Devor yorigʻida yashaydi shamol,
Qoraygan shiftlarda nigohlar qotgan.
Kambagʻal degan soʻz xunuk ehtimol,
Ehtimol shu soʻz ham koʻngilga botgan.
Sovuqqina uyda tebranar beshik,
Onaning pinjida yana beshovlon.
Bori tirqichlarga aylangan eshik,
Siniq kesakida saqlayapdi jon.
Yostiqqa yigʻlashga yana bir imkon,
Ovozi boʻgʻilib qolgan nolalar.
Tushida qaymoqqa botiradi non,
Qorni och uxlashga yotgan bolalar.
Taqir toʻshaklarga toʻkilgan vujud,
Umiddan oʻzga bir ilinjga haqsiz.
Umr soʻngigacha faqat taraddud,
Umr soʻngigacha shu azob...
Essiz...
Ammo bu goʻshaga isyon begona,
Qadarning qoshiga boradilar jim.
Kalta qoʻl yaralgan ota va ona,
Ularning ichini bilmagan hech kim.
Sovuqqina uyda tebranar beshik,
Shu uydan boshlanar tongning otishi.
Koʻngilni yoritmas faqat bir hadik,
Qorni toʻq vijdonning uxlab yotishi...
©Malika Tavfiq
@me_bibliosmia
Qoraygan shiftlarda nigohlar qotgan.
Kambagʻal degan soʻz xunuk ehtimol,
Ehtimol shu soʻz ham koʻngilga botgan.
Sovuqqina uyda tebranar beshik,
Onaning pinjida yana beshovlon.
Bori tirqichlarga aylangan eshik,
Siniq kesakida saqlayapdi jon.
Yostiqqa yigʻlashga yana bir imkon,
Ovozi boʻgʻilib qolgan nolalar.
Tushida qaymoqqa botiradi non,
Qorni och uxlashga yotgan bolalar.
Taqir toʻshaklarga toʻkilgan vujud,
Umiddan oʻzga bir ilinjga haqsiz.
Umr soʻngigacha faqat taraddud,
Umr soʻngigacha shu azob...
Essiz...
Ammo bu goʻshaga isyon begona,
Qadarning qoshiga boradilar jim.
Kalta qoʻl yaralgan ota va ona,
Ularning ichini bilmagan hech kim.
Sovuqqina uyda tebranar beshik,
Shu uydan boshlanar tongning otishi.
Koʻngilni yoritmas faqat bir hadik,
Qorni toʻq vijdonning uxlab yotishi...
©Malika Tavfiq
@me_bibliosmia