Bilasizmi XATO qilish imkoniyati — hayotda berilgan eng yaxshi tuhfalardan biri aslida!
Tasavvur qiling, siz chang‘i uchishni o‘rganmoqchisiz. U haqida ko‘p eshitgansiz. Chang‘i uchish bo‘yicha 100 ta kitobni o‘qib chiqqansiz ham deylik. Lekin siz shuncha bilim bilan birinchi martaning o‘zidayoq yiqilmasdan ucha olasizmi? Yo‘q. Kim yaxshi chang‘i ucha oladi, kimki 100 marta xato qilib, uchayotgan vaqti hatto sharmandalarcha yiqilib tushgan bo‘lsa.
Bu qoida har yerda, har sohada ishlaydi. U tug‘ilganimizdan beri yonimizda yuradi: Agar kichkinaligingiz vaqti ko‘p yiqilmaganingizda hozir oddiy yurishni ham eplolmasdingiz.
Ba’zilar esa xato qilishdan qo‘rqadi. Chunki, yoshligimzidan bizga shuni o'rgatib qo'yishgan. Masalan, bola tuxumni qo'liga olsa: "O‘ynashni bas qil" "sindirib qo‘yasan", "joyiga qo'yib qo'y" deb uni qo'rqoq qilib qo'yishadi ota-onalar.
Kechirib qo‘yasiz-u lekin siz hozirgina jismning mustahkamligini sinovchi ilmiy tajribani yo‘q qildingiz. Bolaga tuxum yerga tushsa sinishini tushunib yetishga qo‘yib bering. Bu axir fizik tajriba-ku.
Agar bu vaziyatni davom ettirsangiz jarayon tezlik bilan biologik tajribaga aylanadi. Singan tuxumdan sarig‘i tashqariga oqib chiqadi. Bolaga: "Bu bir kun jo‘jaga aylanishi mumkin edi", "nima, qanaqasiga bu tovuqqa aylanadi" kabi savollarga javob axtarishni o‘rgatgan bo‘lasiz.
Uyingizni yorituvchi lampochka ham ixtiro qilinishidan avval minglab marotaba sinovlardan o'tib shu holigacha kelgan. Har bir xatoli urinish bu aslida oldinga yana bir qadam.
Ko‘p xato qiluvchi insonmisiz bu zo‘r. Undan qo'rqish kerek emas. Faqat bitta xatoni qayta takrorlab kalla qo'ymang)
@magnitofficial
Tasavvur qiling, siz chang‘i uchishni o‘rganmoqchisiz. U haqida ko‘p eshitgansiz. Chang‘i uchish bo‘yicha 100 ta kitobni o‘qib chiqqansiz ham deylik. Lekin siz shuncha bilim bilan birinchi martaning o‘zidayoq yiqilmasdan ucha olasizmi? Yo‘q. Kim yaxshi chang‘i ucha oladi, kimki 100 marta xato qilib, uchayotgan vaqti hatto sharmandalarcha yiqilib tushgan bo‘lsa.
Bu qoida har yerda, har sohada ishlaydi. U tug‘ilganimizdan beri yonimizda yuradi: Agar kichkinaligingiz vaqti ko‘p yiqilmaganingizda hozir oddiy yurishni ham eplolmasdingiz.
Ba’zilar esa xato qilishdan qo‘rqadi. Chunki, yoshligimzidan bizga shuni o'rgatib qo'yishgan. Masalan, bola tuxumni qo'liga olsa: "O‘ynashni bas qil" "sindirib qo‘yasan", "joyiga qo'yib qo'y" deb uni qo'rqoq qilib qo'yishadi ota-onalar.
Kechirib qo‘yasiz-u lekin siz hozirgina jismning mustahkamligini sinovchi ilmiy tajribani yo‘q qildingiz. Bolaga tuxum yerga tushsa sinishini tushunib yetishga qo‘yib bering. Bu axir fizik tajriba-ku.
Agar bu vaziyatni davom ettirsangiz jarayon tezlik bilan biologik tajribaga aylanadi. Singan tuxumdan sarig‘i tashqariga oqib chiqadi. Bolaga: "Bu bir kun jo‘jaga aylanishi mumkin edi", "nima, qanaqasiga bu tovuqqa aylanadi" kabi savollarga javob axtarishni o‘rgatgan bo‘lasiz.
Uyingizni yorituvchi lampochka ham ixtiro qilinishidan avval minglab marotaba sinovlardan o'tib shu holigacha kelgan. Har bir xatoli urinish bu aslida oldinga yana bir qadam.
Ko‘p xato qiluvchi insonmisiz bu zo‘r. Undan qo'rqish kerek emas. Faqat bitta xatoni qayta takrorlab kalla qo'ymang)
@magnitofficial