Қаттиқ совуқ тушганда подшоҳ қасрига қайтди. Кўзлари юпун кийимдаги қари соқчига тушди. Подшоҳ унга яқинлашиб:
— Совуқ қотмаяпсанми? — деди.
— Совуқ қотяпман, лекин, наилож, иссиқ кийимларим шу, чидашдан ўзга чорам йўқ, — деди.
— Ҳозир қасрга кираман. Хизматкорларимдан бирига тайинлайман. Сенга иссиқ кийим олиб келишади, — деди...

Соқчи подшоҳнинг ваъдасидан хурсанд бўлди. Аммо, подшоҳ қасрга кириши билан ваъдасини унутди. Эртаси куни тонгда соқчини..