Inson eng koʻp oʻzidan charchaydi.
Havotirlaridan, hayollaridan, vahimalaridan, qoʻrquvlaridan, o’tmishidan, bo’lgan yomonliklardan..
Vijdon azobidan va hamma narsani nazorat qilishga uringanidan.
Bir oz muddatga boʻlsa ham, kelajak uchun havotirlanmaslik imkoni yoʻqligidan.
Oʻzini solishtirishni, qoʻrqitishni, boshqalar uchun oʻylashni, oʻz oʻzi bilan gaplashishni bas qilolmasligidan charchaydi..
Havotirlaridan, hayollaridan, vahimalaridan, qoʻrquvlaridan, o’tmishidan, bo’lgan yomonliklardan..
Vijdon azobidan va hamma narsani nazorat qilishga uringanidan.
Bir oz muddatga boʻlsa ham, kelajak uchun havotirlanmaslik imkoni yoʻqligidan.
Oʻzini solishtirishni, qoʻrqitishni, boshqalar uchun oʻylashni, oʻz oʻzi bilan gaplashishni bas qilolmasligidan charchaydi..