Kamchiliklarimiz juda ko'p, biz semizligimizdan qo'rqamiz, semirishdan qo'rqamiz, abadiy yosh bo'lib qolishni istaymiz, abadiy oq tishli tabbassum, sportcha jussaga ega bo'lgimiz keladi, muvoffaqiyatli bo'lgimiz keladi, boy va chiroyli bo'lgimiz keladi, xozirgi holatimizdan xech qachon qoniqmaymiz. Jamiyat bizga to'xtash bu o'limga teng ekanligini ishontirgan, maktabdagi o'qituvchilarimiz, universtitetdaki domlalarmiz, ota-onalarimiz, biznes va sport murabbiylarimiz va boshliqlarimiz biz erishgan muvoffaqiyat bilan to'xtab qolmaslikni va bir butun umir o'zimiz bilan doimiy kurashda bo'lishimiz kerakligini ha deb takrorlayverishadi. Sport zallariga borish kerak, bio organik mahsulotlarni istemol qilish kerak, kiyim-kechak, elektro avtomabillarni minish kerak, uy, gadjet, kurslar, kitoblar, o'yin-kulgular va tevaragimizdagi yaqin odamlar, va biz qilayotgan hamma ammallar va bizni o'rgab turgan hamma narsalar avvalambor bizni o'zimiz bilan o'zimiz qoniqishimiz uchun xizmat qilishi kerak edi. Aksincha, ayni paytda bzni o'rab turgan hamma narsa va kimsalar, har lahzada o'zimizdan norozi bo'lish sari yo'naltirishdan to'xtamayabdi. Jamiyat va biznes bizni ishonchsizligimizdan shavqatsizlarcha foydalanadi. O'zimizdan norozilik va fobialarimizni baralla explutatsiya qiladi va shu negativ tuyg'ularni bizga maksimal singdiradi. Chunki u narsalar ular uchun foyda manbai, bizni kamchiliklarimiz bizdan pul, vaqt, energiya chiqarib, bizdan shavqatsizlarcha foydalanish uchun ularni dastagidir. Shuning uchun hech kim bizga qoniqish, Xudo asrasin o'zimizni sevish lahzalarini qo'lga kiritishga imkon bermaydi. Deyarli barcha jamiyatlarda inson o'zini sevishi oqlanilmaydi. Butun mafkuraviy ta'limotlar, inson o'ziga bo'lgan xurmatini, o'ziga bo'lgan ishonchini, o'ziga bo'lgan muhabbatini o'ldirishga bag'ishlangan. Deyarli butun umrimiz davomida biz o'zimiz bilan gaplashganda ham o'zimini qoralab kelaniz. Kamchiliklarim, dangasaligimiz, zaif tomonlarimiz va boshqa barcha kamchiliklarimizni o'zimizni yuzimizga solib o'tiraveramiz. Biz buni tavba-tazarrulik, xokisorlikmva o'zimizga nisbatan rostgo'ylik deb ataymiz. Bu haqiqiy o'zimiz ustimizdan zo'ravonlik, shafqatsiz va doim o'z-o'zini kamsitish va o'z-o'zini qoralashdan boshqa narsa emas. Barchasi bizga tashqaridan singdirilyabdi., barchasi bizni manipulyatsiya qilishni ossonlashtirishdan iborat, bu dunyoda o'z-o'zini xurmat qilishni isyon kabi ko'rinishi, ajablanarli emas. Axir bu bizni taqdirimi, bizning tanamiz va bizning ruhimiz emasmi.Bizda bu dunyoda boshqa o'zilik va hayot yo'q va hech qachon bugun hayotni ko'rmaymiz. Biz Allohni noyob maxluqimiz, ijodi biz va kim yaxshiroq yoki kim yomonligini hech bir bandasi u singari bila olmaydi.

Shundayin ekan juda kech bo'lmasidan, o'z-o'zimizni sevib ulguraylik. Eng go'zal mo'jizamiz.