2024-yildagi asosiy xatolarim haqida gaplashamiz #P1
Bu yilda qilgan eng katta xatom yaqinlarimga o‘z ustimdan mas’uliyat bermaganim bo‘ldi. Individualligimga berilib, ularga men bilan bog‘liq mas’uliyatlarni his qilishga imkon qoldirmadim. Munosabatlardan, hissiyotlardan, ijtimoiy tadbirlardan uzulib qoldim. To‘g‘ri, tug‘ilgan kun, choyxona, futbol, to‘y kabi joylarda ko‘rinmasligim qolganlar uchun allaqachon normal holatga aylanib ulgurgan. Lekin bu yilda qizil chiziqni bosganimni o‘zim ham sezdim.
Mas’uliyat hissini bermasligim qanday oqibatlarga olib keldi?
Birinchi navbatda, juda ko‘plari o‘zlarini men uchun keraksizdek his qilishni boshlashdi. Bu haqda o‘zimga aytganlari ham bo‘ldi. Mas’uliyatlarini qanchalik kamaytirganim sari, shunchalik o‘zlarini ortiqcha his qilishlari kuchayib bordi.
Qarabsizki, kimlardir bunga ko‘nikib qolishdi, kimlardir esa bunga qarshi turishga urinishdi. Ko‘nikkanlari avvalgidek yaqin munosabatda bo‘lishdan hurmat bilan murojaat qilish pozitsiyasiga o‘tishdi. Qarshi turishga uringanlarning esa sabri yetmadi, xarakterim tarozi pallasini og‘ir bosdi.
Xulosa:
Yaqinlaringizga siz bilan bog‘liq mas’uliyatlarni ko‘proq his qilishiga imkon bering. Har bir kichik mas’uliyat ham orangizdagi munosabatlarni yaqinlashtiradi, yaxshilaydi. Aks holda, o‘zlarini ortiqchadek his qilishlariga sababchi bo‘lib qolasiz.
P.S. Aytgancha, mobodo menga o‘xshab eksperimentlar qilishni yoqtiradigan inson bo‘lsangiz, buni badalini nimalar bilan to‘lashingizni unutmang. Qanday mas’uliyat haqida gap ketayotganini tushunmaganlar uchun #qachondir bu haqda aytib beraman.
⚡️⚡️⚡️⚡️ 🏆 - Blog
Xatolarga e’tibor qaratish orqali ularni takrorlamaslikka harakat qilaman. Takrorlanmagan xatolarni ham muvaffaqiyatlar qatoriga qo‘shish mumkin. Shu sababli "Har qanday narsadan foyda olish mumkin" deb ko‘p takrorlayman, hattoki u “pessimizm” bo‘lsa ham.
Bu yilda qilgan eng katta xatom yaqinlarimga o‘z ustimdan mas’uliyat bermaganim bo‘ldi. Individualligimga berilib, ularga men bilan bog‘liq mas’uliyatlarni his qilishga imkon qoldirmadim. Munosabatlardan, hissiyotlardan, ijtimoiy tadbirlardan uzulib qoldim. To‘g‘ri, tug‘ilgan kun, choyxona, futbol, to‘y kabi joylarda ko‘rinmasligim qolganlar uchun allaqachon normal holatga aylanib ulgurgan. Lekin bu yilda qizil chiziqni bosganimni o‘zim ham sezdim.
Mas’uliyat hissini bermasligim qanday oqibatlarga olib keldi?
Birinchi navbatda, juda ko‘plari o‘zlarini men uchun keraksizdek his qilishni boshlashdi. Bu haqda o‘zimga aytganlari ham bo‘ldi. Mas’uliyatlarini qanchalik kamaytirganim sari, shunchalik o‘zlarini ortiqcha his qilishlari kuchayib bordi.
Qarabsizki, kimlardir bunga ko‘nikib qolishdi, kimlardir esa bunga qarshi turishga urinishdi. Ko‘nikkanlari avvalgidek yaqin munosabatda bo‘lishdan hurmat bilan murojaat qilish pozitsiyasiga o‘tishdi. Qarshi turishga uringanlarning esa sabri yetmadi, xarakterim tarozi pallasini og‘ir bosdi.
Xulosa:
Yaqinlaringizga siz bilan bog‘liq mas’uliyatlarni ko‘proq his qilishiga imkon bering. Har bir kichik mas’uliyat ham orangizdagi munosabatlarni yaqinlashtiradi, yaxshilaydi. Aks holda, o‘zlarini ortiqchadek his qilishlariga sababchi bo‘lib qolasiz.
P.S. Aytgancha, mobodo menga o‘xshab eksperimentlar qilishni yoqtiradigan inson bo‘lsangiz, buni badalini nimalar bilan to‘lashingizni unutmang. Qanday mas’uliyat haqida gap ketayotganini tushunmaganlar uchun #qachondir bu haqda aytib beraman.
⚡️⚡️⚡️⚡️ 🏆 - Blog