Kelajak yoshlar qo’lida, yoshlar esa…****
Kichkinaligimda mendan ancha katta akalarim amakilarim bizni paytda bunaqa edi deyishsa hayron bo’lar edim va bu asosli edi. Aynan shu holat Y va Z avlodlar to’qnashuvi edi. Hozir esa o’zim o’sha kattalar o’rnidadekman…
Z avlod vakili sifatida aytaman bu avlodning ham orasida farq bor. 2022-yil Yuksalish liderlar akademiyasida 9-18 yoshdagi bolalar bilan ishlagan davrimda ko’rgan edim. Hozirgi bolalar bilan ota-onalarning o’rtasida ko’rinmaydigan parda bor. Aslida eng yaqin insoni bo’lgan ota onalarini eng uzoq insoni sifatida bilishadi. Buning sababi yuqorida aytgan Z va Y avlodlar to’qnashish nuqtasi va Z avlod vakillarining judayam hissiyotga berilib ketganligidir.
Hozirgi bolalar siz aytgan ishni qilmaydi. Ular o’zlari istagan, o’zlariga yoqqan va oson ishni qilishadi. Aytgan gapimizning isbotini Daniel Pinkning Drive kitobida juda ko’plab tajribalar orqali ko’rishimiz mumkin. Bugungi kunda hissiyot bilan o’ynashadigan vositalar juda ko’p. Masalan telefon. 4 yoshli jiyanim otasiga: ee ada telefonizzi beriiin deb boqirib so’ramoqda. U bola uchun telefon ko’chaga chiqib o’ynashdan ko’ra ancha qiziqroq. Hozirdan shunday baqirsa kelajakda nima bo’lar ekan deb qo’rqaman.
Telefonga mukkasidan ketgan, muammosi faqat maqsadsizligida bo’lgan bu avlod vakillari bilan ota onalar orasidagi muammolarni tan olamizmi yo’qmi biz o’ylaganimizdan ham kattaroqligi bor gap. O’g’il bolalar g’ayratsiz, mas’uliyatni his qilmaydigan yengiltak tabiyatli bo’lib qolmoqda, qizlar esa… ha mayli indamayman. Bunday avlod bilan ularning ota onalari o’rtasida muammo bo’lishi tabiiy. Chunki ota onalari farzandlarining bunday harakterlari bilan qanday ishlanish kerak ekanligi to’g’risida xulosalari yo’q. Ular holatga o’zlarining yoshlik davrlari bilan taqqoslab shu nigoh bilan boqishadi.
O’zim bilan bir avlod vakili bo’lgan bu yengil dafamin ortidan yuradigan bolalarni ko’rib farzandimni qanday tarbiyalayman, tashqi muhit tasiridan qanday himoya qilaman deb ko’p o’ylayman.
Shu ko’zga ko’rinmayotgan va tan olinmayotgan muammo bilan yuzma yuz turib qarshi chiqish missiyasini olgan do’stim bor. Bu avlod vakillari bilan 5 yildan ko’p vaqt mobaynida ishlash natijasida olgan tajribalari haqida ko’p gaplashar edik. Endi esa shu tajribalardan kelib chiqib o’z auditoriyasi va do’stlaridan boshqa insonlarga ham bu bilim va ko’nikmalarni ulashish maqsadida seminar o’tkazayotgan ekanlar.
Keling muammolar, yomon odatlar, uning kelib chiqish sabablari va yechimlari haqida do’stimning o’zidan eshita qolamiz. Shu mavzular asnosida rejalashtirilgan seminarga jon deb qatnashgan bo’lar edim. Shunday seminarlar ko’paysin deb duo qilamiz.
Kelajak qo’lida bo’lgan yoshlarimizni qolga olmasak, kelajagimiz yoshlarsiz, yoshlarimiz kelajaksiz qoladi.
Kichkinaligimda mendan ancha katta akalarim amakilarim bizni paytda bunaqa edi deyishsa hayron bo’lar edim va bu asosli edi. Aynan shu holat Y va Z avlodlar to’qnashuvi edi. Hozir esa o’zim o’sha kattalar o’rnidadekman…
Z avlod vakili sifatida aytaman bu avlodning ham orasida farq bor. 2022-yil Yuksalish liderlar akademiyasida 9-18 yoshdagi bolalar bilan ishlagan davrimda ko’rgan edim. Hozirgi bolalar bilan ota-onalarning o’rtasida ko’rinmaydigan parda bor. Aslida eng yaqin insoni bo’lgan ota onalarini eng uzoq insoni sifatida bilishadi. Buning sababi yuqorida aytgan Z va Y avlodlar to’qnashish nuqtasi va Z avlod vakillarining judayam hissiyotga berilib ketganligidir.
Hozirgi bolalar siz aytgan ishni qilmaydi. Ular o’zlari istagan, o’zlariga yoqqan va oson ishni qilishadi. Aytgan gapimizning isbotini Daniel Pinkning Drive kitobida juda ko’plab tajribalar orqali ko’rishimiz mumkin. Bugungi kunda hissiyot bilan o’ynashadigan vositalar juda ko’p. Masalan telefon. 4 yoshli jiyanim otasiga: ee ada telefonizzi beriiin deb boqirib so’ramoqda. U bola uchun telefon ko’chaga chiqib o’ynashdan ko’ra ancha qiziqroq. Hozirdan shunday baqirsa kelajakda nima bo’lar ekan deb qo’rqaman.
Telefonga mukkasidan ketgan, muammosi faqat maqsadsizligida bo’lgan bu avlod vakillari bilan ota onalar orasidagi muammolarni tan olamizmi yo’qmi biz o’ylaganimizdan ham kattaroqligi bor gap. O’g’il bolalar g’ayratsiz, mas’uliyatni his qilmaydigan yengiltak tabiyatli bo’lib qolmoqda, qizlar esa… ha mayli indamayman. Bunday avlod bilan ularning ota onalari o’rtasida muammo bo’lishi tabiiy. Chunki ota onalari farzandlarining bunday harakterlari bilan qanday ishlanish kerak ekanligi to’g’risida xulosalari yo’q. Ular holatga o’zlarining yoshlik davrlari bilan taqqoslab shu nigoh bilan boqishadi.
O’zim bilan bir avlod vakili bo’lgan bu yengil dafamin ortidan yuradigan bolalarni ko’rib farzandimni qanday tarbiyalayman, tashqi muhit tasiridan qanday himoya qilaman deb ko’p o’ylayman.
Shu ko’zga ko’rinmayotgan va tan olinmayotgan muammo bilan yuzma yuz turib qarshi chiqish missiyasini olgan do’stim bor. Bu avlod vakillari bilan 5 yildan ko’p vaqt mobaynida ishlash natijasida olgan tajribalari haqida ko’p gaplashar edik. Endi esa shu tajribalardan kelib chiqib o’z auditoriyasi va do’stlaridan boshqa insonlarga ham bu bilim va ko’nikmalarni ulashish maqsadida seminar o’tkazayotgan ekanlar.
Keling muammolar, yomon odatlar, uning kelib chiqish sabablari va yechimlari haqida do’stimning o’zidan eshita qolamiz. Shu mavzular asnosida rejalashtirilgan seminarga jon deb qatnashgan bo’lar edim. Shunday seminarlar ko’paysin deb duo qilamiz.
Kelajak qo’lida bo’lgan yoshlarimizni qolga olmasak, kelajagimiz yoshlarsiz, yoshlarimiz kelajaksiz qoladi.