uyqum qochib ketdi. hamma joyim og'riyapti, bugun dam lekin nega dam olish kunlari uyqu qochib ketadi a? ertalab yettidan beri yotibman cho'zilib, eshilib. lekin uyqu yo'q! ochiq oyna orqali tashqaridan shamol kirib pardalarni hirpiratib tashlaydi. tashqariga ko'zimni qadab yotaman. daraxtlar uyoqdan buyoqqa borib keladi. o'ylab qarasam shu paytgacha shamolda kimdirni boshiga daraxt shoxi tushib o'lganini eshitmagan yoki ko'rmagan edim. shamolda tebranayotgan daraxtlar bobomning uyini yodimga soladi. ertalab bir piyola shakar choy bilan nonga qorin to'yar edi. baraka bor edi deb o'ylayman. nonushtadan keyin ichkarida o'zimni noqulay his qilib chang bosib ketgan kiyimimni kiyib so'riga chiqib o'ranib yotvolardim. teraklar raqsga tushayotgan tajribali raqqosalardek o'ynashishar edi. mart oxirlari 2016-yillar atrofi edi. yoki bu sanada tizza bo'yi qor yog'ganmidi eslolmadim. kuchli shamolda bodring yetishtirishga qilingan plyonkalarni tog'amnikiga berish uchun borgan edik. biz masihinada o'tirar, shamol tashqaridan ichkariga kirgisi kelib mashinani tebratar edi. hozirgidan ancha kuchli edi shamol. huddi o'sha paytdagidek hislar hidi kelyapti.