Yuragimga tun kirdi bir kun, sevgilim.
Manguday u… Men esa nochiz va yolgʻiz.
Men kim? Qarshisida ojizday oʻlim.
Quyoshmi osilgan – oyday ziyosiz.

Qaydan bu otashlar? Soylar qaynagan.
Uchar gulxan boʻlib oʻynaydi shamol.
Seni deb dunyo-la qilyapmanu jang,
Bu jang unuttirar seni, ehtimol.

Holimizni bayon aylasam, chida:
Bir zum orom ber, deb singraydi dilim.
Katta qaygʻularning vatanlarida
Kichik shodliklarga koʻndik, sevgilim.

Yer yutgan chaqmoqlar kuch yigʻar… yigʻar…
Koʻzimda shoʻr faryod, tilimda kalom.
Nechun qoʻrqmaydilar xudobexabar?
Bor, axir!
Bor, axir, ilohiy intiqom…

Yuragimga tun kirdi… Yastanib yotar.
Tahajjud vaqtiday har nafas, har dam.
Bu qanday, sevgilim?
Tong botar, tun otar…
Chida, bul doʻzaxda aqldan ozsam.

Nodira A.