Финляндияда йўл бўйида таёқчасини кўтариб турадиган йўлтўсар мелисалар йўқ. Баъзан кузатиб қоламан, биз яшайдиган кўп қаватли уйга машина орқасидан келиб, ҳайдовчи тўхтаганидан кейин ҳужжат сўраганини.
Яъни, бирорта ҳайдовчининг ҳаракатидан шубҳалансаям агар ҳайдовчи атрофдаги машиналарга хавф туғдириб кескин ҳаракатланаётган бўлмаса тўхтатмайди, орқасидан манзилигача бораверади. Тўхтаганидан кейин ҳайдовчига мурожаат қилади.
Ҳайдовчи ўзи минан ҳайдовчилик гувоҳномасини олиб юришиям шарт эмас, агар мелисаларга керак бўлса маълумотлар базасидан кўриб олаверади.
Машинада туриши шарт бўлган ягона ҳужжат техник кўрик ҳақидаги бир вароқ маълумотнома.
Машина сотиб олганимда қизиқ бўлганди.
Сотувчи олди-берди шартномасини тузиб менга қўл қўйдирди, бир нусха ўзига, бир нусха менга берди. Мен машина ҳужжатларини берармикан деб бироз кутдим, сотувчиям ҳайрон менинг туришимдан. Кейин машина ҳужжатларини бермайсанми, десам кулиб юборди. Ҳеч қандай ҳужжат керак эмас экан. Худди дўкондан патинка сотиб олиб кийиб кетгандек миниб кетаверасиз экан.