​​O’qimishli bo’lgan yosh Verter katta shahar keltirib chiqargan ruhiy zo’riqishdan tabiatga qochib, Vahlheimga joylashadi. U yerda tanishgan oilaning go’zal qizi Lottega oshiq bo’ladi. Lotte bu sevgini javobsiz qoldirmaydi, lekin Albertga unashtirilgan va berilgan va’da u uchun juda muhim edi.

Lotte qaylig’i Albertga turmushga chiqadi. Verter bo’lsa oilaning do’sti sifatida yonlarida yashaydi. Ishq va do’stlik o’rtasidagi chegara chiziqlarida mudom o’ynagan tuyg’ular Lotteda havotir uyg’otadi. Chegaradan o’tishdan qo’rqqan Lotte yigitga ortiq ko’rishmasliklari kerakligini bildiradi. Verterning bu ayriliq azobiga bardosh bera olishi mumkin emasdi.

Verter g’am-anduhla Lottega bir maktub yozadi. Maktubiga va hayotiga shu so’zlar bilan nuqta qo’yadi:

“Qara Lotte, menga o’lim sarhushligini bera oladigan o’sha sovuq va qo’rqinchli qadahni qo’limga olyapman. Uni menga sen uzatyapsan, men ham olarkan hech taraddutlanmayapman. Hayotimning bor umid va istaklari joyiga keldi. O’limning po’lat eshigini taqillatish shunday titratuvchi va og’irki… Qurollar shaylangan. Soat o’n ikkiga urmoqda. Bu taqdir, uni endi to’xtatib bo’lmaydi. Alvido, Lotte! Alvido!”

@feelsarchive