Farzandlarimizga toʻgʻri tarbiya berish bizning burchimiz.
Boʻynimizdagi juda katta qarz desam, mubolagʻa boʻlmaydi.
Qiz oʻstirayotganlar, qizlaringizga farosat, odob axloqdan koʻproq gapiring.
Oʻgʻil oʻstirayotganlar, mardlik, gʻurur va gʻoyyurlikni taniting.
Hozirgi kunda yoshlar kattalarga nisbatan shu darajada befarq, behurmat boʻlib ketishgan-ki, kuni kecha oʻzim guvoh boʻlganim—voqea bunga yaqqol misol boʻla oladi.
Avtobus oʻrindiqlarida 6 yoki 7 sinf oʻquvchilari bir qator boʻlib oʻtiribdi.
Bekatda yoshi katta ayollar chiqishdi.
Ana shu oʻquvchi qiz yigitlarni yonida tik oyoqda ularga: «oʻrnidan turib joy boʻshatarmikan» degan umid bilan qarab turishibdi.
Qizlar esa, befarq.
Oxiri, oʻzim ularga qarata, “yoshi kattalarga joy bering!” dedim.
Menga javoban esa:
«Bizda darsliklarimiz solingan sumkalar koʻp va ogʻir, shuning uchun oʻtiribmiz» deya javob qaytarib joyidan ham jilmadi.
Ya Alloh dedim…
Nahotki bu bizning oʻzbek millati?
Nahotki bu—kelajak qoʻlida boʻlgan yoshlar?
Bezbetlik va hudbinlikdan boshqa narsa emas nazdimda.
Kattalarga hurmat koʻrsatish, zaiflarga rahm qilish, goʻzal muomalada boʻlish—bizlarning qon-qonimizga singib ketgan deb oʻylardim.
Afsus!
Jamiyatimizda mana shunday holatlar kamayishi uchun, har bir inson mas’ul deb bilaman.
Iltimos, farzandlaringizni tili chiqishi bilan toʻgʻri tarbiya qiling!!
Boʻynimizdagi juda katta qarz desam, mubolagʻa boʻlmaydi.
Qiz oʻstirayotganlar, qizlaringizga farosat, odob axloqdan koʻproq gapiring.
Oʻgʻil oʻstirayotganlar, mardlik, gʻurur va gʻoyyurlikni taniting.
Hozirgi kunda yoshlar kattalarga nisbatan shu darajada befarq, behurmat boʻlib ketishgan-ki, kuni kecha oʻzim guvoh boʻlganim—voqea bunga yaqqol misol boʻla oladi.
Avtobus oʻrindiqlarida 6 yoki 7 sinf oʻquvchilari bir qator boʻlib oʻtiribdi.
Bekatda yoshi katta ayollar chiqishdi.
Ana shu oʻquvchi qiz yigitlarni yonida tik oyoqda ularga: «oʻrnidan turib joy boʻshatarmikan» degan umid bilan qarab turishibdi.
Qizlar esa, befarq.
Oxiri, oʻzim ularga qarata, “yoshi kattalarga joy bering!” dedim.
Menga javoban esa:
«Bizda darsliklarimiz solingan sumkalar koʻp va ogʻir, shuning uchun oʻtiribmiz» deya javob qaytarib joyidan ham jilmadi.
Ya Alloh dedim…
Nahotki bu bizning oʻzbek millati?
Nahotki bu—kelajak qoʻlida boʻlgan yoshlar?
Bezbetlik va hudbinlikdan boshqa narsa emas nazdimda.
Kattalarga hurmat koʻrsatish, zaiflarga rahm qilish, goʻzal muomalada boʻlish—bizlarning qon-qonimizga singib ketgan deb oʻylardim.
Afsus!
Jamiyatimizda mana shunday holatlar kamayishi uchun, har bir inson mas’ul deb bilaman.
Iltimos, farzandlaringizni tili chiqishi bilan toʻgʻri tarbiya qiling!!