Shahodat Ulug' "Xaloskor Sulton Sayfiddin Qutuz"
Xorazmshohlar sulolasiga barham bergan chingiziylar birin ketin boshqa musulmon o'lkalariga ham ko'z olaytira boshladi. Bu orada sulola shajarasini tiklashga harakat qilgan Jaloliddin Manguberdi ham Chingizxonni lol qoldirgan esa-da fojiali o'lim topdi.
Movarounnahrni bosib olgan chingiziylar, xorazmiy malikalarni joriya sifatida sarkarda va chingiziy shahzodalarga bo'lib bergan bo'lsa, xorazmiy shahzodalarni beshikdagi go'dakka qadar qilichdan o'tkazishni diliga tugdi. Tadbirkor, shoh qizi Xonsulton o'g'ri Sayfiddinni xiyla bilan o'ldiga chiqarib ishonchli odamlar orqali qochirishga ulgurdi. Aynan mana shu Sayfiddin kun kelib mamluklik darajasida Misr hukmdorigacha bo'lgan yo'lni bosib o'tib, chingiziylarning musulmon olamiga o'qtalgan qilichini qayirib tashlaydi deb kim o'ylabdi deysiz?
Roman xorazmshoh sulolasida bo'lgan Sayfiddinning xorazmdan chiqib ketishidan toki vafotigacha bo'lgan voqealar bag'ishlangan. Romanda deyarli badiiy to'qimalar uchramaydi, shuningdek badiiylik ham kam. Jang sahnalarida ayniqsa, yozuvchining bunday jarayonlarni tasvirlashga biroz mahoratsizligi sezilib qoladi. Lekin kitob bir tomondan salibchilar, ikkinchi tomondan chingiziylar iskanjasida qolgan musulmon olamiga achinish bilan bir qatorda, ko'tarinki ruh va ishonch bilan yozilgan. O'quvchida ham shunday taassurot qoldira oladi. Uni o'qib bo'lib, yurakda shijoat, matonat bo'lsa hammasini uddalashingizga ishonib ketasiz. Yozuvchi toza qon va qaytar dunyo masalariga ham urg'u bergan. Har qanday buyuklikni, ulug' davlatni ham xiyonat zavol toptirishini romanning bosh g'oyalaridan biri sifatidan ta'kidlagan.
@books_everything
Xorazmshohlar sulolasiga barham bergan chingiziylar birin ketin boshqa musulmon o'lkalariga ham ko'z olaytira boshladi. Bu orada sulola shajarasini tiklashga harakat qilgan Jaloliddin Manguberdi ham Chingizxonni lol qoldirgan esa-da fojiali o'lim topdi.
Movarounnahrni bosib olgan chingiziylar, xorazmiy malikalarni joriya sifatida sarkarda va chingiziy shahzodalarga bo'lib bergan bo'lsa, xorazmiy shahzodalarni beshikdagi go'dakka qadar qilichdan o'tkazishni diliga tugdi. Tadbirkor, shoh qizi Xonsulton o'g'ri Sayfiddinni xiyla bilan o'ldiga chiqarib ishonchli odamlar orqali qochirishga ulgurdi. Aynan mana shu Sayfiddin kun kelib mamluklik darajasida Misr hukmdorigacha bo'lgan yo'lni bosib o'tib, chingiziylarning musulmon olamiga o'qtalgan qilichini qayirib tashlaydi deb kim o'ylabdi deysiz?
Roman xorazmshoh sulolasida bo'lgan Sayfiddinning xorazmdan chiqib ketishidan toki vafotigacha bo'lgan voqealar bag'ishlangan. Romanda deyarli badiiy to'qimalar uchramaydi, shuningdek badiiylik ham kam. Jang sahnalarida ayniqsa, yozuvchining bunday jarayonlarni tasvirlashga biroz mahoratsizligi sezilib qoladi. Lekin kitob bir tomondan salibchilar, ikkinchi tomondan chingiziylar iskanjasida qolgan musulmon olamiga achinish bilan bir qatorda, ko'tarinki ruh va ishonch bilan yozilgan. O'quvchida ham shunday taassurot qoldira oladi. Uni o'qib bo'lib, yurakda shijoat, matonat bo'lsa hammasini uddalashingizga ishonib ketasiz. Yozuvchi toza qon va qaytar dunyo masalariga ham urg'u bergan. Har qanday buyuklikni, ulug' davlatni ham xiyonat zavol toptirishini romanning bosh g'oyalaridan biri sifatidan ta'kidlagan.
@books_everything