Aslida mening hozirgi "ijodim"da Xayyomdan ta'sirlanish kuchli, umuman olganda, men nega bu postni tashladim va nega aynan shu davrdagi "men"ni tuyaga o'xshatdim? (Sizga butkul px bo'lishi mumkin va buni xurmat qilaman).
Nitsshening "Zardo'sht tavallosi"ning boblaridan birida, "uch bora evrilish"(three metamorphoses) atamsi bor. Unda kishi ruhi uch bora turli tusga kiradi va bu jarayonlar metaforik izohlangan:
1) Tuya - unda kishi ilohiyot bergan har qanday azobga tayyor va u kuchli, hamda iymonli dindor bo'ladi, "ustiga yuk ortilgan, sahroga oshiqqan tuya singari u ham o'z sahrosiga chopadi".
2) Arslonga evrilish - u "tuya" bosqichining eng xilvat va eng chuqur joyida, o'z-o'zi oldida xo'jalik maqomiga erishish va mutloq erkin bo'lishni xohlab qoladi. U eng so'ngi umidi bo'lgan Xudosi bilan jang qiladi, Xudo - qaysiki, faqat "Men shuni istayman, Sen qilishing kerak, barcha qadr-qimmati bor narsalarning bari yaratib bo'lingan va har qadr-qimmati bor narsa - menman" deguvchi. Arslon yangi qadr-qimmat yarata olmaydi ammo, u erkinlikni yarata oladi. U qachonlardir, "Sen qilishing kerak" degan narsani o'z muqaddas sajdagohi sifatida sevardi: endilikda shu sajdagohda ham u bedodlik va armonlarni ko'radi. O'z sevgingdan o'z erkinligingni qozonmoq istasang, shu g'alaba uchun arslon bo'lmog'ing kerakdir".
3) Sabiy bola - vaxshiy hayvon qila olmaganini ma'sum bola qila olgay.
"Bola ma'sumlik va unutishdir, yangi ish, yangi o'yin, o'z-o'zidan g'ildirab boruvchi g'ildirak, ilk harakat, tasdiqning muqaddas so'zi".
Ba'zilar butun umr tuya bo'lib yashashadi, ammo agar siz ikkinchi bosqichda bo'lsangiz tabriklayman.
Lekin, siz eng azobli jarayonga "arslonga aylanish" bosqichida duch kelasiz. Finish'gacha yetishingizga tilakdosh,
@blurry_thoughts
Nitsshening "Zardo'sht tavallosi"ning boblaridan birida, "uch bora evrilish"(three metamorphoses) atamsi bor. Unda kishi ruhi uch bora turli tusga kiradi va bu jarayonlar metaforik izohlangan:
1) Tuya - unda kishi ilohiyot bergan har qanday azobga tayyor va u kuchli, hamda iymonli dindor bo'ladi, "ustiga yuk ortilgan, sahroga oshiqqan tuya singari u ham o'z sahrosiga chopadi".
2) Arslonga evrilish - u "tuya" bosqichining eng xilvat va eng chuqur joyida, o'z-o'zi oldida xo'jalik maqomiga erishish va mutloq erkin bo'lishni xohlab qoladi. U eng so'ngi umidi bo'lgan Xudosi bilan jang qiladi, Xudo - qaysiki, faqat "Men shuni istayman, Sen qilishing kerak, barcha qadr-qimmati bor narsalarning bari yaratib bo'lingan va har qadr-qimmati bor narsa - menman" deguvchi. Arslon yangi qadr-qimmat yarata olmaydi ammo, u erkinlikni yarata oladi. U qachonlardir, "Sen qilishing kerak" degan narsani o'z muqaddas sajdagohi sifatida sevardi: endilikda shu sajdagohda ham u bedodlik va armonlarni ko'radi. O'z sevgingdan o'z erkinligingni qozonmoq istasang, shu g'alaba uchun arslon bo'lmog'ing kerakdir".
3) Sabiy bola - vaxshiy hayvon qila olmaganini ma'sum bola qila olgay.
"Bola ma'sumlik va unutishdir, yangi ish, yangi o'yin, o'z-o'zidan g'ildirab boruvchi g'ildirak, ilk harakat, tasdiqning muqaddas so'zi".
Ba'zilar butun umr tuya bo'lib yashashadi, ammo agar siz ikkinchi bosqichda bo'lsangiz tabriklayman.
Lekin, siz eng azobli jarayonga "arslonga aylanish" bosqichida duch kelasiz. Finish'gacha yetishingizga tilakdosh,
@blurry_thoughts