Finishga hali bor

Sinfdoshim baholari bilan maqtanaverar edi. Baho poygasida yutish zavq berar edi.

Litseyda kursdoshlarim qizil diplom uchun rosa talashishgan edi. Olganlar olmaganlardan o'zlarini ustun ko’rishgandi.

Institut birinchi kursidan ba’zilarda mashina bor edi. Kursdagilar omadli deb bilishardi ularni.

Sinfdoshimga baholari yordam bermadi. Ishini topa olmayapti. Kursdoshlarimga diplomlari yordam bermadi, sohalari o’zgarib ketdi. Institutdoshlarimga mashinalari yordam bermadi, ishga oluvchiga bu umuman muhim emas.

Birga katta bo’lganlaringiz orasidan, kimdur birinchi turmush quradi. Mashina oladi. Katta pul topishni boshlaydi. Atrofdagilar solishtiradi. Sizdan ham kuta boshlashadi.

Siz o’qiyotgan bo’lasiz. Tajriba orttirayotgan bo’lasiz. O’tib ketayapti deb chalg’ish boshlanadi. O’zingizni yomon his qilasiz.

Agar vaqtingizni bekor o’tkazmayotgan bo’lsangiz - e’tibor bermang. O’z ustingizda ishlayvering. 30 yoshga to’lmaguncha mevalar terilmaydi.

Holatingizni boshqalarga solishtirmoqchi bo’lganlarga esa meni gapimni yetkazing: finishga hali bor.

@azizrakhimov_blog