بسم الله الرحمن الرحيم
Ibrohim otasiga aytar edi:
– Ey otajon, nima uchun bu butlarga ibodat qilyapsiz?
– Otajonim, nimaga bu butlarga sajda qilyapsiz va nima uchun ulardan (xojatingizni) so'rayapsiz?
Albatta, bu sanamlar gapirmaydilar va eshitmaydilar. Shuningdek, ular zarar ham, foyda ham bermaydilar. Shunday ekan, nima uchun ularga taom va ichimlik qo'yasiz? Ey otajon, sanamlar yemaydilar va ichmaydilar. Ozor g'azablanar va tushunmas edi. Ibrohim o'z qavmiga nasihat qilar edi, odamlar esa jahli chiqar va anglamas edilar. Ibrohim aytardi: – Insonlar ketganlarida men butlarni sindiraman, shunda ular tushunib yetishadi.
Bayram kuni keldi va odamlar hursand bo'lishdi. Odamlar va bolalar bayram uchun tashqariga chiqdilar. Ibrohimning otasi ham tashqariga chiqdi va Ibrohimga: – Men bilan birga tashqariga chiqasanmi? – dedi. Ibrohim: – Men qolaman, – dedi. Insonlar ketdilar va Ibrohim uyda qoldi. Keyin, Ibrohim butlar oldiga bordi va ularga: – Gapirmaysizlarmi? Eshitmaysizlarmi? Mana bu ovqat va ichimlik! Yemaysizlarmi? Ichmaysizlarmi? – dedi. Butlar jim turardi, chunki toshlar gapirmaydilar.
Ibrohim aytdi: 《Sizlarga nima bo'ldi, so'zlamayapsizlar》[Soffaat : 92]
Butlar jim turar va so'zlamas edilar. Shunda Ibrohim g'azablandi va boltani oldi. U butlarni bolta bilan urib sindirdi. So'ngra boltani katta butning bo'yniga osdi va tark etdi.
Ibrohim otasiga aytar edi:
– Ey otajon, nima uchun bu butlarga ibodat qilyapsiz?
– Otajonim, nimaga bu butlarga sajda qilyapsiz va nima uchun ulardan (xojatingizni) so'rayapsiz?
Albatta, bu sanamlar gapirmaydilar va eshitmaydilar. Shuningdek, ular zarar ham, foyda ham bermaydilar. Shunday ekan, nima uchun ularga taom va ichimlik qo'yasiz? Ey otajon, sanamlar yemaydilar va ichmaydilar. Ozor g'azablanar va tushunmas edi. Ibrohim o'z qavmiga nasihat qilar edi, odamlar esa jahli chiqar va anglamas edilar. Ibrohim aytardi: – Insonlar ketganlarida men butlarni sindiraman, shunda ular tushunib yetishadi.
Bayram kuni keldi va odamlar hursand bo'lishdi. Odamlar va bolalar bayram uchun tashqariga chiqdilar. Ibrohimning otasi ham tashqariga chiqdi va Ibrohimga: – Men bilan birga tashqariga chiqasanmi? – dedi. Ibrohim: – Men qolaman, – dedi. Insonlar ketdilar va Ibrohim uyda qoldi. Keyin, Ibrohim butlar oldiga bordi va ularga: – Gapirmaysizlarmi? Eshitmaysizlarmi? Mana bu ovqat va ichimlik! Yemaysizlarmi? Ichmaysizlarmi? – dedi. Butlar jim turardi, chunki toshlar gapirmaydilar.
Ibrohim aytdi: 《Sizlarga nima bo'ldi, so'zlamayapsizlar》[Soffaat : 92]
Butlar jim turar va so'zlamas edilar. Shunda Ibrohim g'azablandi va boltani oldi. U butlarni bolta bilan urib sindirdi. So'ngra boltani katta butning bo'yniga osdi va tark etdi.