Farzandning baxtu saodati ham, uning kamoli va farovonligi ham, tinchligi va osoyishtaligi ham onaning qo'llashi, onaning mehri va onaning munosabatiga bog'liq. Bular bo'lmas ekan, farzand so'nadi, ishonch o'ladi, halovat yo'qoladi, baraka qochadi. Bu inqiroz, o'z navbatida, oilani buzilishiga, munosabatlar dars ketishiga olib keladi. Ona bor-ku farzandim deydi, farzand esa shu quvvat, shu ustunni his qilib yashaydi. Duogo'yim onam bor nima g'am bor deya shiddat bilan qadam tashlaydi. Lekin, shu quvvat yo'qolib qolsa-chi? Bir kun kelib yo'qotilajak bu his oʻyi, qanchalar azob berishi mumkinligini tasavvur qilish ham qiyin...