Orqada qolish nimani anglatadi?
👳🏼♂️82 yoshli qariya Zaharia Ruminiyadagi so'nib borayotgan qishloqning chekkasida vaqt o'tishni unutgan joyda yolg'iz o'tiradi. U tirik topilma. Dunyoning eng yomon va eng yaxshisini ko’rgan, hamma narsaga sabr bilan chidagan odam. Omon qolish shunchaki yashashdan ko'ra ko'proq narsani anglatuvchi bir davrda tug'ilgan Zahariyaning qo’llari oilalarni boqadigan dalalar, yo'qdan hayot qurish haqida hikoya qiladi. Uning hikoyasi fotosuratlar yoki o'tkinchi daqiqalar uchun emas. Uning hikoyasini his qilish kerak.
Zahariya yashaydigan qishloqda bir paytlar bolalarning o'ynab kulishi, ayollarning birgalikdagi mehnati, shom chog'ida daladan qaytgan erkaklarning yuzlari horg’in ammo mamnun bo'lib qaytganlari bor edi bu qishloq tuproqlarida. Bugun o'sha qishloq jim bo’lib qoldi faqat eski yog’och darvozalarning g’ichirlashi va olisdagi qushning vaqti-vaqti bilan qichqirishi qoldi xolos. Yoshlar shaharlar yoki olis yurtlarda kelajak izlab, hamma narsani beminnat berib oz narsa so'ragan avlodni qoldirib ketishdi. Qariyalar - Zaharia kabi odamlar - qalblarida oddiy, ammo to’liq yashagan urf-odatlar, hikoyalar, qurbonliklarni saqlaydilar. Ular Ruminiyaning qo'riqchilari, ularni deyarli ko'pchilik hech qachon bilmasa ham kerak.
🥹Achinarli haqiqat shundaki, Ruminiya yo'qolib bormoqda. Zaharia yolg'iz o'zi bir vaqtlar unchalik hosil bermayotgan o'zining kichik yeriga g'amxorlik qilar ekan, kimdir eslab qoladimi, deb hayron bo’ladi. Bu qishloqlarning sadolari o'tganlarning qulog'iga yetarmikan? Uning sevgisi, yo'qolishi, yo'qolib
borayotgan madaniyatni ushlab turish haqidagi hikoyasi eshitiladimi? Yoki uning atrofidagi qishloq kabi so'nib qoladimi? Fojia Zaharianing yolg'izligida emas. Bu dunyoning befarqligida. Oxirgi qariya ketganda, ularning tarixini kim boshqalarga yetkazadi?
👇 Kanalga ulanish 👇
📱 @teacherazam
👳🏼♂️82 yoshli qariya Zaharia Ruminiyadagi so'nib borayotgan qishloqning chekkasida vaqt o'tishni unutgan joyda yolg'iz o'tiradi. U tirik topilma. Dunyoning eng yomon va eng yaxshisini ko’rgan, hamma narsaga sabr bilan chidagan odam. Omon qolish shunchaki yashashdan ko'ra ko'proq narsani anglatuvchi bir davrda tug'ilgan Zahariyaning qo’llari oilalarni boqadigan dalalar, yo'qdan hayot qurish haqida hikoya qiladi. Uning hikoyasi fotosuratlar yoki o'tkinchi daqiqalar uchun emas. Uning hikoyasini his qilish kerak.
Zahariya yashaydigan qishloqda bir paytlar bolalarning o'ynab kulishi, ayollarning birgalikdagi mehnati, shom chog'ida daladan qaytgan erkaklarning yuzlari horg’in ammo mamnun bo'lib qaytganlari bor edi bu qishloq tuproqlarida. Bugun o'sha qishloq jim bo’lib qoldi faqat eski yog’och darvozalarning g’ichirlashi va olisdagi qushning vaqti-vaqti bilan qichqirishi qoldi xolos. Yoshlar shaharlar yoki olis yurtlarda kelajak izlab, hamma narsani beminnat berib oz narsa so'ragan avlodni qoldirib ketishdi. Qariyalar - Zaharia kabi odamlar - qalblarida oddiy, ammo to’liq yashagan urf-odatlar, hikoyalar, qurbonliklarni saqlaydilar. Ular Ruminiyaning qo'riqchilari, ularni deyarli ko'pchilik hech qachon bilmasa ham kerak.
🥹Achinarli haqiqat shundaki, Ruminiya yo'qolib bormoqda. Zaharia yolg'iz o'zi bir vaqtlar unchalik hosil bermayotgan o'zining kichik yeriga g'amxorlik qilar ekan, kimdir eslab qoladimi, deb hayron bo’ladi. Bu qishloqlarning sadolari o'tganlarning qulog'iga yetarmikan? Uning sevgisi, yo'qolishi, yo'qolib
borayotgan madaniyatni ushlab turish haqidagi hikoyasi eshitiladimi? Yoki uning atrofidagi qishloq kabi so'nib qoladimi? Fojia Zaharianing yolg'izligida emas. Bu dunyoning befarqligida. Oxirgi qariya ketganda, ularning tarixini kim boshqalarga yetkazadi?
👇 Kanalga ulanish 👇
📱 @teacherazam