Sukhrob’s life

50 yoshingiz muborak bo’lsin, davlatim Dadajonim!

Bugun, ko’z o’ngimda hayotning katta sinovlari bilan kurashgan va unga bardosh bera olgan qahramon bir inson – dadajonimning tug’ilgan kunlari.

Sizdan o’rgangan hayot tajribalarim cheksiz. Xatoni hamma qiladi, lekin uni tushunib, to’g’ri xulosa chiqarish va to’g’rilashga harakat qilish juda qiyin. Siz esa buni uddaladingiz. Shu sababdan, sabr va qiyinchiliklarga chidamlilik so’zlarini eshitganimda siz hayolimdan o’tasiz (albatta, onam bilan birgalikda).

Garchi uzoq yillardirki sizni ko’rmagan bo’lsam ham, masofadan turib sizdan ko’p narsalarni o’rgandim. Sirlarim bo’lsa, onam bilan bo’lishdim. Qiyin kunlarimda esa sizdan maslahat oldim. Masofadan turib ikkingizning ham mehr-muhabbatingizni his qila oldim. Shu sababli hech bir masofa meni qo’rqita olmaydi.

Dadajon, esimni tanibmanki, sizdan doimo “Nima kamchiliging bor?”, “Nima muammoing bor?” degan so’zlarni eshitib kelaman. Ota uchun farzandlari doimo yosh boladek ko’rinaverar ekan. Bu – otalik mehrining bir ko’rinishi. Boringizga shukur!

Ha, bu o’g’lingiz hech kimga o’xshamadi, hamma kabi fikrlamadi, balki ba’zan ishonchingizni ham oqlamadi. Lekin shunda ham katta qarorlarni qabul qilishni yoshligimdan o’zimga qo’yib berdingiz. Doimo meni tingladingiz, tushundingiz, hamma menga qarshi chiqqanda ham yonimda bo’ldingiz. InshaAlloh, buni rohatini ko’rasiz hali!

Oldin aytganimdek, masofalar abadiy emas. Oz kunlar qoldiki, yo’llarimiz yana birlashadi. Hayit bayramiga bir tuhfa kabi kirib kelasizlar, InshaAlloh.

Tug’ilgan kuningiz muborak bo’lsin! Sizni yaxshi ko’raman, Dadajon!

Voz keching!

Sizga hech qanday foyda bermaydigan, energiyangizni so‘rib oladigan va kayfiyatingizga jiddiy ta’sir qiladigan yangiliklar kanallaridan voz keching!

Nega bunday qilishimiz kerak?

Telegramda kunlik yangiliklarni tarqatadigan kanallar soni juda ko‘p. Ularning asosiy maqsadi — obunachilar sonini ko‘paytirish, shu sababli xohlagan, hatto asossiz xabarlarni ham e’lon qilishadi.

Misol uchun: qaysidir davlatda kimdir vafot etgani, qayerdadir avtohalokat bo‘lgani yoki boshqa shu kabi sizga hech qanday foyda keltirmaydigan xabarlarni o‘qishdan nima naf? Faqat kayfiyatingizni tushirishdan boshqa hech narsa bermaydi.

Agar kuningizni shu yangiliklar kanallarini kuzatish bilan boshlasangiz, bilingki, o‘sha kunni sezmagan holda barbod qilgan bo‘lasiz.

Bunday kanallar reklama va piar qilish yo‘lida “pashshadan fil yasashadi” va bu xabarlarni sizga yetkazib, kayfiyatingizga salbiy ta’sir ko‘rsatadi.

Ishoning, siz bilishingiz kerak bo‘lgan muhim yangiliklarni baribir bilib olasiz — yaqinlaringiz yoki do‘stlaringiz sizga yetkazishadi.

O‘sha yangiliklar kanallaridan chiqib keting va 2-3 kun ularsiz yashab ko‘ring. Natijasini esa men bilan bo‘lishing. Albatta foydali bo’ladi InshaAlloh.

O‘zimda sinab ko‘rganman:)

Mening nazdimda, hurmatsizlikning eng yuqori darajalaridan biri bu — yoningizdagi sherigingiz bilan suhbat jarayonida zaruratsiz telefondan va quloqchinlardan foydalanishdir.

Achinarlisi, oddiy bir matoh bizni to‘yib-to‘yib suhbat qilishdan, yaqinlarimiz diydoriga to‘yishdan ayiryapti.

Bugun odam gavjum joylarni sayr qilish jarayonida ko‘rganlarim shunchaki hayratga soldi. Yosh bolalar baqirib yugurib yurish o‘rniga reels tomosha qilishmoqda, qandaydir munosabatdagi ikki yosh esa bir-birlari bilan suhbat qilish o‘rniga birgalikda telefon bilan band.

Ota-onalar yosh farzandlariga atrof-muhitdagi narsalarni tushuntirib, ularning har bir savollariga javob berish, birgalikda xursandchilik qilish o‘rniga bo‘yinlari egik holda telefondan foydalanib yurishlari ayanchli...

Tushundimki, nimadir noto‘g‘ri ketmoqda. O‘zim uchun ko‘pgina xulosalar oldim.

E’tiborli bo‘ling, yaqinlaringizga mehr bering, ko‘zlariga tik boqib suhbatlar qiling. Matohni chetga suring, iltimos!

Bitta gulning butkul go‘zalligini ko‘rish uchun boshqa gullarga qarashni to‘xtatish kerak.

Biz bekorga ko‘zimizni tiyishga buyurilmadik.

Yildan-yilga oilalarda ajrimlar ko‘payib bormoqda. Shaxsiy fikrimcha, bunga asosiy sabablardan biri erkak kishining ko‘zini tiya bilmasligidir.

Ko‘zini tiymaslik nimaga olib keladi?

Boshqa ayollarga qarash oqibatida erkak kishi ko‘p ehtimol bilan o‘z ayolidan qoniqish hosil qilmaydi, buni natijasida esa, oilasiga mehrsiz va e’tiborsiz bo‘lib qoladi. So‘ngida esa erkak kishining xiyonati bilan katta bir oilaning hikoyasi o‘z nihoyasiga yetadi. (Albatta, istisnolar doim mavjud. Boshqa sabablar ham bo‘lishi mumkin.)

Ko‘zini tiya bilish bizga nima beradi?

Ayolini barcha nuqsonlari bilan qabul qila bilish va uni seva olishni (bu, albatta, eng muhimi).
Ayolining sof mehrini his qila bilish va ko‘chadan mehr yoki e’tibor izlamaslikni.

Bu narsalar faqat real hayotdagina emas, ijtimoiy tarmoqlarda ham ko‘zimizni tiyishimizga sabab bo‘lishi kerak.

Bularni bilish uchun esa uylangan bo‘lish shart emas, albatta.

Ko‘zingizni tiying, oilangizni asrang!

Ey go‘zal azon! Quloqlarimizdan kirib, tosh bo‘lib qotgan qalblarimizni yumshatgin. 

Dunyo ishlariga g‘arq bo‘lgan jismimizu ruhimizni Allohga qaytishda ko‘makchi bo‘lgin.

Shunday yangragingki, “Allohdan o‘zga iloh yo‘q, Muhammad Allohning elchisi ekaniga iqrorman” kalimasi qalbimizga va ongimizga singib ketsin.

Shunchalar baland yangragingki, “namozga keling, najotga keling” so‘zlarini eshitib, qalblar Allohning ibodatiga shaylansin.

Juma ayyomingiz muborak bo‘lsin!

Sevimli kasbingizni toping

O‘z kasbimni chuqurroq o‘zlashtirish maqsadida yarim tungacha dars qilishga to‘g‘ri kelmoqda va shu onda ushbu dizayn sohasini o‘rganayotgan vaqtlarim ko‘z oldimdan o‘ta boshladi.

Qiziqish kuchli bo‘lgani sababli yangidan-yangi g‘oyalar kelib, tonggacha uxlamay dars qilganlarim, ustozimni tunu-kun bezovta qilganlarim, tayyorlagan ishlarimni yaqinlarimga ko‘rsatib, ularning fikrlarini so‘raganlarim...

Balki, o‘z kasbingni sevmoq shudir. Ushbu kasb universitetdagi o‘qishimni to‘xtatishimga sabab bo‘ldi va bundan hech ham afsuslanmayman.

Qiziqishlaringizga e’tiborli bo‘ling va ularni aniqlang. Shundan kelib chiqib, o‘z sohangizni toping va rivojlaning. “Bo‘laveradi,” deya hatto qiziqib ham ko‘rmagan sohangiz bo‘yicha o‘qimang! (Universitet haqida keyinchalik batafsil yozaman.)

O‘zingizni ustingizda ishlang. O‘z fikriga va qarorlariga ega inson bo‘ling. Shunda yo‘lingizni topishingiz oson bo‘ladi.

Xato va kamchiliklarimizni bilmas ekanmiz, demak, ularni to‘g‘rilay ham olmaymiz!

Inson borki, xato qiladi — bu tabiiy hol. Lekin shu xato ustida ishlamaslik va uni qayta takrorlamaslik uchun harakat qilmaslik esa qo‘rqinchli.

Biz o‘z xatolarimizni ko‘rishimiz juda qiyin. Shu sababdan ham bizga bir yaqin inson kerakki, doimo o‘zimizning xato va kamchiliklarimizni yuzimizga aytadigan.

Aynan shunday inson topishda qiynalayapsizmi? Unda o‘zingiz shunday inson bo‘lishdan boshlang.

Ayni shu vaqtda Aziz akaning do‘st tanlash haqida yozgan postlari yodimga tushdi:

Isloh qilsin. U sabab yaxshilaning.

Ko’rib o’zgaring. Yoki aytgani uchun o’zgaring.

Biri - u sizga namuna degani.

Ikkinchisi - rost gapiruvchi degani.

Ikkalovini birda topgan bo’lsangiz - lotoreya yutibsiz.

Topmagan bo’lsangiz - namuna bo’lishdan boshlang.

Yaqinlaringiz kamchiliklarini xolis tog’rilashdan boshlang.

Do’stlar do’st bo’lish orqali topiladi.

Mayli uzoq tanlang. Tanlaganingizdan keyin, brillant kabi asrang.

Qorong‘u xonada o‘tirish haqida

Qorong‘u xonada o‘tirish asosan fikrlarni tartibga solish va yangi maqsadlarni aniqlab olish uchun juda foydali.

Qanday bajariladi?
Shunchaki xonani qorong‘ulashtiring, yorug‘lik tushmaydigan qilib har joyni yoping. Sizni chalg‘itadigan narsalardan uzoqlashing. Shunchaki bir joyda o‘tirib, fikrlaringizni tinglang. Boshlang‘ich 15 daqiqa juda qiyin o‘tadi, chunki bu jarayonda ming xil hayollar miyangizda aylana boshlaydi.

15 daqiqadan keyin esa fikrlar tartibga kela boshlaydi. Shundan keyin esa o‘zingiz bilan ichki muloqot qilishni boshlaysiz.

Fikrlarni tartibga keltirsangiz, albatta, uyqu ham yaxshi bo‘ladi.

Hech bo‘lmaganda haftada bir marta bu ishni qilsangiz ham foydadan xoli bo‘lmaydi. O‘zingizda yaxshi fikrlar va g‘oyalar borligini bilib, hayratga tushasiz – aynan shu jarayonda.

Yevropada tadbirkorlar bu usuldan juda ko‘p foydalanadi. Yangi g‘oyalar olish uchun 3 kunlab qorong‘u xonada vaqt o‘tkazishadi.

Abdusattor Abdurahimov ham qorong‘ulikda 3 kun qolishni sinab ko‘rganlar. Faqat ularning maqsadi yorug‘likning qadriga yetish bo‘lgan va bu jarayondan lavha ham tayyorlaganlar. Linkni izohda qoldiraman, o‘tib ko‘rishingiz mumkin. Juda foydali.

Deyarli har bir postimda iqtiboslari va postlaridan namunalar keltirayotgan insonim Aziz Rahimov o’zi kim? U kishini nega bu qadar ko’p eslayman va doimo kontentlarini ko’rishni tavsiya qilaman?

Aziz Rahimov “Rahimov School” asoschisi, shuningdek, YouTube’da foydali kontentlar tayyorlab boradi.

Aziz Rahimovni o’zim uchun ustoz deb bilaman. Sababi, u kishining “Iqtibos podcast”lari sababli hayotimda katta o’zgarishlar ro’y bergan.

Shaxsiy blog yaratib, o’z fikrlarimni yozishni boshlashimga aynan shu kishi sababchi bo’lgan.

“Iqtibos podcast”dan olgan bilimlarim yetarlicha. Masalan, ko’p kitob o’qish, intizomga rioya qilish, maqsad qo’yish, hissiyotlarga berilmaslik, o’z xatolarini tan ola bilish va uni to’g’irlash uchun harakat qilish, ijtimoiy tarmoqlardan voz kechish, telefondan qanday foydalanish, qanday qilib o’z kasbingni topish kabi juda kerakli maslahatlar.

Bundan tashqari, u kishining intervyulari va podcastlardagi chiqishlaridan ham anchagina foydali maslahatlar olishga ulgurdim.

Aziz Rahimov bilan uchrashish yoki birga tushlik qilish orzularimdan biriga aylangan.

Otabek Mahkamov aytganidek: “O’zingiz yoqtirgan insonlaringiz bilan omadli uchrashuvga doim tayyorlanib yuring. Bu qachondir sodir bo’lishi mumkin.”

Men ham bu maslahatga quloq solgan holda, Aziz Rahimov bilan omadli uchrashuvga o’zimni tayyorlab bormoqdaman. U kishidan so’raydigan narsalarim juda ko’p.

Barchasi uchun rahmat, Aziz Rahimov!

Biz zerikib qolishdan qo‘rqamiz.

Nega zerikishdan qo‘rqamiz? Chunki zerikkanimizda o‘z fikrlarimiz bilan yolg‘iz qolamiz. Fikrlarimiz bilan yolg‘iz qolsak, o‘zimizga beradigan savollarimiz ko‘payadi. Qayerga qarab ketayapman? Kelajakdagi rejalarim nima? Qanday maqsadlar qo‘ydim oldimga? Ota-onam qariganda ularga qanday yordam bera olaman?

Tabiiyki, ertayu-kech ijtimoiy tarmoqlarda behuda vaqt sarflab, maqsadsiz yurgan odam bunday savollarga javob berishdan qo‘rqadi. Va yana qo‘liga telefonni olib, maqsadsizlik va noaniqlik bilan shu zaylda kunlarini, yillarini, ya’ni umrini shamoldek uchirib yuboradi.

Biror marta qorong‘i xonada hech narsasiz yolg‘iz qolib o‘zingiz bilan suhbat qilib ko‘rganmisiz? Ko‘p ehtimol yo‘q... Buni albatta qilib ko‘ring. Fikrlaringiz bilan yolg‘iz qolganingizda ular sekinlik bilan tartibga kela boshlaydi.

Zerikishga o‘rganishning yana bir ajoyib foydasi — bu diqqatni oshirishga yordam beradi.

Aziz Rahimov aytganlaridek: “Zerikishni o‘rganing. Diqqat qilishni ham o‘rganasiz.”

Ich-ichida o‘zining mustaqil dunyosini yarata boshlagan inson ertami-kechmi jamiyat uchun begonalashadi. U har qanday ko‘rinishdagi bosim, siquv va rad etish ob’ektiga aylanadi

Yuqoridagi matnni taxminan bir yil oldin o‘qib qolgan edim. Lekin mazmunini chuqur tushunmagan ekanman. Mana, hech qancha vaqt o‘tmasdan o‘sha ob’ektga aylanishga ulgurgandekman go‘yo.

Qilayotgan ayrim ishlarimni nima sababdan qilayotganimni yoki ayrim narsalarni gapirib berganimda nima sababdan bunday fikrlayotganimni tushunmay, tanqid qilayotganlar ko‘p (asosan yoshi kattalar). Bugun shu narsalarga batafsilroq tushuntirish berib o‘taman.

Soch va soqol o‘stirishim
O‘zim bu narsalarga juda tabiiy holdek qarasam-da, bu boshqalar uchun yomon odatdek ko‘rinadi. Keling, bu ishimni qilishimga sabablarni aytib o‘taman. Shaxsan men bu ishimni din bilan bog‘lamayman. Aynan o‘zimga yoqqani va shu qulay bo‘lgani uchun qilaman. Yaqinlarimning ko‘pchiligi biladi, men bir xillikni yoqtirmayman. Har yili har xil ko‘rinishda yurishim mumkin: bir paytlar qisqa soch bilan bo‘lsam, yana bir payt uzun sochda yuraman. Kiyinish uslubimda ham shunga o‘xshash o‘zgarishlar ko‘p bo‘ladi. Ishonch bilan aytishim mumkinki, bu uzun soch va soqol mening ishimga yoki yashash tarzimga hech qanday ziyon yetkazmaydi.

Aynan qachon uylanishim va bu qay tarzda bo‘lishi
Uylanishga o‘ta mas’uliyat bilan yondoshaman. Oilani qay tarzda boshqarish va jamiyatga qanday farzand yetishtirib berish haqida ko‘p o‘ylayman. Bu o‘ylarni oxiriga yetganimdan so‘ng uylanaman, inshaAlloh. Ya’ni oilaga, farzand tarbiyasiga oid barcha zarur bilimlarni egallaganimdan keyin (taxminan 1,5-2 yil). Oilaning mas’uliyatini tushunmasdan, zarur bilimga ega bo‘lmasdan oila qurish ajrimlarning asosiy sababi deb bilaman.

O‘zimni taniy boshlaganimdan beri bir savol meni qiynab keladi:
“Nega qiz o‘zi bilan birga bir dunyo narsalar olib turmush o‘rtog‘ining uyiga kelishi va o‘sha uyni to‘ldirib berishi kerak?” Bu men uchun aqlga sig‘maydigan jarayon. Bir ota-ona qizini oq yuvib, oq tarab, kechalari uxlamay katta qilib, ta’lim-tarbiya berib, so‘ng uni sizga topshirib berishini o‘zi yetarli emasmi? Kechirasiz-ku, lekin o‘sha ayolning o‘zi bilan birga narsalar olib kelishi, kamiga eriga kiyim-kechak olib berishi men uchun o‘ta ayanchli holat. Bu boradagi fikrim o‘zgarmaydi. Ayolimning o‘zi kelishi kifoya, hech bir narsasiz, faqatgina o‘zi. (Bo‘lajak ayolim, biroz kirishib kettim shekilli, bo'ydoqchilik)

Katta yoshdagi yaqinlarimizning duolarida doim bir gap qo‘shiladi: “Topgan-tutganimiz to‘ylarga buyursin...” Buni eshitsam, miyamda kuchli portlash bo‘ladi, rosti. Yillar davomida qiynalib, ter to‘kib topilgan pullarni bir kunlik to‘yga ishlatib yuborish katta bir xato deb bilaman. Serharajat va isrofgarchilikka yo‘l qo‘yilgan nikoh dinimiz tomonidan ham qoralangan. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar:
"Nikohning eng barakalisi chiqimi yengilrog‘idir". (Bayhaqiy rivoyat qilgan).

To‘yingiz bir hafta ichida odamlarning esidan chiqadi, siz esa qarzingizni to‘lash bilan ovora bo‘lib qolaverasiz. Odamlarning gapi uchun bunaqa xatolarga yo‘l qo‘ymang, iltimos! Undan ko‘ra, yengilroq to‘y qilib, ortgan pullarni uyingizga ota-onangizga sarflang yoki chet elga sayohatga chiqing. Sayohat juda katta foyda beradi, dunyoqarashni o‘stiradi. Yoki ayolingiz bilan umra safariga boring. Asal oyi Makkayu Madinada o‘tishi qanchalik go‘zal-a?

Hoh onam topsinlar, hoh qarindoshlar yoki o‘zim topsam ham, dinim uqtirgan talablarga va o‘zimga to‘g‘ri kelsagina uylanaman. Qayerda bo‘lishi, kim bo‘lishi muhim emas. Shunchaki men xohlagan talablarga to‘g‘ri kelishi va men ham u qizning talablariga javob bera olishimning o‘zi kifoya.

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar:
"Ayol kishini to‘rt xislati uchun nikohga olinadi: moli uchun, hasabi (ota-bobolarining obro‘si va maqtovga loyiq xislatlari) uchun, jamoli uchun, dini uchun. Sen dindorini tanlagin, qo‘ling qurigur". (Buxoriy va Muslim rivoyat qilgan).

E’tibor uchun rahmat!

Ota-ona qadri

Nahotki insonlar uni dunyoga kelishiga sababchi bo’lgan va bir uyda yashab turgan ota-onasining qadriga yetishi shunchalar qiyin? Be’tob bo’lganimda shu narsalarni ko’p o’ylab qolaman.

Ayrimlar esa har onda yonida bo’lgan, be’tob bo’lganida onasi girdikapalak bo’lgan, hayotida muammo paydo bo’lganda uyga kelib otasidan bemalol maslahat oladigan darajadagi bir baxtni qadriga yetishmaydi.

Bilasizmi, men uchun bunaqa holat bir orzu bo’lib kelmoqda ancha yillardan beri. (Allohga shukurki, inshaAlloh tez kunlarda amalga oshadigan orzu). Bularni aytayotganimning sababi — balki o’qigan insonga foydasi tegar, yonidagi baxtni qattiqroq ushlab, ularning qadriga yetar, deb o’yladim.

Ey ota-onasi yonida, bag’rida bo’lganlar, iltimos, ularga yaxshi muomalada bo’ling. Shukur qilingki, sizda hammasi joyida. Maktabda o’qisangiz, onangiz issiq ovqat bilan kutib oladi. Birov bilan kelisholmay qolsangiz, ortingizda otangiz borligini his qilib turasiz.

Bunaqa hislar menga begonadur, lekin shunda ham ularning borligiga shukur qilaman. Va ular kelganda, inshaAlloh yonlarida bo’lib, ular xohlaganday farzand bo’lishga harakat qilaman. Siz esa ularni qadriga yetishingiz uchun aynan mening holatimga tushishingiz shart emas!

Ular o’tib ketganidan keyin esa, ortlaridan yig’lab katta qabr toshlarini o’rnatib qo’yishingiz ularga bo’lgan mehr-hurmatingizni bildirmaydi! Tirikliklarida mehr bering, xizmatlarini qiling, roziliklarini oling!

Bu mavzuda ichimda gaplar ko’p, lekin buni chiqarib berishim qiyin. Balki keyinchalik buni davomini yozarman, bilmadim…

Ularni baxtli qilish o’z qo’lingizda. Bu imkoniyatni qo’ldan boy bermang. Qo’pollik qilmang!

Onajon-Dadajon, sizlarni yaxshi ko’raman!

Oddiy Lahzalarning Qadrini Bilish: Yaqinlar Bilan Ko'rishuv Tajribalari

Aslida yaqin insonlarimiz va qarindoshlarimiz bilan samimiy suhbatlar ham bizni quvontiradi. Yillar davomida bu hislardan yiroq yashab kelganimni angladim. Va nihoyat tushunib yetdimki, bu vaziyatni o'zgartirish kerak.

Ishlarni tugatib uyga qaytishni, barcha yaqinlarim va qarindoshlarimni yo'qlab borishni niyat qilgan edim. Qisman bu niyatimni amalga oshira oldim. Bundan olgan tajribalarim va hissiyotlarim esa cheksiz.

O‘zimdan kichiklar bilan suhbatlashib, yoshligimga qaytganday bo‘ldim. O‘zimdan kattalar bilan suhbatlashib esa kelajakda qanday narsalarga tayyor turishim kerakligi va ularni qanday yengish haqida katta tajribalar oldim. Yillar davomida unutib qo‘ygan hislarim qayta tiklandi, yaqinlarimga mehrim oshdi. Qarindoshchilik rishtalari esa qayta tiklandi, go‘yo.

Xulosa qilib aytishim mumkinki, ba'zida barcha ishlarni tashlab uzoqlarga dam olishga ketish emas, yaqinlarni, qarindoshlarni yo‘qlash kerak ekan. Agar chuqurroq o‘ylab qaralsa, bu ham bir dam olish aslida.

Shu o‘rinda bunday qilishimga turtki bergan va shu yo‘lga undagan inson Aziz Rahimovga o‘z minnatdorchiligimni bildiraman. Bu kishi haqida alohida post yozaman, inshaAlloh. Hozircha esa u kishining shu mavzu bo‘yicha fikrlari bilan bo‘lishaman:

Hayotda har xil yoshdagi odam bilan gaplashishga to’g’ri keladi - tajriba yo’qligi, qiyinchilikka olib boradi.

O’zidan kattalar bilan ko’p gaplashganlar - bosiqroq, dunyoqarashi kengroq bo’ladi.

O’zidan yoshroqlar bilan gaplashadiganlar quvvatga to’la bo’ladi.

Yoshlar bilan ko’proq gaplashing. Samimiy bo’ling. Butun umr sizni eslab yuradi.

Qariyalar bilan ko’proq gaplashing. Hikmatlarini oling. Butun umrlik ilmlarini sizga tashlab ketishadi.

49-yoshingiz muborak, mehribon va suyukli Onajonim!

Bugun men va yana ikki o‘g‘ilni dunyoga keltirgan samimiy va mehribon ayol – Onajonimning tug‘ilgan kuni.

Yosh o‘tib, hayotda ko‘p narsalarni tushunib yetar ekanman, sof mehr va haqiqiy muhabbat faqat onalarda borligini angladim.

Siz farzandlaringiz uchun hayotning barcha qiyinchiliklarini yengib o‘tdingiz, biz uchun qalqon bo‘ldingiz va umr­ingizning eng yaxshi damlarini bizga bag‘ishladingiz. Siz haqiqiy qahramonsiz!

Onajon, hozirgi masofa abadiy emas. Bir kun kelib yo‘llar birlashadi va qalblar yanada yaqinlashadi. Sabr va umid bilan kutgan kunlarimiz albatta ro‘y beradi, inshaAlloh! Endi navbat bizga – sizni baxtli qilish va yoningizda bo‘lish uchun.

Necha yillardirki, men va farzandlaringizdan uzoqda yashashga majbur bo‘ldingiz. Ammo shunda ham sizning mehr-muhabbatingizni doimo his qilib turdik. Buning uchun sizga cheksiz rahmat!

Va bir narsa aniq: bu – so‘nggi marta yonimizda bo‘lmagan holingizda sizning tavallud kuningizni nishonlashimiz. Alloh keyingi tavallud ayyomlaringizni birga nishonlashimizni nasib qilsin.

Bu blogimdagi yozgan xabarlarim ichida eng qiyin yozilgani bo‘ldi. Aytishadiki, chin sevgini so‘z bilan tariflab bo‘lmaydi. Ichimda sizga nisbatan kuchli bir muhabbat borki, lekin buni matnlarga chiqarib bera olmayman.

Sizni yaxshi ko‘raman, Onajon!

Xayr va rahmat 2024-yil!

2024-yil men uchun o‘zgarishlar, sinovlar va yangi yutuqlar yili bo‘ldi. Bu yil sevimli soham – grafik dizayn ustida qattiq ishladim. O‘z ustimda tinmay izlandim, o‘rgandim va nihoyat ustozlik darajasiga yetib, 20 ga yaqin yosh dizaynerni tayyorladim. Ularning yutuqlarini ko‘rib, o‘zimga nisbatan ishonchim yanada ortdi.

Shu bilan birga, shaxsiy rivojlanish yo‘lida o‘z odatlarimni qayta ko‘rib chiqdim. Avvallari ijtimoiy tarmoqlarda ko‘p vaqtimni bekor ketkazardim. Instagram, Facebook, TikTok – hammasidan voz kechdim. Dastlab qiyin bo‘ldi, lekin bir necha kun ichida o‘zimni erkinroq his qildim. Yangi odatlarni shakllantirish uchun YouTube’da foydali va qiziqarli kontentlarni ko‘rishni boshladim. Bu yo‘lda Aziz Rahimovning “Iqtibos” podkastidan o‘rganganlarim hayotimga katta ta’sir qildi. Oddiy eshitish emas, balki har bir gapni tahlil qilib, uni amaliyotga tatbiq etish orqali o‘zimni o‘zgartira boshladim.

Bu yil ko‘proq kitob o‘qidim. To‘g‘risi, avvallari buni o‘zimga majburiyat deb hisoblardim. Lekin kitobni tushunib, zavq bilan o‘qishning o‘zi bir bo‘lak baxt ekanini bilib oldim.

Hissiyotlarni jilovlashni ham o‘rgandim. Bu juda muhim ekan. Avvallari mayda gaplar, kichik muammolar kayfiyatimga ta’sir qilardi. Endi esa har qanday vaziyatda o‘zimni sokin tutishga harakat qilyapman. Kechqurunlar ichki dunyoim bilan yuzma-yuz bo‘lib, qilgan ishlarga hisob berishni odat qildim. O‘zim bilan suhbat qura boshlaganimdan beri hayotim yanada tartibga kirdi.

2024-yil mening xotiramda o‘ziga xos bo‘lib qoladi. Bu yil o‘zgarishlar va yangi imkoniyatlar yili edi. 2025-yilni esa katta maqsadlar ila boshlamoqdaman. Barchamizga Allohning o‘zi ko‘makchi bo‘lsin!

Qisqa video ko’raveradi, uzunlariga sabr yetmay qoladi.

Uzun videoga yetmagan sabr, matnga ham yetmaydi.

Matn o’qimagan, kitob o’qimaydi.

Uzun video va kitoblarsiz ilm olinmaydi.

Ilm olmasa, hayotida muammolar to’xtamaydi.

Muammolardan qochish uchun yana qisqa videolar ko’radi…

© azizrakhimov_blog

Rivoyat qilishlaricha, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bir kuni o‘lib yotgan qo‘yning yonidan o‘tib, shunday dedilar:
“Bu qo‘yning ahvolini qarang. Qanday xor va zalil! Buning holini ko‘rib, inson ham qaragisi kelmaydi. Muhammadning joni qo‘lida bo‘lgan Zotga qasamki, Haq taoloning nazdida dunyoning qadri mana shu qo‘yning qadrichalik ham emas. Agar Alloh taoloning nazdida dunyoning chivin qanotichalik qadri bo‘lganida edi, biror kofir bir qultum suv ham icholmasdi.”

Allohning nazdida dunyoning qadri shu qadar arzimas ekan, ammo biz ko‘pincha shu dunyo orqasidan yelib-yuguramiz. Odamlarga yaxshi ko‘rinish uchun hashamatli to‘ylar qilib, borimizni sarflaymiz. Gohida esa kibrga berilib, amallarimizga riyo aralashtiramiz.

Bir kuni Rasululloh sollallohu alayhi va sallamdan:
“Kibr nima?” – deb so‘raldi.
U zot: “Haqqa bo‘yin egmaslik va odamlarga haqorat ko‘zi bilan qarashdir,” – deb javob berdilar.

Dunyoga ko‘ngil qo‘yish, xasislik, riyo, kibr, o‘ziga bino qo‘yish kabi illatlar qalbni zaiflashtiradi. Ammo har bir dardning davosi bordir. Abu Homid G‘azzoliy hazratlarining “Qalbning davosi” nomli asarida qalbni shu kabi chirkinliklardan poklash usullari va tavsiyalari bayon qilingan.

Bu kitob sizga:
• Dunyoga qanchalik singib ketganingizni,
• Oxirat hayotini qanchalik unutganingizni,
• Kibr va riyo kabi illatlarga ne qadar botganingizni anglashga yordam beradi, inshaAlloh.

O‘qing, tafakkur qiling.

Alloh taolo hammamizni kibrdan, riyodan va dunyoga ortiqcha bog‘lanishdan asrasin!

Hozirgi chalg‘ituvchi dunyoda “diqqat”ni jamlash eng mushkul vazifalardan biri hisoblanadi. Biror ishni teran bajarishimizga to‘sqinlik qiluvchi omillar juda ko‘p. Shu sababdan ham 15 daqiqada bajarish mumkin bo‘lgan ishni 2-3 baravar ko‘proq muddatga, o‘zimiz payqamagan holda, uzaytirib yuboramiz. Hatto ovqatlanish jarayonida ham diqqatimiz ovqatda emas, telefon yoki televizorda bo‘ladi. Dars qilayotganimizda esa yonimizda telefon va quloqchinlar bo‘ladi...

Teran ish — hech narsaga chalg‘imasdan, bor aqliy imkoniyatni ishga solgan holda, chuqur diqqat bilan bajarilgan ishdir. Bu ish bebaho qiymat yaratadi, mahoratingizni oshiradi va uni har kim ham bajara olmaydi.

Ijtimoiy tarmoqlar va barcha aloqa vositalari diqqatimiz, e’tiborimiz va vaqtimizning o‘g‘risiga aylangan. Aynan shular sababli biz bir ishni teran bajara olmaymiz. Shunchaki o‘tirib, hech narsaga chalg‘imasdan, 1 soat dars qila olmaymiz yoki kitob o‘qiy olmaymiz.

Aziz Rahimovning iqtibos podcastlarida eshitishimcha, inson o‘rtacha har 6 daqiqada ijtimoiy tarmoqlarini tekshirib turar ekan. Bu juda qo‘rqinchli. O‘zimizdan kelib chiqib aytadigan bo‘lsak, bu albatta haqiqatga yaqin. Hech bir sababsiz ijtimoiy tarmoqlarga kirib chiqaveramiz (hech kim yozmaganini bilsak ham). Bizga umuman keraksiz bo‘lgan dunyo yangiliklarini tinimsiz tekshirib turamiz va miyamizni keraksiz ma’lumotlar bilan band qilamiz.

Ahvolimiz qanchalik achinarli ekanini bilmoqchi bo‘lsak, telefonimizning sozlamalar bo‘limida kun davomida telefonga va ijtimoiy tarmoqlarga qancha vaqt sarflayotganimiz haqida ma’lumotlarni ko‘rib, tafakkur qilishimiz kifoya.

Birgina Kel Nyuportning “Diqqat” kitobi diqqatni jamlash, ijtimoiy tarmoqlarni tartiblash va qaysi ijtimoiy tarmoq bizga kerak yoki kerak emasligini aniqlab olish uchun jiddiy yechimlar taklif qilgan. O‘qishingizni juda xohlagan holda, sizlarga bu kitobni tavsiya qilaman!