📝«... АЛАМЛИ ҚИСМАТЛАР...»
«Ёш ўтган сари ақлинг хам кирар экан, майли, хечдан кўра кеч бўлсаям ҳатоларимни тушиниб ҳамма айб ўзимда эканлигини, ёшлик қилиб, қайсарлик қилиб, гулдак оиламни барбод қилганлигимни хис қиляпману .... Энди болаларим келажагини ўйлашим керак ... »
Давлатхон ая сўрида ўтириб, ҳаёлан ёшлик даврларини кўз олдига келтиради.
Улар оилада тўрт фарзанд , уч ўғил ва бир к,из... Оддийгина оила бўлиб ота- онаси хам боғдорчилик (совхоз) бригадасида ишларди. Давлатхон ая оилада тўртинчи кенжа фарзанд, , ёлғиз қиз ,қайсар лекин ёқимлигина
ширин қизчалиги билан бошқалардан ажралиб турарди....
Дадаси у туғилганда, "Оиламизга шу фарзандим бахт ва давлат опкирсин"- деб ният қилиб исмини Давлатхон қўйган , онаси эса Умида ёки Раъно қўймоқчи эканди...
Отанинг бирин кетин орзулари ушала бошлабди. Шу фарзанди қадами ёқиб оилага давлат, барака ёғилаверибди. Ота ёлғиз қизини "оилам тумори" деб эркалатар, уни бошқа ўғил фарзандларидан аъло кўраркан.
Йиллар ўтиб дадасининг эрка, тантиқ қизи вояга етибди. Сочлари қўнғироқ , қоши қаро кўзлари шахло, эркалиги ўзига ярашган. Ота фарзандларини уйли, жойли, қилган, навбат эркатойига келган. Қиз бўлса ўз хуснига ўзи махлиё, соатлаб кўзгу олдидан кетмас, уй ишларига хам унча хуши йўқ.
Куни келиб ҳамма қизлар қатори уни хам карнай-сурнай, ёр-ёр остида яхши бир хонадонга узатишибди. Куёв бўлмиш йигит, тўрт қиздан кейин дунёга келганигами, ёки опалари қўлида ўсганиганигами юмшоқ кўнгил, дил озоримас эди. Уни оиласида тўрт опаси ва укаси бор. Опалари келинни хуснига, сепига лол. Куёв боланику гапирмаса хам бўлаверади.
Уйида эрка қиз, энди эрка келин эди.
К,айнонасини хам биринчи келинимасми, кеча-кундуз келинига махлиё. Шу кунларга етказганига шукроналар айтиб, ёшларга бахт тилаб дуода.
Ойлар ўтиб эрка келин хомиладор , хамма янги мехмонни дунёга келишини сабрсизлик билан кутяпти. Келин келин бўлиб бирор мартта тандирга нон ёпмабди, чунки уни
узатаётганда онаси :"Қизим сал эркароқ, келинлар борлиги учун унга овқат қилиш, нон ёпиш буйирилмаган" - деганди. Қайнонаси :"Майли ёшда хали, вақти келса хаммасини ўрганиб олар"- деган. Йил бўляптики халиям вақти келмабди шекилли ҳалиям қайнона ўзи нон ёпади, ёки бўлмаса қайнопалар келиб ёпиб беришади. Келинни оддий эшик супириш, чой дамлаш шунга ўхшаган майда-чуйда ишлари хам қайнонасини шодлантирарди. Оғир оёқликда хам эркалиги роса ошди. Куёв оғзидан чиққанини мухайё қилар, қайнонаси қўлини совуқ сувга урдирмасди....
Ой куни етиб У она , ўғил фарзандли бўлди.
Хурсандчилик авжида.
Боласини қийинчиликсиз катта қилади. Бу ёқда ота- она, жигарлари, бу ёқда қайнона -к,айнота.... Бола бир ёшдан ўтиб иккинчи болага хомиладорлиги билинди.
Қайнонанинг шодлиги чексиз :" Ўзим ўргилай боламдан, Худони берганида қизим, майли умри билан берган бўлсин бунисини хам. Мана мен турибманку, биргаликда катта қиламизда а ?"
Ўз онаси эса : " Битта болани эплолмаяпсану,
қийланиб қоласан , хали ёшсан олдириб ташла. Боланг хеч бўлмаса 3 ёш бўлгунча сақлан" - деди.
Уйидан келган келин онасини гапини қайнонасига айтди , ўз онасини гапини маъқуллади хам. Қайнонаси : "Болам балким керакмасдир аборт"-деди маъюс....
Болани туғилишини онаси ва келиндан бошқа хамма хохларди. Боши қоронғиликда келин
қайнонасини хушламай қўйди. Қайнонаэса уни тушинарди, ахир у хам онаку, бошидан ўтган хомиладорлик машаққатлари.
Тортишувлар билан анча вақтлар ўтиб хомила хам ривожланиб катталашди. Докторлар энди вақт кеч бўлганини, аборт мумкинмаслигини айтишди.
Келин кундан кун қайнонасини ёмон кўриб тез-тез ота уйига бесабаб аразлаб кетадиган бўлди.
Қайнонаси хеч вақт келинидан айб топмади. Келин орада куёвига "Онангиз мени ишимдан
айб топадилар, Махаллага чиқиб мени ҳаммага ёмонларканлар"- деб арз қилишни бошлаган. (Бу сўзлар ёлғонлигини ўзи хам биларди, чунки қайнонаси уйдаги гапни кўчага ташидиган аёллардан эмас эди)
«Ёш ўтган сари ақлинг хам кирар экан, майли, хечдан кўра кеч бўлсаям ҳатоларимни тушиниб ҳамма айб ўзимда эканлигини, ёшлик қилиб, қайсарлик қилиб, гулдак оиламни барбод қилганлигимни хис қиляпману .... Энди болаларим келажагини ўйлашим керак ... »
Давлатхон ая сўрида ўтириб, ҳаёлан ёшлик даврларини кўз олдига келтиради.
Улар оилада тўрт фарзанд , уч ўғил ва бир к,из... Оддийгина оила бўлиб ота- онаси хам боғдорчилик (совхоз) бригадасида ишларди. Давлатхон ая оилада тўртинчи кенжа фарзанд, , ёлғиз қиз ,қайсар лекин ёқимлигина
ширин қизчалиги билан бошқалардан ажралиб турарди....
Дадаси у туғилганда, "Оиламизга шу фарзандим бахт ва давлат опкирсин"- деб ният қилиб исмини Давлатхон қўйган , онаси эса Умида ёки Раъно қўймоқчи эканди...
Отанинг бирин кетин орзулари ушала бошлабди. Шу фарзанди қадами ёқиб оилага давлат, барака ёғилаверибди. Ота ёлғиз қизини "оилам тумори" деб эркалатар, уни бошқа ўғил фарзандларидан аъло кўраркан.
Йиллар ўтиб дадасининг эрка, тантиқ қизи вояга етибди. Сочлари қўнғироқ , қоши қаро кўзлари шахло, эркалиги ўзига ярашган. Ота фарзандларини уйли, жойли, қилган, навбат эркатойига келган. Қиз бўлса ўз хуснига ўзи махлиё, соатлаб кўзгу олдидан кетмас, уй ишларига хам унча хуши йўқ.
Куни келиб ҳамма қизлар қатори уни хам карнай-сурнай, ёр-ёр остида яхши бир хонадонга узатишибди. Куёв бўлмиш йигит, тўрт қиздан кейин дунёга келганигами, ёки опалари қўлида ўсганиганигами юмшоқ кўнгил, дил озоримас эди. Уни оиласида тўрт опаси ва укаси бор. Опалари келинни хуснига, сепига лол. Куёв боланику гапирмаса хам бўлаверади.
Уйида эрка қиз, энди эрка келин эди.
К,айнонасини хам биринчи келинимасми, кеча-кундуз келинига махлиё. Шу кунларга етказганига шукроналар айтиб, ёшларга бахт тилаб дуода.
Ойлар ўтиб эрка келин хомиладор , хамма янги мехмонни дунёга келишини сабрсизлик билан кутяпти. Келин келин бўлиб бирор мартта тандирга нон ёпмабди, чунки уни
узатаётганда онаси :"Қизим сал эркароқ, келинлар борлиги учун унга овқат қилиш, нон ёпиш буйирилмаган" - деганди. Қайнонаси :"Майли ёшда хали, вақти келса хаммасини ўрганиб олар"- деган. Йил бўляптики халиям вақти келмабди шекилли ҳалиям қайнона ўзи нон ёпади, ёки бўлмаса қайнопалар келиб ёпиб беришади. Келинни оддий эшик супириш, чой дамлаш шунга ўхшаган майда-чуйда ишлари хам қайнонасини шодлантирарди. Оғир оёқликда хам эркалиги роса ошди. Куёв оғзидан чиққанини мухайё қилар, қайнонаси қўлини совуқ сувга урдирмасди....
Ой куни етиб У она , ўғил фарзандли бўлди.
Хурсандчилик авжида.
Боласини қийинчиликсиз катта қилади. Бу ёқда ота- она, жигарлари, бу ёқда қайнона -к,айнота.... Бола бир ёшдан ўтиб иккинчи болага хомиладорлиги билинди.
Қайнонанинг шодлиги чексиз :" Ўзим ўргилай боламдан, Худони берганида қизим, майли умри билан берган бўлсин бунисини хам. Мана мен турибманку, биргаликда катта қиламизда а ?"
Ўз онаси эса : " Битта болани эплолмаяпсану,
қийланиб қоласан , хали ёшсан олдириб ташла. Боланг хеч бўлмаса 3 ёш бўлгунча сақлан" - деди.
Уйидан келган келин онасини гапини қайнонасига айтди , ўз онасини гапини маъқуллади хам. Қайнонаси : "Болам балким керакмасдир аборт"-деди маъюс....
Болани туғилишини онаси ва келиндан бошқа хамма хохларди. Боши қоронғиликда келин
қайнонасини хушламай қўйди. Қайнонаэса уни тушинарди, ахир у хам онаку, бошидан ўтган хомиладорлик машаққатлари.
Тортишувлар билан анча вақтлар ўтиб хомила хам ривожланиб катталашди. Докторлар энди вақт кеч бўлганини, аборт мумкинмаслигини айтишди.
Келин кундан кун қайнонасини ёмон кўриб тез-тез ота уйига бесабаб аразлаб кетадиган бўлди.
Қайнонаси хеч вақт келинидан айб топмади. Келин орада куёвига "Онангиз мени ишимдан
айб топадилар, Махаллага чиқиб мени ҳаммага ёмонларканлар"- деб арз қилишни бошлаган. (Бу сўзлар ёлғонлигини ўзи хам биларди, чунки қайнонаси уйдаги гапни кўчага ташидиган аёллардан эмас эди)