Мафтуна Абдуллаева
#ҲИЛҚАТ
44~қисм
Ёлғон шундай нарсаки, унга одатландингизми, у сизни ҳақиқатингизга айланиб олади.
- Ооо аввал ҳам қилганмисан бунақа ишларни.
- Йўғей... Сиз учун ҳаммасига тайёр бўламан. Эплайман ҳам,- дедим атрофимга аста қараб қўйиб,- бўпти шуни айтмоқчи эдим. Телефонни эгаси инжиқ ҳозир сўраб келади.
- Майли соғ бўл.
- Сиз ҳам.
Номерни ўчириб, онамга телефон қилиб, арзимаган нарсани сўраб, уйга қайтдим. Бирдан олиб бераман деганига қувоним, ўзим ҳам суриштиришни дилимга тугиб қўйдим.
Икки кунда топдим ҳам. Миржон акамни иши кўп, вақти бўладими йўқми деб, таваккал тайёрланаётган қизлардан сўрагандим. Биттаси сотар экан. Шу куниёқ Ёдгорадан телефонини олиб қайтишда Миржон акамга айтдим.
- Озроқ тушмасмикин... Ҳозир озроқ пулим кам эди-да.
- Борини беринг. Икки бўлиб берарсиз,- дедим, ўзимдан ҳам нарх қўйганимга афсусланиб.
- Майли... Фақат қаерда учрашамиз.
- Мени уйимга келинг. Ён қўшнимиз кўчиб кетган. Девори пастак. Ўша ердан ўтиб келсангиз бўлади.
- Майли. Бир~икки кунда бораман унда.
Озроқ кайфиятим тушди. Мен бугун олиб келади деб ўйлагандим.
🌼🌼🌼
Бугун дарсга бормадим. Мазам йўқ деб хонамга қамалиб олдим. Онамни ўзи уй ишларини қиляпти. Мен эса кеча қўлимга теккан телефонни ҳар бир функциясини кўриб чиқяпман. Миржон акам бир~икки кунда эмас, нақ бир ҳафтада пул топиб келди. Аммо ҳаммасини. Бўлмай берганимга дугонам ҳам хурсанд бўлиб, бир оз нархидан тушди. Устига ўзим қўйган пулим билан унга қўшиб, атир олдим.
🌼🌼🌼
Май бўлгани учун ҳаво бирам иссиқ. Ҳа демай мактаб имтиҳонлари кейин эса коллежники. Мени эса ҳаёлим тамоман бошқа ёқда. Кеча Миржон акам учрашувга келганда, битта ғалати гап айтди. Нима эмиш, мактабни тугатганимдан кейин совчи қўярмиш! Кузда эса тўй! Шунақа ҳаяжонланиб кетяпман чегараси йўқ.
- Алдамаяпсизми?- дедим кўзларим пирпираб.
- Йўғей. Ўзи қиз қидириб юрганди онам.
Сендан 12 ёш каттаман~ку миттивой. Шунга яна бир икки йил кутсам қариб қоламан~да. Фақат...
- Нима фақат,- дедим ичим шувиллаб. Наҳотки бирга бўлишимизга бирон тўсиқ бўлса.
- Менга тексанг мелколлежда ўқий олмайсан.
#ҲИЛҚАТ
44~қисм
Ёлғон шундай нарсаки, унга одатландингизми, у сизни ҳақиқатингизга айланиб олади.
- Ооо аввал ҳам қилганмисан бунақа ишларни.
- Йўғей... Сиз учун ҳаммасига тайёр бўламан. Эплайман ҳам,- дедим атрофимга аста қараб қўйиб,- бўпти шуни айтмоқчи эдим. Телефонни эгаси инжиқ ҳозир сўраб келади.
- Майли соғ бўл.
- Сиз ҳам.
Номерни ўчириб, онамга телефон қилиб, арзимаган нарсани сўраб, уйга қайтдим. Бирдан олиб бераман деганига қувоним, ўзим ҳам суриштиришни дилимга тугиб қўйдим.
Икки кунда топдим ҳам. Миржон акамни иши кўп, вақти бўладими йўқми деб, таваккал тайёрланаётган қизлардан сўрагандим. Биттаси сотар экан. Шу куниёқ Ёдгорадан телефонини олиб қайтишда Миржон акамга айтдим.
- Озроқ тушмасмикин... Ҳозир озроқ пулим кам эди-да.
- Борини беринг. Икки бўлиб берарсиз,- дедим, ўзимдан ҳам нарх қўйганимга афсусланиб.
- Майли... Фақат қаерда учрашамиз.
- Мени уйимга келинг. Ён қўшнимиз кўчиб кетган. Девори пастак. Ўша ердан ўтиб келсангиз бўлади.
- Майли. Бир~икки кунда бораман унда.
Озроқ кайфиятим тушди. Мен бугун олиб келади деб ўйлагандим.
🌼🌼🌼
Бугун дарсга бормадим. Мазам йўқ деб хонамга қамалиб олдим. Онамни ўзи уй ишларини қиляпти. Мен эса кеча қўлимга теккан телефонни ҳар бир функциясини кўриб чиқяпман. Миржон акам бир~икки кунда эмас, нақ бир ҳафтада пул топиб келди. Аммо ҳаммасини. Бўлмай берганимга дугонам ҳам хурсанд бўлиб, бир оз нархидан тушди. Устига ўзим қўйган пулим билан унга қўшиб, атир олдим.
🌼🌼🌼
Май бўлгани учун ҳаво бирам иссиқ. Ҳа демай мактаб имтиҳонлари кейин эса коллежники. Мени эса ҳаёлим тамоман бошқа ёқда. Кеча Миржон акам учрашувга келганда, битта ғалати гап айтди. Нима эмиш, мактабни тугатганимдан кейин совчи қўярмиш! Кузда эса тўй! Шунақа ҳаяжонланиб кетяпман чегараси йўқ.
- Алдамаяпсизми?- дедим кўзларим пирпираб.
- Йўғей. Ўзи қиз қидириб юрганди онам.
Сендан 12 ёш каттаман~ку миттивой. Шунга яна бир икки йил кутсам қариб қоламан~да. Фақат...
- Нима фақат,- дедим ичим шувиллаб. Наҳотки бирга бўлишимизга бирон тўсиқ бўлса.
- Менга тексанг мелколлежда ўқий олмайсан.