#Тақдир_ёзиғи
Янги келинчак орадан ҳафта - ўн кун ўтиб ишга чиқди. Ҳар доимгидек оддийгина кийиниб ишга келган Василани кўриши билан ҳамкасблари шивир - шивирларни бошлади.
— Буни қара, ҳеч ҳам янги келинчакка ўхшамайди. Янги келинчак ўзига қараб, оро бериб юриши керак эмасми?
— Тўғри айтасан, буни юришини қара. Шошма, — муҳим нарса эсига тушгандек ҳамкасбига янаям яқинроқ келаркан, — ўзи бу бирортасига иккинчи бўлиб тегиб олмадими?
— Бунисини билмадим энди. Нега бунақа деяпсан ўзи? — ҳамкасбининг гапига умуман тушунмади Дилфуза.
— Янги келинчакка тилла зирак, узук дегандек. Бунда на униси, на буниси бор.
— Тўғри, — Василага бошдан оёқ разм солишаркан, —балки ишга таққиси келмагандирда.
— Бўлиши мумкин. Лекин янги келин бироз зийнатланиб юриши керак эмасми?
— Бунисини билмадиму, лекин Васила шусиз ҳам чиройли, — мана шундай шивир - шивирлар ҳар куни давом қиларди. Васила бирини эшитса, бирини эшитмасди. Эшитган пайтлари хафа бўлар, ўз қадрига ич - ичидан йиғларди. Лекин нима қилсин? Нима у истамайдими янги келин бўлиб ял - ял ёниб юришни? Бироқ илож қанча. Қайнонаси ўша тилла қурғурни олиб бермаган. Олиб беришинг керак деб жанжал ҳам қила олмайди. Андиша қилади. Шу боис жим юрибди.
Кунлар шу тахлит ўтаверди. Акромнинг қалби аёлига илигандек бўлди. Бироқ, ўша қўрс феъли ҳалиям йўқолгани йўқ. Орадан бир йилдан кўпроқ вақт ўтиб бу оилада жажжигина қизалоқ туғилди. Белгиланган муддатдан анчагина ўтиб туғилган бу қизалоқ 40 кунлик бўлганида бетоб бўлиб қолди. Шу пайтгача қайнонасининг қош - қовоғига қараб ўтирган Васила охири чидай олмади. Эрталабдан буён кўзини очмаётган фарзандини қучганча эрининг олдига кўз ёши билан келди.
— Акром ака илтимос докторга борайлик. Фарангиз кўзларини очмаяпти. Ранги ҳам бир аҳвол. Нафас олиши ҳам эшитилмай қолаётгандек, жон Акром ака, илтимос, — Акром қизалоғининг юзига қараб қўйдию шарт ўрнидан туриб чиқиб кетди. Орадан кўп ўтмасдан Турсунхон опанинг хонасида қандайдир шовқинлар эшитала бошланди. Васила қўрқибгина қулоқ тутар экан, қайнонасининг,
— Ўлса ўлиб кетаверсин. Менда пул йўқ. Ҳали укангни уйлантиришим керак, — дегани эшитилди.
— Хотин керак бўлса ана ўзи пул топиб уйлансин. Сиздан садақа сўраётганим йўқ. Ўзим ишлаб топаётган пулдан фарзандим учун сўраяпман. Ахир Фарангиз ҳам сизга бегона эмас, набирангизку.
— Эееее бор - бор, — Турсунхон опа ўғлини итариб хонасидан чиқариб юборар экан, — ўша қизинг менга нима қилиб бера оларди? Менга бир тийинлик фойдаси йўқ. Шундай экан, унинг учун бир тийин ҳам сарфламайман, — ойисининг гапларидан кейин Акром кўча совуқ бўлишига қарамасдан бир кўйлакда кўчага чиқиб кетди. Баҳор келгани билан кунлар ҳали анча совуқ эди. Мотоциклини елдек учириб борар экан, кўзлари қизариб кетган, томоғига нимадир тиқилгандек эди. Шу кетишда бордию, синфдош дўстидан қарз олиб қайтди. Дўсти ҳам анча оқибатли. Акромнинг аҳволини эшитгач, қўшниси билан гаплашиб, машинада дўстининг ортидан борди. Ахир, бундан об - ҳавода, мотоциклда 40 кунлик чақалоқни қандай шифохонага олиб боради? Бунинг устига кун ҳам қорайиб қолганди.
— Васила, Васила, — Акром уйга кириши билан аёлини чақирди.
— Лаббай, — кўзларида ёш билан ошхонадан югуриб чиқди аёл шўрлик.
— Нега бу ердасан? Фарангизга ким қараяпти? — Акром жаҳл билан тез - тез юрганча хонасига кирди. Васила ҳам югуриб ортидан келди. — Кўзларини очдими?
— Йўқ, — Васила пиққиллаб йиғлаганча жавоб берди.
— Тез тайёрлан, докторга борамиз, — Акром айни дамда ўзини айбдор ҳис қилмоқда эди. Эр бўлиб, ота бўлиб фарзанди ва аёлига ғаъмхўрлик қила олмаётгани учун ўзидан жуда хафа эди. Васила тезда Фарангизни иссиқроқ кийинтирдию, қалин адёлга ўради. Ўзи ҳам устига қалинроқ кийгач, эрига ҳам курткаси ва бош кийимини узатаркан,
— Бошқа бундай совуқда бу аҳволда кўчага чиқиб кетманг, — меҳр билан гапирди. Акром аёлига бир қараб қўйдида у узаткан нарсаларни кийиб, Фарангизни кўтариб ташқарига чиқди.
Янги келинчак орадан ҳафта - ўн кун ўтиб ишга чиқди. Ҳар доимгидек оддийгина кийиниб ишга келган Василани кўриши билан ҳамкасблари шивир - шивирларни бошлади.
— Буни қара, ҳеч ҳам янги келинчакка ўхшамайди. Янги келинчак ўзига қараб, оро бериб юриши керак эмасми?
— Тўғри айтасан, буни юришини қара. Шошма, — муҳим нарса эсига тушгандек ҳамкасбига янаям яқинроқ келаркан, — ўзи бу бирортасига иккинчи бўлиб тегиб олмадими?
— Бунисини билмадим энди. Нега бунақа деяпсан ўзи? — ҳамкасбининг гапига умуман тушунмади Дилфуза.
— Янги келинчакка тилла зирак, узук дегандек. Бунда на униси, на буниси бор.
— Тўғри, — Василага бошдан оёқ разм солишаркан, —балки ишга таққиси келмагандирда.
— Бўлиши мумкин. Лекин янги келин бироз зийнатланиб юриши керак эмасми?
— Бунисини билмадиму, лекин Васила шусиз ҳам чиройли, — мана шундай шивир - шивирлар ҳар куни давом қиларди. Васила бирини эшитса, бирини эшитмасди. Эшитган пайтлари хафа бўлар, ўз қадрига ич - ичидан йиғларди. Лекин нима қилсин? Нима у истамайдими янги келин бўлиб ял - ял ёниб юришни? Бироқ илож қанча. Қайнонаси ўша тилла қурғурни олиб бермаган. Олиб беришинг керак деб жанжал ҳам қила олмайди. Андиша қилади. Шу боис жим юрибди.
Кунлар шу тахлит ўтаверди. Акромнинг қалби аёлига илигандек бўлди. Бироқ, ўша қўрс феъли ҳалиям йўқолгани йўқ. Орадан бир йилдан кўпроқ вақт ўтиб бу оилада жажжигина қизалоқ туғилди. Белгиланган муддатдан анчагина ўтиб туғилган бу қизалоқ 40 кунлик бўлганида бетоб бўлиб қолди. Шу пайтгача қайнонасининг қош - қовоғига қараб ўтирган Васила охири чидай олмади. Эрталабдан буён кўзини очмаётган фарзандини қучганча эрининг олдига кўз ёши билан келди.
— Акром ака илтимос докторга борайлик. Фарангиз кўзларини очмаяпти. Ранги ҳам бир аҳвол. Нафас олиши ҳам эшитилмай қолаётгандек, жон Акром ака, илтимос, — Акром қизалоғининг юзига қараб қўйдию шарт ўрнидан туриб чиқиб кетди. Орадан кўп ўтмасдан Турсунхон опанинг хонасида қандайдир шовқинлар эшитала бошланди. Васила қўрқибгина қулоқ тутар экан, қайнонасининг,
— Ўлса ўлиб кетаверсин. Менда пул йўқ. Ҳали укангни уйлантиришим керак, — дегани эшитилди.
— Хотин керак бўлса ана ўзи пул топиб уйлансин. Сиздан садақа сўраётганим йўқ. Ўзим ишлаб топаётган пулдан фарзандим учун сўраяпман. Ахир Фарангиз ҳам сизга бегона эмас, набирангизку.
— Эееее бор - бор, — Турсунхон опа ўғлини итариб хонасидан чиқариб юборар экан, — ўша қизинг менга нима қилиб бера оларди? Менга бир тийинлик фойдаси йўқ. Шундай экан, унинг учун бир тийин ҳам сарфламайман, — ойисининг гапларидан кейин Акром кўча совуқ бўлишига қарамасдан бир кўйлакда кўчага чиқиб кетди. Баҳор келгани билан кунлар ҳали анча совуқ эди. Мотоциклини елдек учириб борар экан, кўзлари қизариб кетган, томоғига нимадир тиқилгандек эди. Шу кетишда бордию, синфдош дўстидан қарз олиб қайтди. Дўсти ҳам анча оқибатли. Акромнинг аҳволини эшитгач, қўшниси билан гаплашиб, машинада дўстининг ортидан борди. Ахир, бундан об - ҳавода, мотоциклда 40 кунлик чақалоқни қандай шифохонага олиб боради? Бунинг устига кун ҳам қорайиб қолганди.
— Васила, Васила, — Акром уйга кириши билан аёлини чақирди.
— Лаббай, — кўзларида ёш билан ошхонадан югуриб чиқди аёл шўрлик.
— Нега бу ердасан? Фарангизга ким қараяпти? — Акром жаҳл билан тез - тез юрганча хонасига кирди. Васила ҳам югуриб ортидан келди. — Кўзларини очдими?
— Йўқ, — Васила пиққиллаб йиғлаганча жавоб берди.
— Тез тайёрлан, докторга борамиз, — Акром айни дамда ўзини айбдор ҳис қилмоқда эди. Эр бўлиб, ота бўлиб фарзанди ва аёлига ғаъмхўрлик қила олмаётгани учун ўзидан жуда хафа эди. Васила тезда Фарангизни иссиқроқ кийинтирдию, қалин адёлга ўради. Ўзи ҳам устига қалинроқ кийгач, эрига ҳам курткаси ва бош кийимини узатаркан,
— Бошқа бундай совуқда бу аҳволда кўчага чиқиб кетманг, — меҳр билан гапирди. Акром аёлига бир қараб қўйдида у узаткан нарсаларни кийиб, Фарангизни кўтариб ташқарига чиқди.