#tarjima #kitobdan_parcha
Vafo
Xandanning bobosi ular bilan birga yashar edi. Juda qari edi. Ko'p ishlarni o'zi qilolmaydigan bo'lib qolgan edi. Qo'llari yaxshi ushlamagani uchun ovqat yesa, yarmini ustiga to'kar edi. Bugun ham ovqatlanib bo'lishganida, o'tirgan yeri non ushoqlari bilan to'lgan edi. Xandanning dadasi, bobosi dasturxondan turganida, egilib birma-bir yerdagi ushoqlarni terishni boshladi. Xandan dadasiga o'girilib "Hatto kichkina ukam ham bunchalik ovqatini to'kmaydi. Bobom yosh bolaga o'xshaydilar," dedi. Xandanning dadasi "jim bo'l" ishorasini qildi. Sõngra, bobosining eshitmaganiga amin bo'lgach, pichirlab dedi:
"Xandancham, bobong endi juda qarilar. Qo'llarini avvalgidek ishlatolmaydilar. Biz yedirib qo'yamiz desak, o'zlari qilolmaganlari uchun xafa bo'ladilar. Shuning hozir u kishi to'kadilar, biz to'playmiz. Vaqtida esa biz to'kkanmiz, u kishi to'plaganlar. Shukurki Robbim u kishiga uzoq umr, bizga esa u kishiga xizmat qilish imkonini nasib etdi. Robbimiz nima deb marhamat qiladi: "Agar otangdan-onangdan yoningda qarib qolganlari bo'lsa ularga hatto "uff" ham dema. Doimo shirin so'z ayt." Biz ham Robbimimizning buyrug'iga bo'ysunamiz, otamizga vafoyimizni ko'rsatamiz."
Xandan juda mamnun bo'ldi. "Siz qariganingizda men ham sizga hech jahl qilmayman, dadajon, xohlaganingizcha to'kavering," dedi. Dadasi kuldi. "Katta rahmat, qizalog'im," deb uni o'pdi.
Iymon Haqiqatlari
Vafo
Xandanning bobosi ular bilan birga yashar edi. Juda qari edi. Ko'p ishlarni o'zi qilolmaydigan bo'lib qolgan edi. Qo'llari yaxshi ushlamagani uchun ovqat yesa, yarmini ustiga to'kar edi. Bugun ham ovqatlanib bo'lishganida, o'tirgan yeri non ushoqlari bilan to'lgan edi. Xandanning dadasi, bobosi dasturxondan turganida, egilib birma-bir yerdagi ushoqlarni terishni boshladi. Xandan dadasiga o'girilib "Hatto kichkina ukam ham bunchalik ovqatini to'kmaydi. Bobom yosh bolaga o'xshaydilar," dedi. Xandanning dadasi "jim bo'l" ishorasini qildi. Sõngra, bobosining eshitmaganiga amin bo'lgach, pichirlab dedi:
"Xandancham, bobong endi juda qarilar. Qo'llarini avvalgidek ishlatolmaydilar. Biz yedirib qo'yamiz desak, o'zlari qilolmaganlari uchun xafa bo'ladilar. Shuning hozir u kishi to'kadilar, biz to'playmiz. Vaqtida esa biz to'kkanmiz, u kishi to'plaganlar. Shukurki Robbim u kishiga uzoq umr, bizga esa u kishiga xizmat qilish imkonini nasib etdi. Robbimiz nima deb marhamat qiladi: "Agar otangdan-onangdan yoningda qarib qolganlari bo'lsa ularga hatto "uff" ham dema. Doimo shirin so'z ayt." Biz ham Robbimimizning buyrug'iga bo'ysunamiz, otamizga vafoyimizni ko'rsatamiz."
Xandan juda mamnun bo'ldi. "Siz qariganingizda men ham sizga hech jahl qilmayman, dadajon, xohlaganingizcha to'kavering," dedi. Dadasi kuldi. "Katta rahmat, qizalog'im," deb uni o'pdi.
Isro surasi. 23-oyat: Robbing faqat Uning O'zigagina ibodat qilishingni va ota-onaga yaxshilik qilishingni amr etdi. Agar huzuringda ularning birlari yoki ikkovlari ham keksalikka yetsalar, bas, ularga "uff" dema, ularga ozor berma va ularga yaxshi so'z ayt!
Iymon Haqiqatlari