​​Бошқалар учун ўйлашингиз керак эмас.

Хақиқатдан ҳам керак эмас.

Агар у сизга ёқмайдиган иш қилса ёки сиз хоҳлагадек йўл тутмаса «нега бундай қилмади экан?» деб бош қотиришнинг кераги йўқ.

У шундай бўлишини истади, вассалом.

Хаётингизни осонлаштиришни, вақтингизни бекорга сарфламасликни, энергиянгизни сақланишини хоҳлайсизми?
Бошқалар учун ўйламанг.
Ўзингизни ўйланг.
Бу вазиятда қандай йўл тута оламан? ( Нима қилсам У... эмас...)

Сиз холат ўзингизга ёқимсиз эканлигини айтишингиз мумкин.
Сиз бу ҳолат бошқа қайтарилмаслигини сўрашингиз мумкин.
Сиз нима ҳохлашингиз ва кутаётганингизни айтишингиз мумкин.
Сиз нимадир таклиф қилишингиз мумкин.
Бўлди.
Бу - чегара.

Энди "копток" бошқа томонда.

Кейин нима қилиш, масалани ҳал қилиш, сизни маслаҳатингизга қулоқ солиш ёки унга беэътибор бўлиш - унинг иши.

Чегаралар - бу сизнинг имкониятларингиз тугайдиган, хақиқатдан ҳам "қўлингиздан келадиган"ларни тугаш жойи.

Исталган тушунарсиз вазиятда «Мендан талаб қилинадигани нима, мен нима қила оламан?» деган саволни бериш керак.

😎 @PSIXOLOGIYA_369 ✅️