Oila haqida gapirishni senga kim qo’yibdi?
Judayam ko’p shunaqa gaplarni aytishgan menga. Ko’pchilik insonlarga nima gapirilayotgani emas kim gapirayotgani muhim.
Xo’sh men oila haqida nimadir yozsam uni qabul qilishni xohlashmaydi. Chunki men oila qurmaganman. O’sha insonlarga eslatma: Mening oilam bor! Ota-onam opa ukalarim bor. Men oila haqidagi tushunchalarim va fikrlarimni ulardan o’rganman. Shu joyida ustozlarimizning bir gapini yozishni maqul topdim. “Kim gapirayotganiga emas nimani gapirayotganiga qarang, chunki olim odam ham xato gapirishi oddiy odam ham to’g’ri gapirishi mumkin.
Postga qaytamiz.
Hamma moddiy narsalarni tayyorlab keyin oila qurish kerakmi?
Yosh oila bilan bo’lgan voqeadan keyin judayam tasirlandim deb yozdim va ko’pchilik fikr bildirishini kutdim.
Odatda ko’pchilik qizlarimiz va ularning ota-onalari hamma narsasi tayyor hech kimdan kam qilib qo’ymaydigan erkakni tanlashadi. Va aksariyat uylanmoqchi bo’lganlar ham avval uy mashina olib keyin uylanaman degan maqsadni qo’yishyabdi. Buni tushunsa bo’ladi to’g’ri ota-onalar shuncha o’stirgan qizini ishonchli joyga topshirishni xohlashadi va uylanmoqchi bo’lganlar ham bu ishonchni oqlashga harakat qilishadi. Lekin shu joyida bitta narsani hisobga olish kerakdir deb o’ylab qolaman.
Balki oilalarga o’sha qiyinchiliklar kerakdir? Balki shu narsalarga birga yonma-yon turib erishish kerakdir? Birga ishlashni nazarda tutmayabman. Erkak kishi qanday qiyinchiliklar bilan bu narsalarga erishayotganini ayoli ko’rsa bu erishilgan narsalarni qadrlashi yanayam oshar balki?
Hozirgacha ayam judayam ko’p aytadilar. Avval hamma narsangni tayyor qil keyin uylansangchi bolam deb. Shaxsan men bu fikrga qo’shilmayman. Tayyoriga kelsa u narsalarning qadri bo’lmaydi yokida kam bo’ladi deb o’ylayman.
Bu degani qo’lidan hech narsa kelmaydigan va haligacha hech narsasi yo’q odamlarni oqlamoqchi emasman. Ular harakat qilishi ilm yokida hunar o’rganishi kerak deb hisoblayman.
Men yuqorida ishonchi, ilmi va harakati bor lekin ko’p narsaga erishmagan insonlarni nazarda tutdim.
Lekin bitta narsa aniq tayyor bo’lishi kerak! Ikki tomon ham oila ilmini o’rgangan bo’lishi shart!
Keyingi masala bu qiyinchilik yosh oilalarni menimcha haqiqiy oila bo’lib shakllanishiga judayam katta yordam beradi deb o’ylayman. Va bunday oilalar boshqa oilalarga nisbatan ancha mustahkam va muhabbatli bo’ladi. Chunki qiyin paytida bir-biriga suyanchiq bo’lishadi va bu o’rtadagi rishtalarni ham mustahkamlaydi.
Metrodagi yosh oilani ko’rib bir hayolimdan achinish hissi o’tgandek bo’ldiyu lekin ularning bir-biriga yordam berayotgani va ko’zlaridagi muhabbatni ko’rib achinish hissi havasga aylandi. Va fikrlarim to’g’riligining isbotini yana bir marta ko’rdim.
Endi yana ayamni gaplariga qaytsak)
Bilasiz to’y mavzusida judayam ko’p yozaman sababi o’zgartirishimiz kerak bo’lgan narsalar judayam ko’p.
Kichkina to’y
Yemagan urf-odatlarsiz to’y
Va hali ko’p narsaga erishmagan kuyov
Bularning hammasini deyarli har doim ayam bilan gaplashganda muhokama qilamiz. Va suhbatimiz ayamning “shularga rozi bo’ladigan qiz bormikan” gaplari bilan tugaydi. Lekin men bunaqa ilmli va dunyo qarashi keng qizlar borligiga ishonaman. Bazida shubhalanib qolaman. Kechagi postga ham men kutgan izohlar bo’lmagandan keyin shubhalanib boshlagandim. Lekin bugun yozishibdi Alhamdulillah. “Bu ishlar yosh oilaning oila bo’lish shakllanishi uchun ham kerak” deb. Bu o’z-o’zidan meni xursand qiladi. Chunki qizlarimiz endi aslida nima qadrlanishi kerakligini tushuna boshlashdi. Va ishonamanki bunaqa qizlar judayam ko’p shunchaki biz ularni sezmaymiz. Ularga mos yigitlarimiz ham yetarlicha…
Post so’ngida bir narsani aytmoqchiman.
Ko’pchilik yigitlar nomidan:
Hech narsamiz yo’qligida bizni tanlagan insonlar uchun hamma narsani qilib berishga tayyormiz!
Judayam ko’p shunaqa gaplarni aytishgan menga. Ko’pchilik insonlarga nima gapirilayotgani emas kim gapirayotgani muhim.
Xo’sh men oila haqida nimadir yozsam uni qabul qilishni xohlashmaydi. Chunki men oila qurmaganman. O’sha insonlarga eslatma: Mening oilam bor! Ota-onam opa ukalarim bor. Men oila haqidagi tushunchalarim va fikrlarimni ulardan o’rganman. Shu joyida ustozlarimizning bir gapini yozishni maqul topdim. “Kim gapirayotganiga emas nimani gapirayotganiga qarang, chunki olim odam ham xato gapirishi oddiy odam ham to’g’ri gapirishi mumkin.
Postga qaytamiz.
Hamma moddiy narsalarni tayyorlab keyin oila qurish kerakmi?
Yosh oila bilan bo’lgan voqeadan keyin judayam tasirlandim deb yozdim va ko’pchilik fikr bildirishini kutdim.
Odatda ko’pchilik qizlarimiz va ularning ota-onalari hamma narsasi tayyor hech kimdan kam qilib qo’ymaydigan erkakni tanlashadi. Va aksariyat uylanmoqchi bo’lganlar ham avval uy mashina olib keyin uylanaman degan maqsadni qo’yishyabdi. Buni tushunsa bo’ladi to’g’ri ota-onalar shuncha o’stirgan qizini ishonchli joyga topshirishni xohlashadi va uylanmoqchi bo’lganlar ham bu ishonchni oqlashga harakat qilishadi. Lekin shu joyida bitta narsani hisobga olish kerakdir deb o’ylab qolaman.
Balki oilalarga o’sha qiyinchiliklar kerakdir? Balki shu narsalarga birga yonma-yon turib erishish kerakdir? Birga ishlashni nazarda tutmayabman. Erkak kishi qanday qiyinchiliklar bilan bu narsalarga erishayotganini ayoli ko’rsa bu erishilgan narsalarni qadrlashi yanayam oshar balki?
Hozirgacha ayam judayam ko’p aytadilar. Avval hamma narsangni tayyor qil keyin uylansangchi bolam deb. Shaxsan men bu fikrga qo’shilmayman. Tayyoriga kelsa u narsalarning qadri bo’lmaydi yokida kam bo’ladi deb o’ylayman.
Bu degani qo’lidan hech narsa kelmaydigan va haligacha hech narsasi yo’q odamlarni oqlamoqchi emasman. Ular harakat qilishi ilm yokida hunar o’rganishi kerak deb hisoblayman.
Men yuqorida ishonchi, ilmi va harakati bor lekin ko’p narsaga erishmagan insonlarni nazarda tutdim.
Lekin bitta narsa aniq tayyor bo’lishi kerak! Ikki tomon ham oila ilmini o’rgangan bo’lishi shart!
Keyingi masala bu qiyinchilik yosh oilalarni menimcha haqiqiy oila bo’lib shakllanishiga judayam katta yordam beradi deb o’ylayman. Va bunday oilalar boshqa oilalarga nisbatan ancha mustahkam va muhabbatli bo’ladi. Chunki qiyin paytida bir-biriga suyanchiq bo’lishadi va bu o’rtadagi rishtalarni ham mustahkamlaydi.
Metrodagi yosh oilani ko’rib bir hayolimdan achinish hissi o’tgandek bo’ldiyu lekin ularning bir-biriga yordam berayotgani va ko’zlaridagi muhabbatni ko’rib achinish hissi havasga aylandi. Va fikrlarim to’g’riligining isbotini yana bir marta ko’rdim.
Endi yana ayamni gaplariga qaytsak)
Bilasiz to’y mavzusida judayam ko’p yozaman sababi o’zgartirishimiz kerak bo’lgan narsalar judayam ko’p.
Kichkina to’y
Yemagan urf-odatlarsiz to’y
Va hali ko’p narsaga erishmagan kuyov
Bularning hammasini deyarli har doim ayam bilan gaplashganda muhokama qilamiz. Va suhbatimiz ayamning “shularga rozi bo’ladigan qiz bormikan” gaplari bilan tugaydi. Lekin men bunaqa ilmli va dunyo qarashi keng qizlar borligiga ishonaman. Bazida shubhalanib qolaman. Kechagi postga ham men kutgan izohlar bo’lmagandan keyin shubhalanib boshlagandim. Lekin bugun yozishibdi Alhamdulillah. “Bu ishlar yosh oilaning oila bo’lish shakllanishi uchun ham kerak” deb. Bu o’z-o’zidan meni xursand qiladi. Chunki qizlarimiz endi aslida nima qadrlanishi kerakligini tushuna boshlashdi. Va ishonamanki bunaqa qizlar judayam ko’p shunchaki biz ularni sezmaymiz. Ularga mos yigitlarimiz ham yetarlicha…
Post so’ngida bir narsani aytmoqchiman.
Ko’pchilik yigitlar nomidan:
Hech narsamiz yo’qligida bizni tanlagan insonlar uchun hamma narsani qilib berishga tayyormiz!