Х А В О Т И Р Д А М А Н ...

Дўстман дея сирларин сотган,
Сўнгра алам, афсусга ботган,
Айрилиқнинг таъмини тотган,
ИСМИМдан хавотирдаман...


Ошиб кетса турфа баҳонам,
Қаср бўлса, кулба-кошонам,
Сажда қилмай қуйган пешонам,
ЖИСМИМдан хавотирдаман...


Кимдир ҳавас, ким ҳасад йўлдош,
Қиёматда бари бўлар фош,
Очкўз сабрим бермай қолса дош,
НАФСИМдан хавотирдаман...


Еган тузим бўлганда ҳалол,
Қаддим уриб юрдим бемалол,
«Қил устида» турган эҳтимол,
КАСБИМдан хавотирдаман...


Дўст, жигардан юлиб қарз олган,
Ваъдаларни айлаб, ёлворган,
Қайтмоғини худога солган...
ЛАФЗИМдан хавотирдаман...


Синовлардан юрагим пора,
Гоҳо манман, гоҳо бечора,
Сирти оппоқ лек, ичи қора,
РАСМИМдан хавотирдаман...



(Қил устида» турган эҳтимол, КАСБИМдан хавотирдаман...)

                       Ҳамдам АЛЛАЁР.

Kanalga ulanish uchun bosing 👉👉👉
@hamdamallayor