ТИЙРОН КЎЗЛАР.

Сизга боқиб турган бу тийрон кўзлар.
Меники эмас дўстлар.
Дунёга кўр бўлиб келган эдим мен.
Бечора дердилар қисматим экан.
Ҳеч нима? билмасдим ё кундуз нима?
Осмон ўзи нима ё юлдуз нима?
Эртадан кечгача ўтирардим жим.
Ахир юмуқ эди менинг кўзларим.
Илк бахорда бир кун чет элдан дадам.
Доктор олиб келдилар қувондим бирам.
Пирофессор экан кўрди кўзимни.
Тинглади хасратли мунис сўзимни.
Даволайман деди лек жуда қийин.
Дилим туғён урар дақиқа сайин.
Бунинг бир йўли бор бирорта одам.
Ўз кўзини берсин дахшат бўлса хам.
Тезда дўстларини тўплапти дадам.
Бечора улардан сўрабди ёрдам.
Қариндошларни хам тўплапти дадам.
Кўз инъом этмапди қариндошлар хам.
Бир кун сукунатда ўтиргандим жим.
Ҳайҳот эшитилди аччиқ бир фарёд.
Бу ОНАМ фарёди, нега қичқирди?
Ирғиб турган эдим кимдир ўтқазди.
Операциядан сўнг бир хафта ўтгач.
Ва улуғ у олим ижозат этгач.
Кўзимдан докани олдилар шартта.
Мен дунёни кўрдим биринчи марта.
Ох ошуфта дунё, осмон, юлдуз, ой.
Одамларни кўрдим илк бор ҳойна-ҳой.
Онамни кўрай деб уйга кирсам.
Мен ношудга харом бу хаёт.
Онамнинг кўзлари кўр эди.
Инграрди бечора дарди зўр эди.
Аста пайпасланиб бошимдан тутди.
Янги кўзларимдан меҳрла ўпти.
Сизга боқиб турган бу тийрон кўзлар.
Меники эмас дўстлар ОНАЖОНИМНИКИДИР.


Бахтимизга оналаримиз омон бўлишсин!