Она ўғлига қўнғироқ қилди.
-- Алло…
-- Ўғлим қаердасан?
Онасини саволидан Ёдгорни энсаси қотиб, жахли чиқди.
-- Ха, Она бирон нима керакмиди? Мен чиқиб кетаётган эдим.
-- Бозор ўчарим кўпайиб, халталарим оғирлашиб кетганини сезмай қолибман. Келиб менга қарашиб юбор. Кейин ишларини секин
қилаверасан. Мен келишингни шу ерда қимирламай кутиб тураман.
-- Онааа, мени вақтим йўқ. Мухим учрашувим бор.
-- Роббим бошқа сенга ишим тушгудай қилмасин, ўзим бир амалларман, бўпти хайр.
-- Хайр…
Ёдгор онаси билан хайрлашиб телефонини ўчирган хам эдики, яна телефони жиринглади. Қараса севгилиси экан. Шунақангки хурсанд
бўлиб кетдикиии... Жону дили билан қўнғироққа жавоб берди.
-- Алло жоним, қўнғироқ қилсам банд экансиз.
-- Асалииим... Онам билан сухбатлашаётган эдим.
-- У бу нарса бўлдими дейман?
-- А йўқ, бозорда эдилар. Кўп бозор қилиб юбориптилар шекилли. Шунга чақираётган
эканлар.
-- Борасизми?
-- Йўғеее, уни буни қўй, 15 дақиқада ёнингда бўламан.
Ёдгор кийимларини тез-тез ўзгартириб, шошиб-пишиб севгилисининг олдига югуриб кетди. Йўлда қўл телефони яна жиринглади, қараса яна онаси.
-- Уффф, хааа онааа.
Бегона овоз жавоб берди.
-- Ассалому алайкум, ука шу рақам эгасини танийсизми?
Ёдгор қўрқиб кетганидан баданини қалтироқ босди. Юрак уруши хам тезлашиб кетди.
Ёдгор қалтироқ овозда:
-- Ххха, бу онамнинг рақамлари, тинчликми?
- Онангиз автохалокатга учрадилар. Хозир
касалхонадалар.. қўл телефонларига қарасак сўнгги бор сиз билан гаплашган эканлар, рақамни "Ўғлим" деб номлаган эканлар. Шунга сизга қунғироқ қилавердик.
Ёдгор "10 дақиқада бўламан,"~ деб кўз ёшларини артиб телефонни ўчирди. Қани энди
шу захоти қанотлари бўлсаю, касалхонагача учиб борса...
Касалхонага телбаларча югуриб кириб онасини сўради. Ва нихоят онасининг хузурига етиб келди. Қараса онаизор тўшакда ойнага термулиб ётган экан. Хамма ери қип қизил
қонга беланган. Она оёқ товушларини эшитган захоти зўрға эшикка қаради. Она сўнгги нафасларини олаётган эди.
-- Келдингми болам. Мен уларга “Айтманг, болам қўрқиб кетмасин” дегандим. Кўнглинг
хотиржам бўлсин. Мен тузикман.
Ёдгор кўз ёшларини яшириб:
-- Хаа албатта тузиксиз, хали бунданам яхши бўлиб чопқиллаб кетасиз.
-- Ярамас, нега мени олиб кетгани келмадинг? Сен севган таомни пиширмоқчи эдим.
-- Бўлди бас, етар. Хали ўрниздан туриб, менга ширин- ширин таомлариздан қилиб берасиз....
Бир оздан сўнг...
" Онааа, онаааа нега жавоб бермаяпсиз менга, онааа..."
Ёдгор оёқларида туролмай, йиқилиб бақирар эди. Атрофидагилар эса Ёдгорга далда беришмоқчи бўлардилар.
- Ўғлим, туринг. Онангизни Аллоҳ рахматига олган бўлсин. Ёдгор бақириб: “Йўқ, ундай
деманглар, онам тирик”, деб ўрнидан зўрға туриб онасини махкам бағрига босди.
Ёдгор: Онажон туринг, сиз тириксиз, мен билан
хазиллашаяпсиз тўғрими? Мени қўрқитиш учун атай шундай қилаяпсиз а? Аллоҳга қасам сизни бошқа хафа қилмайман, фақат туринг.
Туринг, уйимизга кетамиз. Мени яна олдингидек бағрингизга босинг. Турсангизчи, мени бошқа синаманг онажоним. Аллоҳ хаққи сизни жудаям яхши кўраман. Туриииинг, турииинг илтимооос туриинг…
Докторлар бор кучлари билан Ёдгорни хонадан олиб чиқиб кетдилар. У бўлса онасининг вафотига хеч хам ишонгиси келмас эди. Нахотки бир соат аввал айнан шу онасини деб асабийлашган бўлса. Қандайдир бир қиз билан учрашаман деб, онасига ёрдам беришни кўп билди. Кошки эди надомат чекишимиздан аввал оналаримизнинг қийматларини билсак.
Ким онасининг оёғи остида хизматкордай яшаса, қавмнинг боши устида саййид бўлиб яшайди
#Kutubxonachidan
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
-- Алло…
-- Ўғлим қаердасан?
Онасини саволидан Ёдгорни энсаси қотиб, жахли чиқди.
-- Ха, Она бирон нима керакмиди? Мен чиқиб кетаётган эдим.
-- Бозор ўчарим кўпайиб, халталарим оғирлашиб кетганини сезмай қолибман. Келиб менга қарашиб юбор. Кейин ишларини секин
қилаверасан. Мен келишингни шу ерда қимирламай кутиб тураман.
-- Онааа, мени вақтим йўқ. Мухим учрашувим бор.
-- Роббим бошқа сенга ишим тушгудай қилмасин, ўзим бир амалларман, бўпти хайр.
-- Хайр…
Ёдгор онаси билан хайрлашиб телефонини ўчирган хам эдики, яна телефони жиринглади. Қараса севгилиси экан. Шунақангки хурсанд
бўлиб кетдикиии... Жону дили билан қўнғироққа жавоб берди.
-- Алло жоним, қўнғироқ қилсам банд экансиз.
-- Асалииим... Онам билан сухбатлашаётган эдим.
-- У бу нарса бўлдими дейман?
-- А йўқ, бозорда эдилар. Кўп бозор қилиб юбориптилар шекилли. Шунга чақираётган
эканлар.
-- Борасизми?
-- Йўғеее, уни буни қўй, 15 дақиқада ёнингда бўламан.
Ёдгор кийимларини тез-тез ўзгартириб, шошиб-пишиб севгилисининг олдига югуриб кетди. Йўлда қўл телефони яна жиринглади, қараса яна онаси.
-- Уффф, хааа онааа.
Бегона овоз жавоб берди.
-- Ассалому алайкум, ука шу рақам эгасини танийсизми?
Ёдгор қўрқиб кетганидан баданини қалтироқ босди. Юрак уруши хам тезлашиб кетди.
Ёдгор қалтироқ овозда:
-- Ххха, бу онамнинг рақамлари, тинчликми?
- Онангиз автохалокатга учрадилар. Хозир
касалхонадалар.. қўл телефонларига қарасак сўнгги бор сиз билан гаплашган эканлар, рақамни "Ўғлим" деб номлаган эканлар. Шунга сизга қунғироқ қилавердик.
Ёдгор "10 дақиқада бўламан,"~ деб кўз ёшларини артиб телефонни ўчирди. Қани энди
шу захоти қанотлари бўлсаю, касалхонагача учиб борса...
Касалхонага телбаларча югуриб кириб онасини сўради. Ва нихоят онасининг хузурига етиб келди. Қараса онаизор тўшакда ойнага термулиб ётган экан. Хамма ери қип қизил
қонга беланган. Она оёқ товушларини эшитган захоти зўрға эшикка қаради. Она сўнгги нафасларини олаётган эди.
-- Келдингми болам. Мен уларга “Айтманг, болам қўрқиб кетмасин” дегандим. Кўнглинг
хотиржам бўлсин. Мен тузикман.
Ёдгор кўз ёшларини яшириб:
-- Хаа албатта тузиксиз, хали бунданам яхши бўлиб чопқиллаб кетасиз.
-- Ярамас, нега мени олиб кетгани келмадинг? Сен севган таомни пиширмоқчи эдим.
-- Бўлди бас, етар. Хали ўрниздан туриб, менга ширин- ширин таомлариздан қилиб берасиз....
Бир оздан сўнг...
" Онааа, онаааа нега жавоб бермаяпсиз менга, онааа..."
Ёдгор оёқларида туролмай, йиқилиб бақирар эди. Атрофидагилар эса Ёдгорга далда беришмоқчи бўлардилар.
- Ўғлим, туринг. Онангизни Аллоҳ рахматига олган бўлсин. Ёдгор бақириб: “Йўқ, ундай
деманглар, онам тирик”, деб ўрнидан зўрға туриб онасини махкам бағрига босди.
Ёдгор: Онажон туринг, сиз тириксиз, мен билан
хазиллашаяпсиз тўғрими? Мени қўрқитиш учун атай шундай қилаяпсиз а? Аллоҳга қасам сизни бошқа хафа қилмайман, фақат туринг.
Туринг, уйимизга кетамиз. Мени яна олдингидек бағрингизга босинг. Турсангизчи, мени бошқа синаманг онажоним. Аллоҳ хаққи сизни жудаям яхши кўраман. Туриииинг, турииинг илтимооос туриинг…
Докторлар бор кучлари билан Ёдгорни хонадан олиб чиқиб кетдилар. У бўлса онасининг вафотига хеч хам ишонгиси келмас эди. Нахотки бир соат аввал айнан шу онасини деб асабийлашган бўлса. Қандайдир бир қиз билан учрашаман деб, онасига ёрдам беришни кўп билди. Кошки эди надомат чекишимиздан аввал оналаримизнинг қийматларини билсак.
Ким онасининг оёғи остида хизматкордай яшаса, қавмнинг боши устида саййид бўлиб яшайди
#Kutubxonachidan
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📖 @Kutubxona 📚
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿
📚 @Kitoblar_ulashamiz_1 📖
✿°•┈┈┈••ৡ❀ৡ•┈┈┈•°✿