"Layli va Majnun" dostonidan

Zulfu yuzi xad yonidag‘i dol,
Fam nuqtasi og‘zi ustida xol.

Boshkim qo‘shub ikki egma qoshi,
Husn ichra ikisining taloshi.

Chun voqif o‘lub bu mojarog‘a,
Mushkin xutaba kirib arog‘a.

Chun vusma berib alarg‘a tazyin,
Minoyi o‘lub hiloli mushkin.

Yo‘qkim iki sarvi nav damida,
Har sori nasimidin xamida.

Ko‘zlari iki sho‘x kofiri mast,
Har qaysig‘a boqsa uyqu hamdast:

Ul sarvlar ostida uzolib,
Uyqu tamaig‘a soya solib.

Mujgon safining qaro balosi,
Ko‘zlar uza soyaning qarosi.

Yo‘q soyaki, to‘rt saf chekib zang,
Majmuyi libosi surmayi rang.

Ochquncha yumub ko‘z ul sipah tez,
Bir-birga tegib qilurg‘a xunrez