Ayriliq

Yana bu shaharda keldik yuzma-yuz,
Naylaylik, boshqa bir shaharimiz yo‘q.
Balki biz baxtiyor bo‘la olardik.
Balki baxtiyormiz, xabarimiz yo‘q...
Oradan necha yil, o‘tdi yel kabi,
Tanimay qolibman seni, kechirgil.
Men sensiz o‘laman, deb o‘ylab edim,
Va lekin o‘lmadim, meni kechirgil.
"O‘lmadim" deymanu, so‘zlamoq og‘ir,
Balki o‘lgandirman hijronda sensiz.
Qabrsiz, kafansiz o‘lganman yolg‘iz,
O‘limdan og‘irroq ayriliq axir...
Na men avvalgiman, na sen endigi...
Ayrildik, shaytonni kuldirdik u dam,
Bu yilu bu oyning bu kuni yurgan
Mana shu ko‘chada uchrashib turgan,
Meni ham, seni ham o‘ldirdik u dam.

...O‘ngu so‘limizda odamlar to‘la,
Qo‘l ushlashib erkak-ayollar o‘tar.
O‘zidan xabarsiz, xayollar bilan
O‘zini o‘ldirgan odamlar o‘tar.
O‘tar o‘z qoniga botgan odamlar,
Deysanki, qon qani? Dod, oh yo‘qdir...
Hamma gunohkorlar dunyoda, ammo
Dunyoda hech kimning gunohi yo‘qdir.
Bizsiz yozilmishdir bu tole, bu baxt,
Sopqondan otilgan juft toshdek beiz
Balki bu dunyoda o‘n-o‘n besh yilmas,
Ming yil bundan avval ayrilishdik biz...
To‘g‘ri yo‘limizdan adashib nogoh,
O‘zga yo‘llar bilan ketibmiz, ishon.
Balki ming yil avval chekkandirmiz oh
Ming yillik xatoga bo‘lganmiz qurbon...
O‘rnini almashgan balki qish, bahor,
Qorishgan dunyoda qishlog‘u shahar.
Balki o‘z qornida o‘gay onalar
O‘gay bolalarni ko‘tarib yurar.
Umrim boshdan oxir yolg‘ondir balki,
Toleim aslida boshqa bir doston.
Hov yo‘ldan o‘tgan qiz onamdir balki,
Balki o‘z o‘g‘limiz ana u o‘g‘lon.
Bu yolg‘on umrimda ko‘rgan sen kimsan?
Balki sevgilim ham emassan asli.
Onamsan, opamsan, balki buvimsan,
Bir Alloh biladi sen kimning nasli.
Bizni kim qutqarar bu ayriliqdan,
Dodimizga yetmas na yer, na samo,
O‘liksan, tiriksan, har inson chida!
Kel qo‘lingni o‘pay, g‘animat dunyo...

©Ramiz Ravshan