— Мурдани ўзингиз кўрмасангиз бўлмайди.
Давроннинг юраги тахликада, қўрқувда. Энди улар мурданинг ўзини ҳам унга кўрсатишмоқчи. Ниҳоят ўша сирли ўлик турган хонага киришди. Стол устида мурда ётибди. Усти ёпиқ. Устидаги чойшабда ҳам қон доғлари бор. Ўликхона ходими келиб ўликнинг юзини очди. Вали ва Даврон секин яқинлашиб, минг қўрқув билан қарашди. Иккаласининг ҳам юзида даҳшат акс этди. Негадир Даврон мурдага узоқ тикилиб қолди. Шунда мурда...