Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Агар сизлар Аллоҳга ҳақиқий таваккул қилганингизда, (эрта тонгда) оч кетиб, (кеч бўлганда) тўқ қайтадиган қушлардек ризқланган бўлар эдингиз”, дедилар» .
Яна Умар розияллоҳу анҳудан нақл қилинишича, у зот Мадинада бекорчи юрган бир тўдадан: «Сизлар кимсизлар?» – деб сўрайдилар. Улар: «Биз мутаваккиллармиз (таваккул қилганлармиз)», деб жавоб берадилар. Шунда у зот: “Йўқ, сизлар мутаваккил эмас, мутааккил (тайёрини егувчи)сизлар. Сизлар ёлғончисизлар. Уруғини ерга сочиб, кейин таваккул қилганга «мутаваккил» дейилади», дейдилар. Шундай экан, ризқ баракотли бўлиши учун дастлаб ҳалол меҳнат қилиш, сўнг Аллоҳ таолога суяниш, таваккул қилиш лозим бўлади.
Таваккул борасидаги мана бу қимматли тавсияни эса доим ёдингизда тутинг. Ҳотим ал-Асом раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Аллоҳга таваккал қилишда ишимни тўртта хислатга бино қилдим:
1. Ризқимни мендан бошқа ҳеч ким ея олмаслигини билгач, нафсим хотиржам бўлди.
2. Менинг амалимни ўзимдан бошқа ҳеч ким қилмаслигини билдим-у, амалимга машғул бўлдим.
3. Ўлимим тўсатдан келишини билиб, у томон шошилмоқдаман.
4. Қаерда бўлсам ҳам Аллоҳ азза ва жалланинг назаридан қочиб қутула олмаслигимни билгач, У зотдан ҳаё қилувчи бўлдим».
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Агар сизлар Аллоҳга ҳақиқий таваккул қилганингизда, (эрта тонгда) оч кетиб, (кеч бўлганда) тўқ қайтадиган қушлардек ризқланган бўлар эдингиз”, дедилар» .
Яна Умар розияллоҳу анҳудан нақл қилинишича, у зот Мадинада бекорчи юрган бир тўдадан: «Сизлар кимсизлар?» – деб сўрайдилар. Улар: «Биз мутаваккиллармиз (таваккул қилганлармиз)», деб жавоб берадилар. Шунда у зот: “Йўқ, сизлар мутаваккил эмас, мутааккил (тайёрини егувчи)сизлар. Сизлар ёлғончисизлар. Уруғини ерга сочиб, кейин таваккул қилганга «мутаваккил» дейилади», дейдилар. Шундай экан, ризқ баракотли бўлиши учун дастлаб ҳалол меҳнат қилиш, сўнг Аллоҳ таолога суяниш, таваккул қилиш лозим бўлади.
Таваккул борасидаги мана бу қимматли тавсияни эса доим ёдингизда тутинг. Ҳотим ал-Асом раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Аллоҳга таваккал қилишда ишимни тўртта хислатга бино қилдим:
1. Ризқимни мендан бошқа ҳеч ким ея олмаслигини билгач, нафсим хотиржам бўлди.
2. Менинг амалимни ўзимдан бошқа ҳеч ким қилмаслигини билдим-у, амалимга машғул бўлдим.
3. Ўлимим тўсатдан келишини билиб, у томон шошилмоқдаман.
4. Қаерда бўлсам ҳам Аллоҳ азза ва жалланинг назаридан қочиб қутула олмаслигимни билгач, У зотдан ҳаё қилувчи бўлдим».