Uhud jangidan so‘ng Muhammad (sollallohu alayhi va sallam) qolgan kuchlarini to‘plab, Makka qo‘shinini Madinaga boshqa hujum qilishdan qaytarish maqsadida ularni ta’qib qildilar. O‘zlarining kuch namoyishini ko‘rsatish uchun Muhammad (sollallohu alayhi va sallam) kun bo‘yi o‘tin yig‘ishga odamlarini safarbar qildilar va makkaliklarga o‘z kuchlari haqiqiy sonidan ancha ko‘p ekanligini ko‘rsatish uchun tun bo‘yi ko‘plab gulxanlar yoqtirib qo‘ydilar. Bu makkaliklar yana jang qilish uchun orqaga qaytishdan tiyilishiga sabab bo‘ldi va ular Makkaga qaytib ketishdi.

Tarixchilar orasida - Abu Sufyon boshchiligidagi makkaliklar musulmonlar Uhudda mag‘lubiyatga uchraganidan keyin nima uchun o‘z ustunliklarini davom ettirmaganligi haqida bahs-munozaralar mavjud. Uattning ta’kidlashicha, makkaliklar Madinaga hujum qilmadilar, chunki musulmon qo‘shini qisman zarar ko‘rmagan va Madinada hali ham jangga kirmagan ba’zi musulmon kuchlari bor edi. Ko‘rinishidan, Quraysh Madina qal’alariga hujum qilish uchun o‘zini yetarlicha kuchli his qilmagan. Frants Buhlning fikricha: Qurayshning Uhuddan keyin hujumni davom ettirmagani ularning davlatchilik qarashlarining yetishmasligidan kelib chiqqan bo‘lib, bu Badr uchun rasmiy qasos olish bilan qanoatlanishlariga olib kelgan.

Oxir-oqibat, Uhud jangi barcha ishtirokchilar uchun sinov sifatida esda qoladi. Ibn Isxoq buni shunday xulosalaydi: "Uhud kuni imtihon, musibat va qalbni sinash kuni bo‘ldi. Unda Alloh mo‘minlarni sinadi, tillari bilan iymon keltirib, qalblarida kufrni yashirgan munofiqlarni fosh etdi va O‘zi xohlagan kishilarga shahodat martabasini nasib etdi."