TUSHLARIMGA KIR

Kapalakday kelib,
Qoshingga qonib,
Kozingga termulib umrim otsaydi...
Nima ham koribman men yigit bolib?
Sochingni silashga qolim yetmaydi.
Peshonam shu ekan, peshonang shudir,
Tushimga kir endi, tushlarimga kir.

Tovoning opadi ariqdagi suv,
Koylaging etagin opadi maysa.
Men-chi, bir giyohcha bololmadim-ku,
Ey, kozlari jayron, kiprigi nayza!
Peshonam shu ekan, peshonang shudir,
Tushimga kir jonim, tushlarimga kir.

Kochib borayotir bu umr — karvon,
Kunlarning boynida yurak qongiroq.
Men senga armonu sen menga armon,
Konglimning torida tutar shamchiroq.
Peshonam shu ekan, peshonang shudir,
Tushimga kir endi, tushlarimga kir...

Kapalakday kelib, qoshingga qonib,
Kozingga termulib umrim otsaydi.
Qolding bagrimda jonimdek bolib,
Sochingni silashga qo`lib yetmaydi.
Peshonam shu ekan, peshonang shudir,
Tushimga kir endi, tushlarimga kir...

© Muhammad Yusuf