Hozir tashlamoqchi bolgan hikoyam yangi emas lekin ajoyib hikoya
Yo'l yo'lakay 1qism.
Taqdir taqazzosi bilan, shahardan ancha olis qishloqqa kelin bo'lib tushgan Oydinni, hayoti shu bir yil ichida keskin o'zgarib ketdi. Erini baxtsiz xodisa tufayli vafotidan so'ng, uch yashar qizi, emiziklik bolasi bilan beva qoldi. Endigina 25 yoshni qarshilagan bu ayolni, baxtli kunlari yakunlanib, azobli tunlari boshlangandek edi go'yo. Shu bir yilni qiriq kuni motam, qolgan xar-bir daqiqasi azob bilan o'tdi. Tabiatdan ancha quvnoq, sho'x-shodon, yuzida xamisha tabassum olib yuradigan bu ayolni, yolg'izlik o'z domiga tortib g'amgin qiyofa xadya etgan edi. Xar kuni tun qorayishi bilan, o'z xonasiga kirib eri bilan o'tkazgan baxtli onlarini qumsab, tong qadar ko'ziga uyqu kelmasdan o'zini ovutib chiqardi. "Nega aynan man" degan savollar uni xech tinch qoymas edi. Havas qisa arziydigan husun, hipcha bel, oppoq badan, qora qoshu-ko'zlari, uzun kiprik, g'uncha lablari egasiz qolgan buyumdek edi. Ozib-to'zib deyarli o'ziga qaramey ham qo'ygandi. Qaynonasi Zarifa opa kelinidagi bu o'zgarishlarni ko'rib, o'zini o'zi yeb bitirmasin deb, "Bir ikki hafta uyizga borib xavo almashtirib keling, ancha yozilasiz." ruxsat berdi. Ertasi kuni saharmardonlab ikki go'dakni, birini bag'riga, birini esa qo'lidan yetaklagancha, yelkasiga kerakli buyumlar solinga sumkasini ilib yo'lga otlandi. Yo'l uzoq, bir amallab mashinalar qatnov yo'ligacha chiqib oldi. Afsuski soat 7:00 da o'tadigan aftobusga ulgurmadi. Kegingi shahar yo'nalishidagi aftobus esa, ikki uch soatlar oralig'ida o'tardi. Bu vaqt ichida yo'l chetidagi astanofkada "bekat" vaqt o'tkazdi. Uzoqda kutgan transporti kelayotganini ko'rib, yo'l chetiga chiqib yaqinlashganda to'htatdi. Odam ko'pligidan, bir o'rindiqqa ikki uch odam joylashgan, yoshlar tik oyoqda. Eshiklar ochilib chiqayotganda, qizalog'i bir nimasini yo'qotgandek onasini qo'lidan chirmashib chiqib ketdi. Orqasiga o'grilib aftobusdan uzoqlashdi. Oydin yetti oylik bag'rida uxlab yotgan bolasi bilan, shoshgancha qizini ortidan yugurdi. Bazo'r qo'lidan ushlab ortiga qaytganda, sabrsiz shafyor, yo'lovchilarni qistovi bilan uzoq kutib turmaganini angladi. Asabiylashib, fig'oni to'lib, qizini koyib ketdi. Bag'ridagi bolasi onasini bezovtaligidan uyqisi o'chib, injiqlik qilib yeg'ini boshladi. Shu topda oldiga to'htagan yengil mashinani ovozidan koyishni to'xtatib, muloyimlashdi. Matiz avtomabilini oldi oynagi ochilib "Shahargami singlim? Bollar bilan qiynalibsizku rosa, chiqing tashlab qo'yaman" degan gapidan "ha kormaysizmi bularni, aftobusdan ham qoldirishdi" deya orqa o'rindiqqa o'tirdi. Mashina o'rnidan qo'zg'alib, yo'lga tushishdi. Gap gapga qovushib, Oydin bo'lgan voqeani aytib berdi.
- Obbo shumtakalaree! Oyilani rosa sabrini sinabsizlarda.
Deb kulishib yo'lda davom etishdi. Oydinni kichik farzandi uyqisi chala bo'ganidanmi, yoki qorni ochganidanmi injiqlik qilib tinimsiz yeg'lardi. Oydin esa farzandiga nima kerakligini anglagan bo'lsa ham, sharoit yo'q edi. Aksiga olib bola ham tinchlanmasdi. Shafyor ham vaziyatni tushunib.
- Singlim bemalol, hijolat bo'lmang. Bola qiynalyapti yo'l uzoq, yo bror joyga to'xtaymi?
- Yo'g'e o'zi shunaqa injiqligi bor, uyqisi chala bo'lib qoldi. Shunga yeg'layapti. -Broz hijolat tortib.
- Xa endi aytamanda, o'zimni ham ikki farzandim bor yeg'laganda oyisi qanday yupatishini bilaman. -Kulib oynadan orqa o'rindiqqa qarab qo'ydi.
Oydin ikki yuzi qizarib, ko'zini olib qochganini ko'rib. Etibor berib qaradi. Ikki farzand ko'rgan ayolga o'xshamagan qadi-qomati, husnu-jamoliga yarashmay turgan, yuzidagi g'amgin qiyofasini ko'rib, qiziqishi ortib savollarga burkab tashladi. Savollariga javob olib, g'amginlikni sababini, ismini, yoshini qayerga nima sababdan ketayotganini bilib oldi. Orada o'zini ham tanishtirib o'tib ketdi. Endi bemalol suhbat qurib yo'lda davom etishardi. Oydin 30 yoshni qarshilagan, samiymiy, ochiq ko'ngil, hushchaqchaq bu erkaka etibor berib qarashni boshladi.
https://t.me/joinchat/AAAAAE5i1Wpg8gCrhkoA4w
