Kamchiliklarimiz juda ko‘p!
Biz semizlikdan qo‘rqamiz, abadiy yosh bo‘lishni, oq tishli tabassum, sportchi jussa, muvaffaqiyat, boylik va go‘zallikni xohlaymiz. Hozirgi holatimizdan hech qachon qoniqmaymiz.
Jamiyat bizni to‘xtash o‘limga tengligiga ishontirgan.
Maktab, universitet o‘qituvchilari, ota-onalarimiz, boshliqlarimiz va murabbiylarimiz bizga doimiy kurashda bo‘lishni va erishgan muvaffaqiyatlarimizda to‘xtab qolmaslikni o‘rgatadi.
Sport bilan shug‘ullanish, bioorganik mahsulotlar iste’mol qilish, zamonaviy kiyim-kechak, elektr avtomobillar, gadjetlar, kitoblar, kurslar va hatto yaqin odamlarimiz — hammasi bizni o‘zimizdan norozi bo‘lish sari yetaklaydi.
Jamiyat va biznes bizning o‘zimizdan noroziligimiz va qo‘rquvlarimizdan foyda ko‘radi.
Ular bu negativ tuyg‘ularni singdiradi, chunki bu ular uchun foyda manbayi.
Bizning kamchiliklarimizdan foydalanib, ular bizning pulimiz, vaqtimiz va energiyamizni olishadi.
Shuning uchun deyarli hech kim bizga qoniqish va o‘zimizni sevishni o‘rgatmaydi.
Ko‘plab madaniyatlarda o‘zini sevish ma’qullanmaydi, aksincha, insonning o‘ziga bo‘lgan hurmatini o‘ldirishga qaratilgan mafkuraviy ta’limotlar mavjud.
Biz doimo o‘zimizni qoralaymiz, kamchiliklarimiz va zaif tomonlarimizni yuzimizga solamiz.
Biz buni xokisorlik yoki rostgo‘ylik deb o‘ylaymiz, ammo aslida bu o‘z-o‘zini kamsitish va shafqatsiz tanqid qilishdan boshqa narsa emas.
Barchasi bizga tashqaridan singdiriladi va manipulyatsiya qilishdan iborat. Bunday dunyoda o‘z-o‘zini hurmat qilish isyondek ko‘rinadi.
Axir bu bizning taqdirimiz, tanamiz va ruhimiz emasmi? Bizning hayotimizda boshqa o‘zlik yo‘q.
Biz Ollohning noyob maxluqlarimiz va kim yaxshiroq yoki yomonligini hech kim U singari bila olmaydi.
Shunday ekan, juda kech bo‘lmasdan o‘zimizni sevishni o‘rganaylik!
Biz o‘zimiz bilan sodir bo‘lishi mumkin bo‘lgan eng yaxshi mavjudot va eng go‘zal mo‘jizamiz!
Zafar Hoshimov
Biz semizlikdan qo‘rqamiz, abadiy yosh bo‘lishni, oq tishli tabassum, sportchi jussa, muvaffaqiyat, boylik va go‘zallikni xohlaymiz. Hozirgi holatimizdan hech qachon qoniqmaymiz.
Jamiyat bizni to‘xtash o‘limga tengligiga ishontirgan.
Maktab, universitet o‘qituvchilari, ota-onalarimiz, boshliqlarimiz va murabbiylarimiz bizga doimiy kurashda bo‘lishni va erishgan muvaffaqiyatlarimizda to‘xtab qolmaslikni o‘rgatadi.
Sport bilan shug‘ullanish, bioorganik mahsulotlar iste’mol qilish, zamonaviy kiyim-kechak, elektr avtomobillar, gadjetlar, kitoblar, kurslar va hatto yaqin odamlarimiz — hammasi bizni o‘zimizdan norozi bo‘lish sari yetaklaydi.
Jamiyat va biznes bizning o‘zimizdan noroziligimiz va qo‘rquvlarimizdan foyda ko‘radi.
Ular bu negativ tuyg‘ularni singdiradi, chunki bu ular uchun foyda manbayi.
Bizning kamchiliklarimizdan foydalanib, ular bizning pulimiz, vaqtimiz va energiyamizni olishadi.
Shuning uchun deyarli hech kim bizga qoniqish va o‘zimizni sevishni o‘rgatmaydi.
Ko‘plab madaniyatlarda o‘zini sevish ma’qullanmaydi, aksincha, insonning o‘ziga bo‘lgan hurmatini o‘ldirishga qaratilgan mafkuraviy ta’limotlar mavjud.
Biz doimo o‘zimizni qoralaymiz, kamchiliklarimiz va zaif tomonlarimizni yuzimizga solamiz.
Biz buni xokisorlik yoki rostgo‘ylik deb o‘ylaymiz, ammo aslida bu o‘z-o‘zini kamsitish va shafqatsiz tanqid qilishdan boshqa narsa emas.
Barchasi bizga tashqaridan singdiriladi va manipulyatsiya qilishdan iborat. Bunday dunyoda o‘z-o‘zini hurmat qilish isyondek ko‘rinadi.
Axir bu bizning taqdirimiz, tanamiz va ruhimiz emasmi? Bizning hayotimizda boshqa o‘zlik yo‘q.
Biz Ollohning noyob maxluqlarimiz va kim yaxshiroq yoki yomonligini hech kim U singari bila olmaydi.
Shunday ekan, juda kech bo‘lmasdan o‘zimizni sevishni o‘rganaylik!
Biz o‘zimiz bilan sodir bo‘lishi mumkin bo‘lgan eng yaxshi mavjudot va eng go‘zal mo‘jizamiz!
Zafar Hoshimov