🌕 Dunyo jimjit, faqat qorning mayin yog‘ilishi eshitiladi. Har bir qor parchasi xuddi yo‘qolgan fikr kabi sekin tushib, tunning sokin bag‘riga singib ketadi. Tunda yog‘ayotgan qorning o‘ziga xos sehrli sukunati bor — xuddi vaqt bir lahzaga to‘xtab, shu onni his qilgandek.
Ko‘chalar sokin, chiroqlar yorug‘ida oppoq qorga burkangan. Ichkarida esa qalb uyg‘oq, qishning shivir-shiviriga quloq soladi. Balki bunday tunlarning go‘zalligi ularning o‘tkinchiligidandir — bir lahza bo‘lib, keyin faqat xotirada qolishi bilan.
Ba’zi tunlar shovqin va kulgi uchun yaratilgan. Ammo boshqalari… yolg‘izlik, o‘y-fikr va shunchaki sovuq havodan nafas olib, hayotni his qilish uchun.
Ko‘chalar sokin, chiroqlar yorug‘ida oppoq qorga burkangan. Ichkarida esa qalb uyg‘oq, qishning shivir-shiviriga quloq soladi. Balki bunday tunlarning go‘zalligi ularning o‘tkinchiligidandir — bir lahza bo‘lib, keyin faqat xotirada qolishi bilan.
Ba’zi tunlar shovqin va kulgi uchun yaratilgan. Ammo boshqalari… yolg‘izlik, o‘y-fikr va shunchaki sovuq havodan nafas olib, hayotni his qilish uchun.