Sevgi – ijobiy tuyg'ularning asosi. Sevgi bu qullikdir.Kim nimani sevsa o'shaning quli bo’ladi. O’zini sevgan inson nafsining quli bo’ladi. Bandani sevgan inson bandaning quli bo’ladi. Allohni sevgan inson Allohning quli bo’ladi...
-Inson neni sevsa, unga qul...
Allohni sevaman deyishga xayo qilaman.
Chunki u ishq juda buyuk. Va men juda xaqir. Chunki u ishq juda oliy. Men esa juda past.
Chunki hali o'zimni ko'p tergashim kerak. U sevgiga munosib bo'lmoq uchun, munosib oshiq bo'lmoq uchun...
Allohni sevgan odam gunohlardan maksimal tiyiladi, kechalari yig'lab tahajjud o'qiydi, Alloh rizosi yo'q o'ringa bir qadam ham tashlamaydi...
Mening, bizning oldimizda bir idish bor go'yo. Idishdan ozgina asal yalab qo'yganmiz, xolos, tilimizning uchi bilan. Shu holimizda men to'yib asal ichganman, deyolmaymiz. Desak, kazzob bo'lamiz. Chunki biz asaldan faqat til uchida totib ko'rganmiz, xolos...
Xuddi shunday, Allohning ishqini qalbiga jo bo'lganini sezgan odamga boshqa narsa kerak bo'lmay qoladi. Boshqa dardi, boshqa tashvishi qolmaydi u kishini...
Quyida sizlarga tazkiyaga oid bir rivoyat keltirmoqchiman. Bu rivoyat bizga ishq tushunchasining qanchalar buyuk ekanligini anglashimizga yordam beradi:
Bir kuni Iso alayhissalom yo'lda ketayotsa, undan bir yigit "Ey Iso, menga Allohning zarracha ishqini so'rab ber" debdi. Iso alayhissalom unga: "Sen Allohning zarracha ishqini ko'tarishga qodir emassan" debdi. "Unda zarraning yarimicha bo'lgan ishqini so'rab ber" debdi. Iso alayhissalom duo qilib so'rabdi va ketibdi...
Bir kuni Iso alayhissalom yana o'sha yo'ldan o'tayotib o'sha yigitni tepalikda osmonga tikilib o'tirganini ko'rib qolibdi va uni oldiga borib turtibdi.
Shunda qudrat sohibi Alloh: "Ey Iso alayhissalom, sen qalbida zarraning yarimicha miqdorda ishqimiz jo bo'lgan bandamni turtish u yoqda tursin, qilich bilan ikkiga chopib tashlasang ham (ishqning o'tidan hech nimani) sezmaydi" degan ekan.
QALBXONASI🫀 |by muttaq1y