Kecha “Am I OK?” filmini koʻrdim. Bu meni ingliz tilida tomosha qilgan ilk filmim💅🏻
Filmni yoʻqotish tufayli yuzaga keladigan krizis haqida desa boʻladi. Hayotingda bitta ustuning boʻlsa, uning yiqilishi juda katta talofatlar keltiradi. Bu ustun — odam, ish yoki qanaqadir obyekt boʻlishi mumkin. Filmda yagona doʻstining chet elga koʻchib ketayotgani tufayli 32 yoshli qizda paydo boʻlgan katta boʻshliqning identifikatsion krizisga ulanib ketganini koʻramiz.
Krizislarning foydalari ham bor-kuya, lekin shundogʻam zamonaviy hayotimizda ularning soni yetarli (yoki ortiqcha) ekani uchun ba’zilarining oldini olgan maqulroq. Masalan, hayotni faqat bitta inson yoki obyektgagina bogʻlamaslik orqali.
Sevgan insoni bilan munosabatlar yakunlangani uchun juda ogʻir qaygʻu yoki depressiyaga tushadigan insonlarda umumiy kuzatiladigan shu jihat bor: hayotida boshqa yaqin munosabatlar yoʻq, yaxshi koʻradigan ishi va xobbilari yoʻq, ba’zida daromad manbasi ham yoʻq. Bulardan tashqari, oʻzida qobilyat va kuchli jihatlar borligiga ishonch ham yoʻq. Bunday vaziyatda odam sevgan insoniga har tomonlama qaram boʻlib qoladi va munosabatlarning yakunlanishi ehtimoli oshib boradi. Chunki kuchli xavotir his qiladigan va senga qattiq bogʻlangan juft bilan boʻlishni hamma ham koʻtarolmaydi. Ayriliq yuz bergach esa, qaram kishida yoʻqotish qaygʻusi oʻta kuchli boʻladi.
Bitta odamga qattiq bogʻlanish — xavotirchan bogʻlanganlik tipidagi kishilarga xos. Ularga terapiyada odatda yangi hayot ustunlari yaratish tavsiya qilinadi: qiziqishlarini aniqlash, yangi doʻstlar orttirish va hk. Biroq qochuvchi (inkor qiluvchi) bogʻlanganlik tipidagi kishilar ham bitta obyektga qattiq bogʻlanishi mumkin, bu odam emas, ish boʻladi koʻpincha. Ular esa yaqin munosabatlar qurishni oʻrganishi foydalidir.
“Am I OK” filmini tomosha qilsangiz, xavotirchan bogʻlanganlikka ega qizning terapiya yordamida va ‘gentle’ emas (bundan keyin inglizcha soʻzlarni aralashtirib yozishimga koʻniking😁), yoʻqotish zarbasi tufayli qanday yoqimli oʻzgarishlarga qadam qoʻyganini koʻrasiz.
Filmni yoʻqotish tufayli yuzaga keladigan krizis haqida desa boʻladi. Hayotingda bitta ustuning boʻlsa, uning yiqilishi juda katta talofatlar keltiradi. Bu ustun — odam, ish yoki qanaqadir obyekt boʻlishi mumkin. Filmda yagona doʻstining chet elga koʻchib ketayotgani tufayli 32 yoshli qizda paydo boʻlgan katta boʻshliqning identifikatsion krizisga ulanib ketganini koʻramiz.
Krizislarning foydalari ham bor-kuya, lekin shundogʻam zamonaviy hayotimizda ularning soni yetarli (yoki ortiqcha) ekani uchun ba’zilarining oldini olgan maqulroq. Masalan, hayotni faqat bitta inson yoki obyektgagina bogʻlamaslik orqali.
Sevgan insoni bilan munosabatlar yakunlangani uchun juda ogʻir qaygʻu yoki depressiyaga tushadigan insonlarda umumiy kuzatiladigan shu jihat bor: hayotida boshqa yaqin munosabatlar yoʻq, yaxshi koʻradigan ishi va xobbilari yoʻq, ba’zida daromad manbasi ham yoʻq. Bulardan tashqari, oʻzida qobilyat va kuchli jihatlar borligiga ishonch ham yoʻq. Bunday vaziyatda odam sevgan insoniga har tomonlama qaram boʻlib qoladi va munosabatlarning yakunlanishi ehtimoli oshib boradi. Chunki kuchli xavotir his qiladigan va senga qattiq bogʻlangan juft bilan boʻlishni hamma ham koʻtarolmaydi. Ayriliq yuz bergach esa, qaram kishida yoʻqotish qaygʻusi oʻta kuchli boʻladi.
Bitta odamga qattiq bogʻlanish — xavotirchan bogʻlanganlik tipidagi kishilarga xos. Ularga terapiyada odatda yangi hayot ustunlari yaratish tavsiya qilinadi: qiziqishlarini aniqlash, yangi doʻstlar orttirish va hk. Biroq qochuvchi (inkor qiluvchi) bogʻlanganlik tipidagi kishilar ham bitta obyektga qattiq bogʻlanishi mumkin, bu odam emas, ish boʻladi koʻpincha. Ular esa yaqin munosabatlar qurishni oʻrganishi foydalidir.
“Am I OK” filmini tomosha qilsangiz, xavotirchan bogʻlanganlikka ega qizning terapiya yordamida va ‘gentle’ emas (bundan keyin inglizcha soʻzlarni aralashtirib yozishimga koʻniking😁), yoʻqotish zarbasi tufayli qanday yoqimli oʻzgarishlarga qadam qoʻyganini koʻrasiz.