«Oila haqida hamma narsa» filmida bir go‘zal lavha bor.
Bir ayol onasining tug‘ilgan kunida aytadi:
«Sen doim bizni boshqacha tarbiyalading. Esingdami, yosh qizchalar edik, momoqaldiroq gumburlaganida qo‘rqib ketib, uch qiz yig‘lay boshladik. Sen oldimizga chiqqaningda, yoningga olib, birga yotamiz, deb o‘ylagandik. Yo‘q, sen kiyintirib, bizlarni tashqariga olib chiqding. Momoqaldiroq, chaqmoq nima ekanini tushuntirding. Albatta, ilmiy tomondan.
Shundan so‘ng, biz uchun eng qo‘rqinchli narsa oddiy o‘yinga aylandi. Endi, har chaqmoq chaqqanida, sanashni boshlar, momoqaldiroq gumburlashigacha bo‘lgan vaqtni hisoblab, chaqmoqning qanchalik uzoqligini aniqlashga urinardik.
Sen, istasak, yoningga kirib yotishimiz mumkinlini ham ayting, ammo bu endi shart emasdi. Qo‘rqadigan narsamiz qolmagandi...»
Hayotda ko‘p to‘siqlar uchraydi. Muammolar paydo bo‘ladi, nimadir yetishmaydi. Lekin hammasining, hatto qo‘rquvning ham davosi bilimdir. Uni esa, ustozlar beradi.
@kitob_ombori
