_Eslatmalar✨

"Kimki o‘zini tozalash uchun jihod qilsa, u holda bu jihodi uning o‘zi uchun foydalidir."
(Ankabut surasi, 6-oyat)

"Kim ilm talab qilsa, bu yo‘lda chekkan har bir qiyinchiligi uning uchun savob bo‘ladi."
(Hadis)

Xohlagan narsangga, orzularingga va maqsadlaringga yetishmoqchisanmi? Unda bu yo‘l oson emasligini bil!

Payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v.): Ilm va haq yo‘lni yetkazish uchun qanchadan-qancha dushmanlikka va ozor-uqubatlarga chidaganlar. Makkada eng og‘ir zulm ko‘rilgan paytda ham, U zotning so‘zlari bir lahza bo‘lsin o‘zgarib qolmadi: "Bu yo‘l qiyin bo‘lsa ham, haqiqiy yo‘l shu!"

Imom Buxoriy: Dunyo tan olgan hadis olimi bo‘lish uchun umrining katta qismini yo‘lda, chekka-chekka shaharlarda, ozgina taom bilan kechirgan. Hatto bir hadisni o‘rganish uchun uzoq safarlar qilgan.

Hazrat Ali (r.a.): Ilm olishni qimmatbaho xazinadan ham ustun qo‘yib, aytganlar: "Kim ilm talab qilsa, unga dunyo ham, oxirat ham nasib bo‘ladi.

Telefon yoki internet qaramligidan voz keching, ilm o‘qing. Sahobalar bir kitobni yozish uchun yillar sarflagan, ammo bugun bilimga erishish oson – sizni dangasalik ushlab turmasin!


Ilm yo‘li — sabr, mashaqqat va qurbonlik yo‘li. Ammo bu yo‘l sizni haqiqiy yuksaklikka olib chiqadi.

Manba bu yerdan olindi

People with big dreams canʼt relax !

Энг афзал ибодат қайси?

Аллома Аҳмад роҳимаҳуллоҳ айтадилар:
«Уламолар шундай дейишган: «Энг афзал ибодат — Робб субҳанаҳу ва таолонинг розилиги йўлида ҳаракат қилиш, вақтни шу пайт тақозо қилиб турган ишлар билан банд қилиш, ўша ишни бажаришдир».
Меҳмон келган пайтдаги энг афзал ибодат меҳмонни икром қилиш, унинг кўнглини олишдир.
Саҳар вақтида килинадиган энг афзал ибодат намоз ўқиш, Қуръон тиловат қилиш, зикр билан машғул бўлиш, Аллоҳга дуо қилишдир.
Азон айтилаётган вақтда қилинадиган энг афзал ибодат бошқа нафл вазифаларни тўхтатиб, муаззиннинг сўзларига жавоб қайтариб туришдир.
Беш маҳал фарз намоз пайтида қилинадиган энг афзал ибодат — намозни мукаммал адо этишга қаттиқ ҳаракат қилиш, намозларни намоз вақтининг аввалида ўқиш, узоқ бўлса ҳам масжидга боришдир.
Муҳтож одамни кўргандаги энг афзал ибодат унга лавозими, пули, мол-дунёси, жисмоний қуввати билан ёрдам беришга шошилишдир.
Сафарга чиққандаги энг афзал ибодат муҳтожларга кўмаклашиш, ҳамроҳларга ёрдам бериш, бу ишларни одатий нафл амаллардан, хилватда қолишдан устун қўйишдир.
Қуръон тиловат қилаётган вақтдаги энг афзал ибодат қалбни ҳозир қилиш, оятларнинг маънолари ҳақида ўйлаш, оятларда келган буйруқларни бажаришни ният қилишдир…

“Аллоҳ сари йигирма бекат” китобидан.

@IkromSharif

Kitobni muqovasiga qarab baho berma!
Kitobni muqovasiga qarab baho berishadi!

(davomi bor)

Tanish bilish eng yaxshi kapitallardan bir.
Atrofingda to'g'ri odamlarni yig'!

Farz qilindimi? Bajar.
Harom qilindimi? Oʻzingni tiy.
Bahonalaring doʻzaxiy boʻlishingga kifoya qilmasin.

Har qanday munosatda masofa saqlang!

-Doʻstlar
-Yaqin kishilar(oila bundan mustasno)

Hayotimizdagi har qanday munosabatlarda ma’lum masofa va chegaralar bo‘lishi shart. Bu nafaqat o‘zimizni, balki boshqa insonlarni ham hurmat qilish, ularga nisbatan samimiylikni saqlashning asosi. Albatta, bu oila uchun emas, oiladagi munosabatlar samimiyat va yaqinlikka asoslangan.

Lekin do‘stlik, hamkorlik yoki boshqa munosabatlarda:

-Shaxsiy makon muhim. Har bir insonning o‘z chegarasi bor. Bu makonni hurmat qilish sizga ishonch va hurmatni qaytaradi.

- Haddan oshmaslik. Juda yaqinlik baʼzan keraksiz tushunmovchiliklarga yoki ortiqcha hazillarga olib kelishi mumkin. Bu esa munosabatlarga zarar yetkazishi mumkin.

- Sog‘lom chegaralar. Masofa – bu uzoqlashish emas, balki bir-biringizni qadrlash va tushunishga imkon yaratishdir.

Shunday ekan, oiladan tashqari har qanday munosabatda sog‘lom masofani saqlash muhim. Bu nafaqat munosabatlarni mustahkam qiladi, balki ularning samimiyligini ham uzoq vaqtga saqlaydi.

Menga shu odatni boshlash uchun sheriklar kerak!!!👇🏻👇🏻👇🏻
#newchellange

Ilmga qanday erishiladi?

-Ilmga tashnalik
-Koʻp oʻqish orqali

Abu Dardodan (r.a.) rivoyat qilinadi: "O‘rganilayotgan ilmni talablash ibodatdir. Uni muhokama qilish tasbihdir. Uni izlab chiqish jihoddir."

Imom G‘azzoliy deydilar: "Ilmni o‘rganish har bir bandaning Allohga yaqinlashish yo‘lidagi eng muhim ibodatidir."

Ibn Mas’ud (r.a.) aytganlar: "Ilmni ikki narsa yo‘q qiladi: uyat va kibir. Yaxshilikni bilish uchun uyalmang va bilganingiz bilan maqtanmang."

Kutuvlar haqida....

Bitta talaba(oʻquvchi/bola/qizbola no matters) bor. Chet elda oʻqishni xohlaydi. Bir nechta moddiylikka oid xohishlari mavjud.

Lekin ota-onasi oyiga uzogʻi 3-4 million topishadi.

Shunday qilib kim aybdor?
Ota-ona?

Shunaqa kutuv qilgan farzanddir balki? Kutuvimiz qoʻyiladigan maqsadlarimiz bilan uzviy boʻlishi kerak.

Maqsad ketishmi?
Oʼz yurtingda oʻqi!
Passiv daromad manbayingni yarat!
Maʼsuliyat ol!
Cheklovlar qoʻy!
Toʻgʻri kutuv holatingga qara! Oʻchguningcha ishla!

Pul va Mas'uliyat

Hazrat Umar ibn Xattob (roziyallohu anhu) shunday deganlar:

"Men o‘ziga, oilasiga va boshqalarga foyda yetkazish uchun pul topolmaydigan kishini yomon ko‘raman."

Pul – vosita, mas'uliyat – majburiyat.
Pul shunchaki qog‘oz emas, u insonning mas'uliyatini ado etishi uchun vositadir. Oʻzini, oilasini va jamiyatini ta'minlash – har bir insonning burchi.

Shunday ekan:

O‘zingiz uchun mehnat qiling.

Oilangiz uchun tirishqoq bo‘ling.

Jamiyatga foyda keltiring.


👉 Fikrlaringizni izohlarda qoldiring!
(kanalda qayta qisqa postlar yozilmaydi. Uzun, fikrlashga chaqiradigan, fikr bildirish tavsiya etiladigan postlar boʻladi nasib)))

https://miro.com/app/


Miro — bu jamoalar uchun real vaqt rejimida birgalikda ishlash, rejalashtirish va loyihalarni boshqarishga yordam beradigan onlayn hamkorlik platformasi. Cheksiz doska, tayyor shablonlar, Slack va Jira kabi vositalar bilan integratsiya imkoniyatlarini taklif qiladi. U ijodkorlik, samaradorlik va uzluksiz ish jarayonini yaxshilaydi.

Koʻp fikr yuritish sizni moddiylik girdobidagi oʻrtamiyonalikdan ideallik deya hisoblanadigan sarhadlarga olib chiqadi. Yozish esa shuni tom maʼnoda namoyish etish, yuksaklar sari sayohatingizni boshqalarga anglatmoq demak. Shu vajdan har qanday ruhiy holat, har qanday idrok, har qanday taʼsirlanish soyasidagi inson oʻzini tashqi olamga bildirishi uchun yozmog'i kerak. Ta'sirlandingizmi, hayajonlangingizmi, nimadandir norizomisiz, adolatsizliklarga chiday olmayapsizmi, tevaragingizda nedirlar xatodek koʻrinyaptimi, kimlargadir samimiy muhabbatingiz bormi, u holda faqat va faqat yozing. Shundagina bu hayotning mexanik, bir xil, shaffof, material olamidan oʻzingizning "oʻzga" olamingizga koʻchib o'ta olursiz. Oʻzgacha boʻlish oson emas. Ammo biz hayotimizni mana shu oʻzgalik ustida quramiz. Ularga intilib, talpinib yashaymiz, garchi buni koʻp hollarda anglamasak-da. Bunday nodir xislatlar kamyob insonlarga nasib etishi bor gap.

German idealizmi qanday paydo boʻlgan edi? Gʻarb jamiyatlaridagi keskin evrilishlar oʻziga toʻq, doim fikr yuritishga intilib yashaydigan kam sonli elita farzandlarini kuchli iztirobga oʻxshash, salbiy tugʻyonlar ogʻushida qoldirdi. Ular jarayonlarning bunday kechmishidan norizo edimilar balki. Hamisha boʻlib turadigan oʻzaro munoqashalar, muhokamalar, fikr almashishlar dastlab oddiy bir fikrning kollektiv tafakkur oʻzgarishi boʻsagʻasiga keltirib qoʻydiki, bundan yuqori va oʻrta qatlam pirovardida ta'sirlanmay qolmadi.

19-asr boshlaridan Angliyada oʻsha paytlarda tasavvur etish imkonsiz boʻlgan siljishlar boʻy koʻrsatgan. Mamlakat shu darajada boyib ketganki, katta miqdordagi pullarni dunyoning har yerlarini egallash, oʻzlashtirishga tikib yuboraverishgan. Ayni paytda aholining 40-50 foiz keskin qashshoqlik domida hayot kechirgan. Yuqori qatlamning bu holat bilan ishi yoʻq edi. Faqat fikr yurituvchi oʻziga toʻq qatlamgina adolat uchun kurash olib bordi. Kitoblar yozdi, oʻziga xos muhtasham adabiyotlar bitdi. Bugun biz oʻsha davrni shu asarlar orqali tasavvur etamiz.

Bugun biz qudratning timsoli sifatida Gʻarbni, aniqrogʻi, Amerikani tasavvur etamiz. Boshqa tarafdan axloqiy inqiroz deganda ham oʻsha taraflarni koʻz oldimizga keltiramiz. Aslida birinchisi ikkinchisining tamali evaziga mavjudligini tushunmaymiz. AQSHda aholining taxminan 40 foizida shaxsiy passport yoʻq. 7 million aholi oʻqishni mutlaqo bilmaydi. Yana 30 million kishi oddiy jumlani oʻqiy olmaydi. Taxminan 50 millioni esa toʻrtinchi sinf darajasida oʻqiy oladi. Oʻrta maktab bitiruvchilarilarining uchdan bir qismi umrining oxirigacha biror dona kitob ochib koʻrmaydi. 2007-yilda aholining 80 foizi kitob sotib olmagan yoki oʻqimagan. Biz zoʻr deb biladigan Kanadada ahvol bundanam beshbattar.

Nahotki atigi bir-ikki asrlar oʻzidan dunyoni hayratga solgan buyuklarni chiqargan yurtlarning ahvoli bugun shunchalar xarob boʻlsa? Ular fikr yuritmaydimi? Axir intellektuallarning katta qismi, eng buyuk mutafakkirlar, olimlar ushbu diyorlarda yashamaydimi? Javob shuki, jamiyatlar moddiyatga oʻtirib boʻldi. Qaramlik chandon ortib bormoqdaki, globalizm natijasida trend bugun bizga ham shiddat bilan hujum qilmoqda.

Shunchaki kitob oʻqishga targʻib, sifatga emas, songa eʼtibor yechim emas. Aholini qandaydir islohotlar bilan fikr yuritadigan ham qilib boʻlmaydi. Eʼtibor, qaygʻurish, doimiy sergaklik va e'lov jamiyatimizni bunday tubanlikdan asray olishi mumkin. Moddiyat marafonida atrofga qiyo boqmasdan toʻxtovsiz yugurish esa oqibat bizni tubsiz jarlik yoqasiga olib kelsa ajab emas.

Boylarga havas qilmang. Ularning havas qilarli jihati, agar insoniyligi boshqalarga koʻrinmasa, yoʻq. Kitob oʻqish boʻyicha musobaqalashmang. Har qanday oʻrinda oʻziga samimiy boʻla olgan insongina yutadi. Oʻzi uchun yutadi, ehtimol, moddiyan, taʼsir jihatidan yutqazishi mumkin boʻlsa-da. Fikr yuritish esa oʻziga samimiylikning kalitidir.