#Tafakkur
Talabalardan biri ustozidan oxiratdagi hisob-kitob haqida so‘radi. Shunda ustoz o‘rnidan turdi va talabalarga pul taqsimlab berdi.
Birinchisiga yuz dirham, ikkinchisiga yetmish besh dirham, uchinchisiga oltmish dirham, to‘rtinchisiga ellik dirham, beshinchisiga yigirma besh, oltinchisiga o‘n va yettinchisiga besh dirham pul beribdi. Savol so‘ragan talabaga esa, bir dirham beribdi. Bu ishdan talaba o‘zini kamsitilgandek his qilibdi. Chunki, ustozi boshqalarni undan ko‘proq pul bilan siylagan edi. Buni sezgan ustozi andek tabassum qilibdida, talabalarga qarab: shanba kungacha bergan pullarimni sarf qilasizlar va shanba kuni nimaga sarflaganingizni hisobotini berasizlar, dedi.
Shanba kuni talabalar erta tongda kelib ustozni kutib turdilar. Ustoz kelib har bir talabadan berilgan pullarni nimalarga sarf qilganlarini birma bir aytib berishlarini so‘radi. Javob berayotganlarida xonani isitish uchun yoqib qo‘yilgan pechkani ustiga chiqib turishlari shart ekanligi, toki hisobotni tugatmagunlaricha pechkaning ustidan tushmasliklarini aytdi.
Shundan keyin yuz dirham olgan birinchi talaba hisobot berish uchun pechkaning ustiga chiqdi. U hisobot berar ekan, bir oyog‘ini ko‘tarib, ikkinchisini qo‘yib pechkaning issiqligidan oyoqlarini kuyishdan saqlashga harakat qilar edi: besh dirhamga shakar oldim, o‘n dirhamga choy oldim, yigirma dirhamga uzum oldim, o‘n besh dirhamga non oldim va hokazo olgan narsalarini sanab berar ekan, oyoqlarining ostidagi issiq butun badanini qizdirib azoblanardi. Hisobot tugaguncha, oyoqlarining osti kuyib ketdi. Gapirar ekan og‘zi qurib, nafas olishga qiynalar edi.
Keyin navbatdagi talaba pechkaning ustiga chiqib hisobot topshira boshladi. U ham avvalgi talabaning holiga tushdi. So‘ngra uchinchi, keyin to‘rtinchi va hokazo, eng oxirgi bir dirham olgan talabaga navbat keldi. U pechkaning ustiga chiqib: bir dirhamga bir bog‘ ko‘kat oldim, dedida sakrab yerga tushdi. Ustozning oldiga ildam keldi. Qolganlar esa, yerda o‘tirib kuygan oyoqlarini ishqalab o‘tirishar edi.
Shunda ustoz yonida turgan shogirdiga: mana bu qiyomat kunidagi hisob-kitobning ko‘rinishidan bir lavha. Huddi shunday, har kim Alloh taolo unga bergan narsalarining hammasidan so‘raladi, dedi.
Shundagina bir dirham olgan talaba ustozi uni boshqalardan kamsitgan emas, aksincha ehtirom qilganini angladi.
Ha, qiyomat kuni boylar faqirlardan keyin besh yuz yildan keyin jannatga kiradilar, ularning hisob-kitoblari ancha vaqtgacha cho‘ziladi, deyilgan hadis bejiz emas ekan.
Ijtimoiy tarmoqlardan
📚 @kitob_nuri
Talabalardan biri ustozidan oxiratdagi hisob-kitob haqida so‘radi. Shunda ustoz o‘rnidan turdi va talabalarga pul taqsimlab berdi.
Birinchisiga yuz dirham, ikkinchisiga yetmish besh dirham, uchinchisiga oltmish dirham, to‘rtinchisiga ellik dirham, beshinchisiga yigirma besh, oltinchisiga o‘n va yettinchisiga besh dirham pul beribdi. Savol so‘ragan talabaga esa, bir dirham beribdi. Bu ishdan talaba o‘zini kamsitilgandek his qilibdi. Chunki, ustozi boshqalarni undan ko‘proq pul bilan siylagan edi. Buni sezgan ustozi andek tabassum qilibdida, talabalarga qarab: shanba kungacha bergan pullarimni sarf qilasizlar va shanba kuni nimaga sarflaganingizni hisobotini berasizlar, dedi.
Shanba kuni talabalar erta tongda kelib ustozni kutib turdilar. Ustoz kelib har bir talabadan berilgan pullarni nimalarga sarf qilganlarini birma bir aytib berishlarini so‘radi. Javob berayotganlarida xonani isitish uchun yoqib qo‘yilgan pechkani ustiga chiqib turishlari shart ekanligi, toki hisobotni tugatmagunlaricha pechkaning ustidan tushmasliklarini aytdi.
Shundan keyin yuz dirham olgan birinchi talaba hisobot berish uchun pechkaning ustiga chiqdi. U hisobot berar ekan, bir oyog‘ini ko‘tarib, ikkinchisini qo‘yib pechkaning issiqligidan oyoqlarini kuyishdan saqlashga harakat qilar edi: besh dirhamga shakar oldim, o‘n dirhamga choy oldim, yigirma dirhamga uzum oldim, o‘n besh dirhamga non oldim va hokazo olgan narsalarini sanab berar ekan, oyoqlarining ostidagi issiq butun badanini qizdirib azoblanardi. Hisobot tugaguncha, oyoqlarining osti kuyib ketdi. Gapirar ekan og‘zi qurib, nafas olishga qiynalar edi.
Keyin navbatdagi talaba pechkaning ustiga chiqib hisobot topshira boshladi. U ham avvalgi talabaning holiga tushdi. So‘ngra uchinchi, keyin to‘rtinchi va hokazo, eng oxirgi bir dirham olgan talabaga navbat keldi. U pechkaning ustiga chiqib: bir dirhamga bir bog‘ ko‘kat oldim, dedida sakrab yerga tushdi. Ustozning oldiga ildam keldi. Qolganlar esa, yerda o‘tirib kuygan oyoqlarini ishqalab o‘tirishar edi.
Shunda ustoz yonida turgan shogirdiga: mana bu qiyomat kunidagi hisob-kitobning ko‘rinishidan bir lavha. Huddi shunday, har kim Alloh taolo unga bergan narsalarining hammasidan so‘raladi, dedi.
Shundagina bir dirham olgan talaba ustozi uni boshqalardan kamsitgan emas, aksincha ehtirom qilganini angladi.
Ha, qiyomat kuni boylar faqirlardan keyin besh yuz yildan keyin jannatga kiradilar, ularning hisob-kitoblari ancha vaqtgacha cho‘ziladi, deyilgan hadis bejiz emas ekan.
Ijtimoiy tarmoqlardan
📚 @kitob_nuri