ҒАЛАТ

Бу ўтар дунёга, дўстлар, боғу бўстонинг ғалат,
Барчани ташлаб кетарсан, кўшку айвонинг ғалат.

Ҳар киши дунёга келди, охири бир кун кетар,
Тоат этмай доимо, бехуда юрғонинг ғалат.

Ўйлагилким, кетдилар деб жумлаи хешу табор,
Бир куни сан ҳам кетарсан, мунда турғонинг ғалат.

Англагил, шоҳу гадоларга баробардур ўлим,
Қил сафар асбобини, бехуда юрғонинг ғалат.

Тўша олмасдин борур бўлсанг Худони олдига,
Туҳфа келтурдингму, деб сўрганда армонинг ғалат.

Эй, Ҳазиний, бу насиҳатга киши солса қулоқ,
Муддаийлар санга айтур: ҳарна айтғонинг ғалат.

Ҳазиний (1867-1923)

#sheriyat