#Уламолар_бисотидан
Ўлим васфи
Aмр ибн Оснинг ўғли Aбдуллоҳдан ривоят қилинади: Отам: “Мен ўлим тўшагида ётган кишидан ажабланаман, унинг ақлу ҳуши, тили жойида бўлса, энди қандай қилиб ўлимни сифатлаб бера олмайди”, дер эди. Сўнг вақти келиб, ўзи ҳам ўлим тўшагида ётди, унинг ақлу ҳуши, тили жойида эди. Шунда отамга: “Эй ота! Сиз ўлаётган киши ақлу ҳуши, тили бўла туриб, ўлимни сифатлаб бермаслигига ажабланаман”, дер эдингиз”, дедим. Шунда у: “Эй ўғлим, ўлим сифатлаб беришликдан каттароқ нарса экан. Лекин сенга ўлимдан баъзи нарсаларни сифатлаб бераман. Aллоҳга қасамки, гўё елкамда Ризво ва Туҳома тоғи тургандек. Гўё менинг руҳим игна тешигидан чиқаётгандек, гўё менинг ичим тиканлар билан тўлгандек. Гўёки осмон ер устига ёпилгану мен уларнинг орасида қолиб кетгандекман”. Сўнг шундай деди: “Эй ўғлим, менинг ҳолатим уч кўринишда ўтди. Aввалида Муҳаммадни (с.а.в.) ўлдириш учун инсонларнинг энг ҳорисроғи бўлдим. Эй воҳ, не кўргилик бўларди агар ўша вақтда ўлиб кетсам, кейин Aллоҳ мени Исломга ҳидоят қилди ва Муҳаммад (с.а.в.) мен учун одамларнинг энг яхшисига айланди, мени аскарларга бошлиқ қилди. Кошки мен ана ўша вақтда ўлсам эди. Расулуллоҳнинг (с.а.в.) дуолари менга етган бўларди. Шундан сўнг дунё ишлари билан шуғулланиб, овора бўлиб кетдик, энди Aллоҳнинг ҳузурида ҳолим не бўлади, билмайман”. Ўғли унинг ҳузурида жон таслим қилгунча турди.
Абу Лайс Самарқандийнинг
"Танбеҳул-ғофилийн" китобидан.
•••••┈••••┈•••┈••┈• ❁✿❁ •┈•••┈•••┈••••┈•••••
👉 Дўстларга ҳам улашинг ⤵️ ➫
www.islomota.uz🔄
https://t.me/joinchat/AAAAAEGGvVxjpov993rSgA