ҲИРГОЙИ

Мангу тонглар
Отмоғидан умидим бор,
Токи маҳшар илтижо-беҳудудим бор.
“Гул танамни хор этма ёт элларда
ўлгунимча сайисинг бўлай бойчибор”.1

Мен билмадим ағёр қандай бўлишини,
Қароғдаги осмон қандай сўнишини,
Волидамнинг паймонаси тўлишини,
Юрагимнинг муз тоғида ёнишини...

Гул вақтимнинг ғариб мисол жим ўксиниб,
Бир сўз демай ҳижронларга кўнишини.
Руҳим маним юксакларга ҳур юкиниб,
Муқаддас бир садоларга дўнишини...

Бинафшаранг кунлар ёди учиб юрар,
Орзуларим ифорини қучиб юрар,
Яратганнинг дарчасидан бир имо бор-
Кўнглим ҳурлар дарёсини кечиб юрар...


Мангу тонглар
Отмоғидан умидим бор,
Нигоронлиғ ичра мудом сужудим бор,
Исмим толасига тегманг, қалбсизлар,
Ишқ қонида чўмилган нур вужудим бор...

Озода Бекмуродова

https://t.me/dilgamaktublar