“Anor” hikoyasidagi mana bu parcha juda muhim:
Turobjon bu gapni aytdi-yu, xotinining ahvolini ko‘rib achchig‘idan tushdi, agar izzat-nafs qo‘ysa hozir borib uning boshini silar va: “Qo‘y, xafa bo‘lma, jahl ustida aytdim”, der edi.
Koʻplab masalalar mana shu bir tomonning oldinga yurmasligidan, or-nomus deyishidan kelib chiqadi. Ayniqsa, bizning jamiyatimizda erkak kishi oʻz xotinidan uzr soʻrashi normal qabul qilinmaydi. Koʻplab erkaklarda bu juda yoshligidan shakllanib qolgan dunyoqarash. Uni oʻzgartirish ogʻir. Agar shu yerda Turobjon oʻzi aytgan izzat-nafsni yengib, “Qo‘y, xafa bo‘lma, jahl ustida aytdim”, deya olganda voqealar rivoji butkul boshqacha kechgan boʻlarmidi...
@birgap
Turobjon bu gapni aytdi-yu, xotinining ahvolini ko‘rib achchig‘idan tushdi, agar izzat-nafs qo‘ysa hozir borib uning boshini silar va: “Qo‘y, xafa bo‘lma, jahl ustida aytdim”, der edi.
Koʻplab masalalar mana shu bir tomonning oldinga yurmasligidan, or-nomus deyishidan kelib chiqadi. Ayniqsa, bizning jamiyatimizda erkak kishi oʻz xotinidan uzr soʻrashi normal qabul qilinmaydi. Koʻplab erkaklarda bu juda yoshligidan shakllanib qolgan dunyoqarash. Uni oʻzgartirish ogʻir. Agar shu yerda Turobjon oʻzi aytgan izzat-nafsni yengib, “Qo‘y, xafa bo‘lma, jahl ustida aytdim”, deya olganda voqealar rivoji butkul boshqacha kechgan boʻlarmidi...
@birgap