Kambagʻallik ayb emas, lekin - yoʻqchilik illat, deydi Dostoyevskiy. Hop, nega aynan yoʻqchilik illat va kambagʻallikdan farqi nimada. Kambagʻal kim, shartli ravishda oʻz ehtiyojlarini oʻzi qoplay olmaydigan yoki qoplashga qiynaladigan odam deylik, demak unda kam boʻlsa ham qanchadir miqdorda sarmoya yaʼni yoʻqotadigan narsasi bor. Ayni shu joyi muhim, kambagʻal qoʻlidagi oz miqdordagi moddiyatni yoʻqotishdan qoʻrqib ham oʻzini koʻp narsadan tiyadi. Umumlashtirib aytganda, kambagʻalning yoʻqotadigan narsasi bor.

A yoʻqchilikdachi, unda odamda yoʻqotadigan hechnarsa yoʻq. Yoʻqotadigan hechnarsa yoʻq, demak hamma narsa mumkin. Yoʻqchilikdagi odam istalgan ishni qilishi mumkin, farqi yoʻq u jinoyatmi, insoniylikga zid ishmi chunki u allaqachon eng tubda, nima ish qilsa ham hozirgi holatidanda tubga tushmaydi. Yoʻqchilik shunisi bilan ham illat va kambagʻallikdan farq qiladi, yoʻqchilikda hamma narsa mumkin.