—Аммо булар ҳақида қанча одам ҳабар топди. Қариндошлар ҳам, қизни кўриб ҳаваси келгандида. Менга қолса, ҳаммаси ўз ўрнида қолгани яхши эди.
—Ойи ҳаммаси шундай қолади. -деди гапга Ҳабиб аралашиб. —Дада Зокирбейга айтинг, фотиҳа бекор қилинмайди. -деди Ҳабиб қатъий.
—Аммо Зокир роса қизларини кўнглига қарайди. Мусфира хоҳламаса...
—У билан ўзим гаплашаман! -деди Ҳабиб, суҳбатга якун ясаб.
💫 💫
—Иброҳим Асадов. -Иброҳимни ёрдамчиси шошиб кирди.
—Нима гап? Нега ховлиқиб келдинг? -шошилиб кирган йигитдан бир нимани сезгандек сўради Иброҳим. Ёрдамчиси нафас ростлаб олгач деди.
—Бурхонов Ҳабибни офиси олдида отиб кетишибди.
—Ким қилибди бу ишни? -деди Иброҳим.
—Ҳозирча ҳеч нарса маълум эмас.
—Кетдик, маълум бўлмаса аниқлаймиз. Бурхоновни аҳволи яхшими?
—Аперация қилиниб, ўқ олинган. Ҳали ўзига келмабди.
—Жароҳати жиддий эмасми? -Иброҳим хонасидан чиқиб юриб кетиш баробарида сўради.
—Йўқ. Жиддий эмас, ҳали уйғонмаганини сабаби, наркоз таъсирида.
—Яхши.
Иброҳим ва ёрдамчиси машинага ўтириб касалхона томон кетишди.
💫 💫
«—Бўлди йиғлама Мусфира. -Мусфира чойшабга ўраниб олганча йиғларкан. Устози уни аста қучди.
—Тегманг менга! -шу пайт Мусфира уни бағридан юлқиб чиқди. —Нега бундай қилдингиз? Ҳаётимни барбод қилдиз? -ҳиққиллаб йиғлаётган қиз овоз чиқариб йиглаб юборди. —Аллоҳ жазойингизни берсин.
—Кечир гўзалим. Ўзимни тия олмадим. Сени севаман ахир. -У яна қизни қучмоқчи эди. Мусфира ўзини ортга олди.
Қиз номусидан айрилганини ҳазм қила олмас.
Бунга номардларча эришгани учун. Вақтида қалби талпинган инсонини ёмон кўриб кетарди.
Тушликкача зўрға қизни тинчлантирган устози чуқур нафас олди.
—Сени яхши кўраман. Эртагаёқ даданг билан гаплашаман. Ойимларни совчиликка юбораман. Ташлаб кетмайман ишон. -йигит Мусфирани юзини кафтлари орасига олди. Лабларидан бўса олмоқчи эди. Мусфира хоҳламади. Юзини буриб олди.
—Ҳамон менга ишонмаяпсанми? -деди ҳафсаласиз.
—Мени ухлатиб, қўйиб. Телефонимдан уйимдагиларга ёлғон смс ёзиб. Номусимдан айирган инсонга қандай ишонишим мумкин?»
«Мусфира ишона олмаган бўлса ҳам кутди. Кўнгил қўйган инсони, бор ишончини ерга қориштириб, номусидан айирган бўлса ҳам. Шу қилиғи пасткашликни энг юқори чўққисини забт этган бўлса ҳам.
Бундан ҳам орттириб, пасткашлик қилмаслигига ишонишни хоҳлади.
Бир қизни булғаб, сўнг ташлаб кетар даражада пасткаш эмас дегиси келди.
Асли қизни ори, шани, иффатини қийматини билмай, осонгина бир ожизадан фойдаланган инсон.
Бундан баттарини қилиши мумкинлигини тан олишга мажбур бўлди.
—Устозингиз, энди бу ерда ишламайди. У уч кун олдин, қўлидаги бор ҳужжат ва ўқувчиларга тегишли дафтарларни топшириб кетди....
Мусфира ҳиссиз, тирик мурдадек қадам босиб кетаркан. Ўзига-ўзи пичирлади.
—У сендан, ҳар томонлама фойдаланди. -деди. Ўша кун, ўзи текширишга ёрдам берган дафтарлар бирма-бир кўз ўнгидан гавдаланиб. —Ёки тўсатдан кетишига тўғри келиб қолдимикан? -ўз-ўзини алдашга уринаркан.
"Эртага топширишим керак буларни" устозини ўша кунги гаплари ўтди хотирасидан.
—Йўқ! Бу тўсатдан эмас. Олдиндан ҳаммаси аниқ бўлган.
Нафрат аста-секин севгига айланиши мумкин. Аммо севгини нафратга айланиши учун, бир лаҳза кифоя.»
Мусфира студиядан оғриқли ўтмишини нечанчидир марта хотирларкан. Кўзлари ёшланди.
—Мусфира эшитдингми? -Мусфирани Ҳабиб билан фотиҳаланганини ишхонасида ҳамма биларди. Дугонаси ҳовлиқиб кирди.
—Тинчликми? Нимани эшитишим керак? Бунча ҳовлиқмасанг?
—Унаштирилган йигитингни офиси олдида отиб кетишибди.
—Ҳазиллашяпсанми? -деди Мусфира титраб.
—Йўқ, ҳозир касалхонада экан.
Мусфира шошиб сумкасини олиб чиқиб кетди.
Қизиқ Ҳабиб билан унчалик яқинмас. Севги, дўстлик, бундай муносабатлар йўқ ўртада.
Аммо нега ҳеч кимга айта олмаган. Қалбини, беш йилдан буён емириб келаётган, сирини айнан унга айтди.
Ҳабибга синглиси сабаб ачингани учунми?
—Ойи ҳаммаси шундай қолади. -деди гапга Ҳабиб аралашиб. —Дада Зокирбейга айтинг, фотиҳа бекор қилинмайди. -деди Ҳабиб қатъий.
—Аммо Зокир роса қизларини кўнглига қарайди. Мусфира хоҳламаса...
—У билан ўзим гаплашаман! -деди Ҳабиб, суҳбатга якун ясаб.
💫 💫
—Иброҳим Асадов. -Иброҳимни ёрдамчиси шошиб кирди.
—Нима гап? Нега ховлиқиб келдинг? -шошилиб кирган йигитдан бир нимани сезгандек сўради Иброҳим. Ёрдамчиси нафас ростлаб олгач деди.
—Бурхонов Ҳабибни офиси олдида отиб кетишибди.
—Ким қилибди бу ишни? -деди Иброҳим.
—Ҳозирча ҳеч нарса маълум эмас.
—Кетдик, маълум бўлмаса аниқлаймиз. Бурхоновни аҳволи яхшими?
—Аперация қилиниб, ўқ олинган. Ҳали ўзига келмабди.
—Жароҳати жиддий эмасми? -Иброҳим хонасидан чиқиб юриб кетиш баробарида сўради.
—Йўқ. Жиддий эмас, ҳали уйғонмаганини сабаби, наркоз таъсирида.
—Яхши.
Иброҳим ва ёрдамчиси машинага ўтириб касалхона томон кетишди.
💫 💫
«—Бўлди йиғлама Мусфира. -Мусфира чойшабга ўраниб олганча йиғларкан. Устози уни аста қучди.
—Тегманг менга! -шу пайт Мусфира уни бағридан юлқиб чиқди. —Нега бундай қилдингиз? Ҳаётимни барбод қилдиз? -ҳиққиллаб йиғлаётган қиз овоз чиқариб йиглаб юборди. —Аллоҳ жазойингизни берсин.
—Кечир гўзалим. Ўзимни тия олмадим. Сени севаман ахир. -У яна қизни қучмоқчи эди. Мусфира ўзини ортга олди.
Қиз номусидан айрилганини ҳазм қила олмас.
Бунга номардларча эришгани учун. Вақтида қалби талпинган инсонини ёмон кўриб кетарди.
Тушликкача зўрға қизни тинчлантирган устози чуқур нафас олди.
—Сени яхши кўраман. Эртагаёқ даданг билан гаплашаман. Ойимларни совчиликка юбораман. Ташлаб кетмайман ишон. -йигит Мусфирани юзини кафтлари орасига олди. Лабларидан бўса олмоқчи эди. Мусфира хоҳламади. Юзини буриб олди.
—Ҳамон менга ишонмаяпсанми? -деди ҳафсаласиз.
—Мени ухлатиб, қўйиб. Телефонимдан уйимдагиларга ёлғон смс ёзиб. Номусимдан айирган инсонга қандай ишонишим мумкин?»
«Мусфира ишона олмаган бўлса ҳам кутди. Кўнгил қўйган инсони, бор ишончини ерга қориштириб, номусидан айирган бўлса ҳам. Шу қилиғи пасткашликни энг юқори чўққисини забт этган бўлса ҳам.
Бундан ҳам орттириб, пасткашлик қилмаслигига ишонишни хоҳлади.
Бир қизни булғаб, сўнг ташлаб кетар даражада пасткаш эмас дегиси келди.
Асли қизни ори, шани, иффатини қийматини билмай, осонгина бир ожизадан фойдаланган инсон.
Бундан баттарини қилиши мумкинлигини тан олишга мажбур бўлди.
—Устозингиз, энди бу ерда ишламайди. У уч кун олдин, қўлидаги бор ҳужжат ва ўқувчиларга тегишли дафтарларни топшириб кетди....
Мусфира ҳиссиз, тирик мурдадек қадам босиб кетаркан. Ўзига-ўзи пичирлади.
—У сендан, ҳар томонлама фойдаланди. -деди. Ўша кун, ўзи текширишга ёрдам берган дафтарлар бирма-бир кўз ўнгидан гавдаланиб. —Ёки тўсатдан кетишига тўғри келиб қолдимикан? -ўз-ўзини алдашга уринаркан.
"Эртага топширишим керак буларни" устозини ўша кунги гаплари ўтди хотирасидан.
—Йўқ! Бу тўсатдан эмас. Олдиндан ҳаммаси аниқ бўлган.
Нафрат аста-секин севгига айланиши мумкин. Аммо севгини нафратга айланиши учун, бир лаҳза кифоя.»
Мусфира студиядан оғриқли ўтмишини нечанчидир марта хотирларкан. Кўзлари ёшланди.
—Мусфира эшитдингми? -Мусфирани Ҳабиб билан фотиҳаланганини ишхонасида ҳамма биларди. Дугонаси ҳовлиқиб кирди.
—Тинчликми? Нимани эшитишим керак? Бунча ҳовлиқмасанг?
—Унаштирилган йигитингни офиси олдида отиб кетишибди.
—Ҳазиллашяпсанми? -деди Мусфира титраб.
—Йўқ, ҳозир касалхонада экан.
Мусфира шошиб сумкасини олиб чиқиб кетди.
Қизиқ Ҳабиб билан унчалик яқинмас. Севги, дўстлик, бундай муносабатлар йўқ ўртада.
Аммо нега ҳеч кимга айта олмаган. Қалбини, беш йилдан буён емириб келаётган, сирини айнан унга айтди.
Ҳабибга синглиси сабаб ачингани учунми?