Бир умрлик дарс

Бир ўзига тўқ, ўта бадавлат амаким зудлик билан операция қилиниши керак бўлди.

Докторларнинг айтиши бўйича, аппендицит пўфакчаси ёрилиб кетипти. Ортиқча вазнлари сабаб, операция қийин кечди.

Палатага олишди. У киши, гўёки дунёни биринчи марта кўриб тургандек аланглардилар. Ичимдан муздек тер чиқиб кетди.

Мен кўрган шижоатли, доим кулиб юрадиган ва барчамизга меҳрибон амакимнинг юзларидан умримда биринчи марта қўрқув ва хавотирни кўрдим.

Кечалари оғриқдан ухлай олмай, инграб чиқардилар. Мен кўрган амаким тамомила бошқа одамга, ожиз бир қўрқоқ одамга айланган эдилар.

Ушанда амаким бу оғриклар кетиши эвазига бутун умр тўплаган бойликларини ўйлаб ўтирмай алишишга шай эдилар.

Янгам (аёллари) ёнларидан жилмади. Ухламади. Овқатлантирди. Ортларини артиб қўйди, жирканмади.

Соғлом вақтларида "окагинам" деган одамлари, касал бўлганда амакимнинг устидан кулиб кетди.

Аллоҳ бизни танамизни дардлардан холи қилган экан. Касалхонага бориб тушундим. Пулим тугаб қолса ҳафа бўлардим, сиқилиб. Пулга хам алмаштириб бўлмайдиган "соғлик" неъмати билан ризқлантирган экан.

Аллоҳим, ноушкрлик қилган кунларим учун тавба қилдим, ўзинг мени кечир!

@Yosir_Dusariy