Ko‘z yum... tasavvur qil: qorong‘ulik. Hech narsa ko‘rinmaydi. Butun dunyo jimjit. Lekin birdan sening ichingdan bir ovoz keladi:
"Ey inson, qachonlardir sen bu dunyoga kelganingda ko‘zlaring hammasiga qiziq edi – har bir nurga, har bir tovushga. Nega bugun bu qiziqishni yo‘qotding? Axir yuraging hali ham urmoqda. U seni har kuni uyg‘otadi, chunki u biladi: sen hali boshlamading. Sen hali yulduzday yorqin bo‘lmading. Bu ovozni eshit, bu ovoz o‘zligingdan. Unga quloq sol, o‘zingni uyg‘ot. Chunki sening yuragingni faqat sen o‘zing yondira olasan. Bugun uyg‘on va o‘zingni butun dunyoga ko‘rsat. Chunki bu dunyo sensiz kamroq yorqin."
Endi ko‘zlaringni och... va o‘z tarixi yozishni boshlagin. Bu hikoya umringda birinchi marta sening o‘z ovozingda yoziladi. Faqat o‘zing uchun. Faqat bir marta va umrbod🐚
"Ey inson, qachonlardir sen bu dunyoga kelganingda ko‘zlaring hammasiga qiziq edi – har bir nurga, har bir tovushga. Nega bugun bu qiziqishni yo‘qotding? Axir yuraging hali ham urmoqda. U seni har kuni uyg‘otadi, chunki u biladi: sen hali boshlamading. Sen hali yulduzday yorqin bo‘lmading. Bu ovozni eshit, bu ovoz o‘zligingdan. Unga quloq sol, o‘zingni uyg‘ot. Chunki sening yuragingni faqat sen o‘zing yondira olasan. Bugun uyg‘on va o‘zingni butun dunyoga ko‘rsat. Chunki bu dunyo sensiz kamroq yorqin."
Endi ko‘zlaringni och... va o‘z tarixi yozishni boshlagin. Bu hikoya umringda birinchi marta sening o‘z ovozingda yoziladi. Faqat o‘zing uchun. Faqat bir marta va umrbod🐚